تبیان، دستیار زندگی

جلد سیزدهم - صفحه 12 -  اهتمام حوزه هاي علميه بر امر فقاهت

صفحه : 12

شما بايد پستهاي خودتان را محكم نگه داريد. ائمه جماعت بايد اين مساجد رامحكم نگه دارند، و خطبا بايد منابر را محكم نگه دارند، و فقه را در حوزه هاي علميه مثل قم و مشهد و امثال اينها و همين طور نجف بايد فقاهت را حفظ كنند. حوزه ها بايدحوزه

بي توجهي به عمق مسائل است كه من بايد بگويم بعضي شان بي توجه هستند، و يا اينكه عمال همانها هستند كه در زمان رضاخان يك همچو كارها را مي كردند. و در طول تاريخ تقريبا حدود سيصد سال اينقدر تزريق كردند بر اين ملت و بر خود روحانيون ، كه شمانبايد در سياست دخالت بكنيد كه خود آقايان هم باورشان آمده بود. اگر يك مطلبي -مثلا - راجع به يك امر سياسي كه به نفع ملت بود، اينها مي خواستند دخالت بكنند، يك قشر از خود روحانيت مي گفتند يك امر سياسي است ، به ما چه ! خودشان را كنار كشيده بودند. يعني كنارشان زده بودند اينها را. باورشان آورده بودند كه روحانيون بايد فقطبروند مسئله بگويند؛ آن هم بعض مسائل ، نه همه مسائل . مسائل اگر همه اش باشد كه بيشتر كتب فقه ، كتب سياست است . لكن باورشان آمده بود اين ، مردم هم اين را باوركرده بودند، و اين تبليغاتي بود كه از آن وقتي كه پاي غربيها باز شد در ايران ، مطالعاتشان را كردند، به آنجا رسيد كه اين جمعيت خطرناكند و بايد اينها را كنار زد و مشغول به خودشان كرد، و ملت را هم بايد از اينها جدا كرد. اگر يكي از اينها بخواهد وارد بشود دريك امر سياسي ، ملت با اينها موافقت نكند براي اينكه امر سياسي است به شما چه ؟ درعين حالي كه بايد همه قشرهاي ملت و خصوصا روحانيت حاضر باشند در سياست كشور، و توجه داشته باشند به مسائلي كه در كشور مي گذرد، چه در مجلس و چه دردولت و ديگران . در عين حال بايد آن شغلي را كه دارند از آن دست برندارند. گمان نكنند به اينكه - آن وقت اين گمان بود - ما هيچ نبايد دخالت بكنيم ، و حالا [گمان ] اين باشد كه ما شغلمان فقط دخالت است . خير، در آن وقت هم اين كار صحيح نبوده براي ماو شما، حالا هم اين كار صحيح نيست .

اهتمام حوزه هاي علميه بر امر فقاهت