جلد سوم - صفحه 93 - تلگراف به احمد حسن البكر درباره اخراج روحانيون ايراني از عراق
تلگراف
مكان : نجف
مخاطب : احمدحسن البكر "رئيس جمهوري وقت عراق "
زمان : 2 تير 1354 / 13 جمادي الثاني 1395
مناسبت : اخراج روحانيون ايراني از عراق
صفحه : 93
حضرت آقاي رئيس جمهور
اينجانب با آنكه بنا نداشتم مزاحم شوم لكن احساس وظيفه مي كنم و نظر شما را به تلگرافي كه در 4 ذي القعده 1391 نموده و مصالح را تذكر داده ام جلب مي كنم و اكنون نيز حسب وظيفه تذكر مي دهم كه مصلحت نيست حوزه بيش از يك هزار ساله نجف اشرف كه براي فقه اسلام تشكيل شده و در قلع فسادهاي اخلاقي و اجتماعي اثر بسزادارد، در زمان رياست شما منقرض شود؛ مصلحت نيست بيش از يك هزار نفر رجال علم ، آزرده خاطر، به اين نحو از مملكت شما رانده شوند و در بلاد منتشر شوند؛مصلحت نيست كه مراجع عظام و مشايخ محترم كه دنبال اين تسفير(1) ممكن است هجرت كنند، از مملكت شما با اين كيفيت خارج شوند.
بسم الله الرحمن الرحيم
پس از اهداي سلام با آنكه مامورين رسمي وعده تجديد اقامه علماي اعلام ومحصلين حوزه علميه را كرارا داده اند و علاقه شما را به حوزه هاي علميه و علماي دين ابلاغ كرده اند، اخيرا به طور ناگهان و اسف آوري در خيابانها و بازارها متعرض اهل علم شده و با وضع اسفناكي آنها را جلب نموده و به آنها ابلاغ نموده اند كه در يك هفته بروندبراي خروجي .
خاطر شريف مستحضر است كه فقهاي اسلام و مراجع عظام چه منزلتي در قلوب مسلمين دارند. مصلحت نيست قلوب ملتها را در اين زمان از دولت خود برنجانيد و راه را
صفحه : 94
13 شهر جمادي الثاني 1395
براي تبليغ بدخواهان باز كنيد. اينجانب احتمال مي دهم كه در اين امر دستي از مخالفين دوست نما در كار باشد؛ من گمان ندارم فكر خيرخواهانه اي به اين امر منتهي شده باشد.
فكر وحدت مسلمين و دولتهاي اسلامي در راس برنامه زندگي اينجانب است . من ازاختلافات دولتهاي اسلامي نگران هستم ، من از واقعه هايي كه به شكاف بين مسلمين ودولتهاي آنها منتهي شود خائف هستم و نظر شما را به مفاسد حاصله از اين عمل جلب مي كنم و مقتضي مي دانم دستور دهيد متعرض حوزه مباركه نشوند و اقامه آنها را چنانچه وعده كرده اند بدهند و به سايرين نيز اقامه دهند تا محصلين با دلگرمي به تحصيل وخدمت به اسلام و ممالك اسلامي مشغول باشند. والسلام عليكم .
روح الله الموسوي الخميني
