جلد سوم - صفحه 251 - ضرورت همبستگي روحاني و دانشگاهي
صفحه : 251
من گله ام از آقايان هم اين است كه آقايان جدا نكنند اين جناحها را از خودشان ، جدانكنند اين جناحها را. اين جناحها را با هم ربط بدهند. از اين طرف هم ، روحانيون بايدقدر اين جمعيتي كه براي اسلام دارند كار مي كنند، براي اسلام دارند چيز مي نويسند[بدانند]. اينها را بايد بياورند توي كار. آقا، آغوشتان را باز كنيد. نگوييد كه اين دانشگاهي - عرض كنم كه - فاسق و فاجر! و . . . دائما جدا نكنيد. آنها شما را جدا كنند كه اين نمي دانم مرتجع است و قديمي ! كي آخوند مرتجع است ؟ آخوند در صف اول پيشروها واقع است ؛ اين مرتجع است ؟! شما هم از آن طرف بگوييد كه اين نمي دانم دانشگاهي است ، و اين بي دين است ، و اين نمي دانم چطور و فلان . نخير، غلط است اينها.
[مي گويند] كه ما چقدر گندم وارد كرديم ، چقدر جو وارد كرديم ، چقدر مثلا چه واردكرديم . خوب بيچاره ! اينكه بايد خجالت بكشيد. شمايي كه بايد گندم صادر كنيد، شمايي كه يك آذربايجانتان بس بود برايتان و باقي اش را بايد صادر كنيد، حالا نشستيد مباهات مي كنيد كه ماييم كه بايد وارد كنيم ! بايد خجالت بكشيد از اين "اصلاحات ارضي تان "! وهكذا و هكذا همه اصلاحاتشان .
ضرورت همبستگي روحاني و دانشگاهي
هر دو با هم دست برادري بدهيد، دست برابري بدهيد، مسائلتان را طرح بكنيد.امروز يك فرجه پيدا شده . من عرض مي كنم به شما يك فرجه پيدا شده . اگر اين فرجه پيدا نشده بود، اين اوضاع امروز نمي شد در ايران . يك فرجه اي است اين . اگر الان غنيمت بشمارند اين را، اين فرصت است . اين فرصت را غنيمت بشمارند آقايان .بنويسند، اعتراض كنند. الان نويسنده هاي احزاب دارند مي نويسند، امضا مي كنند.مي نويسد، اشكال مي كند، امضا مي كند. شما هم بنويسيد، صد نفر از علما امضا بكنند؛مطالب را گوشزد بكنند، اشكالات را بگويند. امروز روزي است كه بايد گفت . و پيش مي بريد. و من خوف اين را دارم كه خداي نخواسته اگر اين فرصت از دست برود و اگر
