دوختن و اصلاح نعلين

ابن عباس نقل مى كند:

براى جنگ جمل احتياج به جمع آورى نيرو داشتيم و در منطقه "ذى قار" اُردو زديم.

يك روز صبح به خيمه حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام رفتم ديدم كه:

'و هو يخصف نعله'

'امام عليه السلام نعلين خود را دارد مى دوزد'

سلام كردم.

امام على عليه السلام جواب داد و فرمود:

'يا ابْنَ عَبَّاس ما قيمَةُ هذَاالنَّعْل؟'

"اى پسر عبّاس! اين نعلين وصله خورده چقدر مى ارزد؟"

گفتم: ارزشى ندارد.

حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمود:

حكومت بر شما از اين نعلين در پيش من بى ارزش تر است.

'اِلاّ اَنْ اُقيمَ حَقًّا اَوْ اَدْفَعَ باطِلاً'

"مگر آنكه حقّى را برپا دارم يا باطلى را ريشه كن سازم". [ نهج البلاغه خطبه 33 معجم المفهرس مؤلّف - و - بحارالانوار ج 40 ص 328، - و - مجموعه ورّام ص 9 - و - ارشاد شيخ مفيد ص 118 - و - مناقب ابن شهر آشوب ج 2 ص 101. ]

لباس بافته شده خانواده

امام على عليه السلام به كار وتوليد و خود كفائى اهميّت فراوانى مى داد، و نيازهاى خود را با دست تواناى خود برطرف مى كرد، و فرزندان و همسران خود را نيز به كار و توليد و سازندگى تشويق مى فرمود كه لباس هاى مورد احتياج را با دست مى بافتند، و با پشم ريسى نخ آن را فراهم مى كرد.

ابو مخنف، لوط بن يحيى نقل مى كند كه:

پس از جنگ جمل، حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام سخنرانى هائى براى هدايت مردم داشته است و در يكى از آنها فرمود:

ماتَنْقُمُونَ عَلَىَّ يا اَهْلَ الْبَصْرَة؟

"چرا اى مردم بصره بر من ايراد وانتقاد مى كنيد؟"

"در حالى كه اشاره كرد به پيراهن خود" سوگند به خدا اين دو لباس مرا كه مى بينيد از بافته هاى اهل خانه ام مى باشد.

وَاللّه انّهما لمن غَزْل اَهْلى

سپس اشاره به كيسه اى كه همراه داشت و در آن مختصر نان خشك بود كرد و فرمود:

وَاللَّهِ ماهِىَ اِلاَّ مِنْ غَلَّتى بِالْمَدِينَةِ

"سوگند به خدا اين نيست جز همان خوراك مختصرى كه از مدينه همراه خود آورده ام"

آنگاه خطاب به مردم فرمود:

فَاِنْ اَنَا خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِكُم بِأَكْثَرِ مِمَّا تَرَوْنَ، فَاَنَا عِنْدَاللّهِ مِنَ الْخائِفين

"پس اگر من از نزد شما مردم بصره خارج شوم، وزياده از آنچه كه ديديد بر داشته باشم پس در نزد خدا از خيانتكاران مى باشم." [ منهاج البراعه ج17 ص85 - و - بحارالانوار ج40 ص325، با اختلاف مختصرى در تعبير. ]

در نقل ديگرى آمده است كه همين سخنرانى را امام على عليه السلام با مردم كوفه نيز ايراد فرمود، ومطالب فوق را تذكّر داد. [ وسائل الشيعه ج 11 ص 83. ]