باغدارى و تامين نيازها

باغ ها براى تامين مسكن بينوايان

موسى بن عيسى مى گويد:

روزى در خدمت امام على عليه السلام در دوران زندگانى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نشسته بوديم كه شخصى آمد و گفت:

يا على عليه السلام در همسايگى شخصى مى نشينم كه باوزش باد از درختهاى خرماى او مقدارى خرما در حياط ما ريخته شده، و بچه هاى من آنها را خورده اند و اين شخص مى گويد من راضى نيستم، بيا تا او را راضى كنيم.

با حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام حركت كرديم، تا به خانه آن شخص رسيديم هر قدر امام على عليه السلام به عفو و ايثارگرى سفارش و به اخلاق اسلامى اصرار كرد، آن مرد نپذيرفت.

حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمود:

من از طرف رسول خدا به تو ضمانت مى دهم كه باغى در بهشت به تو بخشيده شود.

صاحب خانه امتناع ورزيد.

آفتاب در حال غروب كردن بود.

امام على عليه السلام فرمود:

آيا خانه خود را با فلان باغ خرماى من عوض مى كنى؟

صاحب خانه در كمال نا باورى گفت:

اگر واقعاً بدهى مى پذيرم.

حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام شاهدان را به گواهى گرفت كه خانه آن شخص را در برابر فلان باغ خود خريده است،سپس رو به فرد نيازمند كرد و فرمود:

وارد منزل شو و به عنوان مالك آن را تصرّف نما، كه خدا به شما بركت دهد، و نعمت هاى او بر شما حلال باشد.

آنگاه همگى به نماز رفتند.

فردا صبح، رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رو به على عليه السلام كرد و فرمود:

على جان نسبت به كار پسنديده ديشب تو اين آيات نازل شد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الْرَحِيم،وَاللَّيْلِ إِذا يَغْشى...

فَأَمَّا مَنْ أَعْطى وَ اتَّقى وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى [ سوره ليل. ]

به نام خداوند بخشنده مهربان

آيه 1- قسم به شب در آن هنگام كه "جهان را" بپوشاند،آيه 2- و قسم به روز هنگامى كه تجلى كند،آيه 3- و قسم به آن كس كه جنس مذكّر و مؤنث را آفريد،آيه 4- كه سعى و تلاش شما مختلف است:

آيه 5- امّا آن كس كه "در راه خدا" انفاق كند و پرهيزگارى پيش گيرد،آيه 6- و جزاى نيك "الهى" را تصديق كند،آيه 7- ما او را در مسير آسانى قرار مى دهيم!

كه آيات بالا به اين صورت تفسير شده است:

'على جان، تو به بهشت يقين داشتى و خانه را به آن مرد بخشيدى و باغ خود را از دست دادى و خداوند با نزول اين آيات از تو تشكّر فرمود.' [ بحارالانوار ج 9 ص 516. ]