احداث نخلستان ها

امام على عليه السلام اوائل زندگى و آغاز زندگى مشترك و در دوران انزواى 25 ساله، همواره فقر را با كار وتوليد ازميان برمى داشت.

به كشاورزى و باغدارى علاقه زياد داشت.

باغات زيادى را در اطراف مدينه احداث كرد كه هزينه هاى زندگى حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام و همسران و فرزندان آن بزرگ مرد از درآمد آن اداره مى شد،و در ايّام خلافت نيز

از بيت المال كمتر استفاده مى كرد؛

چاه مى كند؛

سنگ هارا جمع آورى مى كرد؛

و بيابان تشنه را سيراب و درختكارى مى كرد؛

وقتى درخت ها شكوفه مى دادند، خدا را شكر مى كرد؛

و بسيارى از باغات را در راه خدا وقف كرد.

باغات منطقه 'يَنْبُعْ' را وقف همسران وفرزندان خود كرد تا زمين ودرخت را نفروشند، و همواره از در آمد آن باغات تأمين گردند، ومحتاج به ديگران نباشد، كه در نامه 24 نهج البلاغه، وقف نامه آن را تنظيم و سرپرست وقف را تعيين فرمود، و راه هاى مصرف درآمد باغات را نيز روشن ساخت. [ چشمه 'ابو نيزر' را وقف بيچارگان فرمود. كامل مبرّد ص 153. ]

صد هزار درخت خرما

امام على عليه السلام به كار و توليد، به خصوص درختكارى و كشاورزى اهميّت زيادى مى داد تا مخارج زندگى زن و فرزندان او تأمين شود، و احتياجى به ديگران نداشته باشند.

روزى يكى از افراد مدينه، حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام را ديد كه دو كيسه بزرگ بر قاطر نهاده و خود بالاى آنها نشسته به بيابان مى رود.

پرسيد:

اينها چيست، كه بر روى آن نشسته اى؟

امام على عليه السلام پاسخ داد:

مِأَةَ ألْفُ عَذَقٍ اِنْشاءَ اللّه

"اگر خدا بخواهد صد هزار درخت خرماست" [ وسائل الشيعه ج 12 ص 25 حديث 2. ]

يعنى حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام و خانواده آن يگانه رهبر معصوم، پس از مصرف خرما هسته هاى آنرا جمع آورى مى كردند، و سپس در باغات و زمين هاى آماده مى كاشتند،هم صرفه جوئى در مصرف بود،و هم صرفه جوئى در توليد،كه از غذاهاى روزانه و معمولى، هم نيازهاى غذائى تأمين مى شد، و هم باغدارى و كشاورزى تحقّق مى پذيرفت. [ بحارالانوار ج 103 ص 65 حديث 10 - و - وسائل الشيعه ج 12 ص 24. ]