راه هاى توليد

فقر يك بلاى اجتماعى است و راه درمان آن كار و توليد است، حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام از راه هاى گوناگونى به كار و توليد توجّه داشت.

- در جوانى شترى داشت كه با آن، باغستان هاى مردم را آبيارى مى كرد و أجرت مى گرفت.

- و با شتر از راه هاى دور آب آشاميدنى به شهر مى آورد و اُجرت مى گرفت.

- كشاورزى را بسيار دوست مى داشت.

- درختكارى و باغدارى را، دوست داشت و باغات زيادى در اطراف مدينه به وجود آورد.

- چاه مى كند، و وقتى برخى از چاه ها، آب آن فوّاره مى زد، آن را وقف مسافران و حجّاج بيت اللَّه مى كرد.

- روزى كه در منزل غذاى كافى نبود به يكى از نخلستان هاى اطراف قُبا رفت و قرار داد بست كه براى هر دلو آبى كه به درختان مى دهد يك دانه خرما بگيرد.

- گاهى دوستان و آشنايان اصرار داشتند كه بيل از دست امام على عليه السلام بگيرند و او را كمك كنند، امّا حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام نمى پذيرفت و به كار ادامه مى داد. [ ذخائر العقبى ص 49 - و - امالى صدوق مجلس 47. ]

پيامبران و ارزش كار و توليد

كار و توليد و خودكفائى همواره ارزشمند است و خداوند، كارگر را دوست دارد.

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:

خداوند بزرگ، روزى خطاب به داوود فرمود:

اى داوود، نيكو بنده اى بودى اگر از بيت المال نمى خوردى و با دست خود كار مى كردى و از دسترنج خود مى خوردى.

چون حضرت داوود اين نداى الهى را شنيد تا چهل روز گريست كه خداوند به آهن وحى فرستاد تا در دستان حضرت داوود عليه السلام نرم شود و حضرت داوود عليه السلام آن پيامبر عالى مقام آسمانى، صنعت زِرِه سازى را فرا گرفت و با دستان مبارك با رشته هاى آهن، روزى يك زِرِه مى بافت و به هزار درهم مى فروخت تا آنكه 360 زِرِه با دست خود بافت و فروخت و بى نياز گرديد و از بيت المال ديگر استفاده نكرد. [ حلية المتّقين باب 13، فصل نهم. ]