بخشيدن انگشتر در حال ركوع

عده اى از مسيحيان و يهوديان خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رسيدند، و يهوديان حاضر در جلسه پرسيدند،هر پيامبرى وصّى و جانشينى دارد، اگر شما پيامبر خدائيد وصىّ و جانشين شما چه كسى است؟

جبرئيل آمد و آيه:

وَ يُعْطوُنَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُوُنْ [ سوره مائده آيه 55. ]

"كسى كه درحال ركوع است، صدقه مى دهد".

را بر پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم تلاوت كرد، مطلب براى حاضران روشن نبود تا كه همراه پيامبر برخاستند و وارد مسجد شدند، فقيرى راديدند ازمسجد خارج مى شود،پيامبر خدا خطاب به فقير فرمود:

آيا كسى به تو كمكى نكرد؟

گفت: چرا، آن مرد كه دارد نماز مى خواند،وقتى صداى مرا شنيد كه از مردم كمك مى خواهم، اشاره كرد به سوى او رفتم و در حالى كه در ركوع بود، انگشترى را به من بخشيد.

رسول خدا با شگفتى تكبير گفت، و اصحاب هم تكبيرگفتند.

پيامبر رو به مسيحيان و يهوديان كرد و فرمود:

على عليه السلام كه درحال ركوع صدقه مى دهد وصىّ و جانشين من است. [ بشارة المصطفى - و - مناقب ابن شهرآشوب ج3 ص3 - و - مجمع البيان ج 3. ]

بخشيدن غذاى مورد احتياج به فقير

حسن و حسين عليهما السلام مريض شدند، و حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام و فاطمه عليها السلام نذر كردند سه روز روزه بگيرند.

در منزل امام على عليه السلام نيز غذاى كافى نبود، حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام از شمعون يهودى مقدارى پشم گرفت تا تبديل به نخ كرده در قبال آن جو يا گندم دريافت كند.
گندم وآرد تهيّه شد و 5 قرص نان پخته و سفره افطار آماده گرديد.
فضّه نيز در روزه گرفتن شركت كرد
غروب روز اوّل تا خواستند افطار كنند، فقيرى در را كوبيد و تقاضاى غذا كرد
امام على عليه السلام غذاى خود را به فقير داد
حضرت زهرا عليها السلام و فرزندان بزرگوار و فضّه هم غذاى خود را به فقير بخشيدند.
و اين حركت ايثارگرانه تا سه روز تكرار شد،تا آنجا كه بدن بچّه ها از گرسنگى مى لرزيد و چشم هاى حضرت زهرا عليها السلام در كاسه سرش فرو رفته بود،وقتى پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم متوجّه گرديد ناراحت شد امّا طولى نكشيد كه جبرئيل آمد و بشارت داد:

يارسول اللَّه سوره "هَلْ أتى" به عنوان پاداش اين خانواده نازل شد. [ امالى صدوق - و - ذخائر العقبى ص 89. ]