خودكفايى امام

عبدالرّزاق از ثورى، و او از ابوحيّان تيمى نقل مى كند كه على بن ابيطالب عليه السلام را بر منبر ديدم كه مى فرمود:

چه كسى از من اين شمشير را مى خرد؟

و توضيح داد كه:

اگر بهاى إزارى [ إزار يعنى پوشش، لباس، پيراهن و عبا. ] داشتم آن را نمى فروختم.

مردى پيش او برخاست و گفت:

من بهاى إزارى را به تو قرض مى دهم.

و در نقل ديگرى، هارون بن عنتره مى گويد:

پدرم مى گفت:

در قصر خورنق بر محضر على بن ابيطالب عليه السلام داخل شدم، ديدم جامه كهنه اى در بدن دارد و از سرما مى لرزد،گفتم:

يا اميرالمؤمنين خداوند براى شما و اهل بيت شما در بيت المال حقّى قرار داده و شما با نفس خود اين چنين رفتار مى كنيد؟!.

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در پاسخ من فرمود:

وَاللَّهِ ما اَرْزَؤُكُمْ مِنْ اَمْوالِكُمْ شَيْئاً وَ اِنَّ هذا لَقَطيفَتى الَّتى خَرَجْتُ بِها مِنْ مَنْزِلى مِنَ الْمَدينَةِ ما عِنْدى غَيْرُها.

'به خدا قسم من از اموال شما چيزى ناقص نمى كنم، اين قطيفه 'حوله' نيز همانست كه با خود از مدينه آورده ام و در نزد من غير آن چيزى نيست' [ بحارالانوار ج 40 ص 334، از كشف الغمّة خورنق قصر نعمان بن منذر بود كه امام به ديدن او رفته بود. ]

پيراهنى از كرباس

كيع از على بن صالح، و او از عطا روايت كرد كه او گفت:

بر تن على عليه السلام پيراهنى از كرباس نشسته بود.