كمك به يتيمان

خنداندن يتيمان

قنبر مى گويد:

حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام تعدادى ازيتيمان بى سرپرست راشناسائى كرد وبراى آنان خرما وبرنج وآرد بادوش خود حمل مى كرد و نگذاشت كه من او را كمك كنم.

وقتى وارد خانه يتيمان شديم، غذاى خوش مزه اى درست كرد وبادست به دهانشان مى داد،و سپس با شكلك در آوردن، و صداى تقليدى از گوسفند، مكرّر بچّه ها را مى خنداند.

گفتم: يا اميرالمؤمنين، چرا چنين مى كنى؟

فرمود:

مى خواهم بچّه هاى يتيم بخندند و وقتى من از خانه آنها خارج مى شوم، لبخند بر لبانشان باشد. [ شجره طوبى ص 407 - و - درر المطالب. ]