تبیان، دستیار زندگی

جلد سیزدهم - صفحه 449 -  لزوم الهي بودن غايات افعال

صفحه : 449

لزوم الهي بودن غايات افعال

بايد بشر به فكر اين باشد كه آن چيزهايي كه مقصد است و براي تربيت انسان است ،براي آموزش انسان است ، براي تعليم انسان است ، جهت به آن بدهد. چنانچه دانشگاههاجهت به آن داده نشود، همان دانشگاههايي مي شود كه در بين بشر هست ، و از همان دانشگاهها قواي مخربه بيرون مي آيد. و اگر جهت به آن داده بشود، دانشگاهها كاري مي كنند كه مسلسلها نمي تواند بكند. خدمتي مي توانند به بشر بكنند كه هيچ كس ديگرنمي تواند اين قدر خدمت بكند. عمده آن جهتي كه طرف آن جهت رفته مي شود. وقرآن اين را فرموده است : اقرء باسم ربك الذي خلق قرائت كن نه قرائت مطلق . بياموز، نه آموزش مطلق . علم تحصيل كن ، نه علم مطلق و تحصيل مطلق ؛ علم جهتدار، آموزش جهتدار. جهت ، اسم رب است ، توجه به خداست ، براي خدا و براي خلق خدا. قلمها اگردر دنيا براي خدا و براي خلق خدا به كار بيفتند مسلسلها كنار مي رود. و اگر براي خدا وبراي خلق خدا نباشد، مسلسل ساز مي شود. ابزار كوبنده انسان با دست قلمدارها و دست علمايي كه در همه دانشگاهها هستند، با دست آنها وجود پيدا كرده است . و همه ترقيات

چيزها قلمها وجود پيدا كرده است ، مسلسلها وجود پيدا كرده است ، علم و دانش وجودپيدا كرده است . اگر غايات و مقاصد و آن چيزهايي كه براي او اينها وجود پيدا كرده است ، الهي باشد، هم قلم و هم مسلسل و هم علم و دانش و هم هر عملي ارزش پيدامي كنند؛ ارزش الهي . ارزش قلم به غايتي است كه براي او قلم زده مي شود. ارزش مسلسل هم به غايتي است كه براي او مسلسل كشيده مي شود. اگر اين ارزش غايي نباشد واگر آن مقصد، مقصد انساني و الهي نباشد، نه مسلسل آلتي است كه به درد بخورد و نه قلم . و خطر قلم بيشتر از مسلسل است . و خطر بيان بيشتر از توپ و تانك است . و خطرعلم بيشتر از همه اينهاست . لكن اگر به خدمت خلق باشد و به دستور انسان باشد و درخدمت انسان باشد و در خدمت خداي تبارك و تعالي باشد، تمام اينها ارزش پيدامي كند. مسلسل هم همچون قلم مي شود، قلم هم همچون مسلسل .