تبیان، دستیار زندگی

جلد چهاردهم - صفحه 51 -  رسالت مطبوعات

صفحه : 51

اين ملت ، از اشخاصي كه گوشت و پوستشان در اين كشور پرورش يافته ، از آنهايي كه مصالح اين كشور مصلحت خودشان است و مفاسد اين كشور مفسده خودشان هست ، مااز آنها رنج مي بريم ، ما از آنها توقع داريم . ما توقعمان اين است كه شما به فكر اين خونهاي بناحق ريخته باشيد، به فكر اين معلولين عزيز ما باشيد، به فكر اين آوارگان جنگ باشيد، و به فكر پيشرفت اسلام ، نه به فكر اينكه من بايد و تو نبايد، من هستم و تونيستي !

رسالت مطبوعات

شما بايد توجه داشته باشيد كه هر قشري از اين كشور تضعيف بشود، هر شخصي كه در اين كشور مسئول كاري است تضعيف بشود، هر ارگاني كه در اين كشور مشغول خدمت هست تضعيف بشود. اين تضعيف ، تضعيف همه هست ، و اين انتحار(1) است !بدون اينكه گوينده و نويسنده توجه داشته باشد، اين روزنامه هايي كه هر كدام به جان هم افتاده اند و يك راهي را دارند باز مي كنند براي انتقاد از كشور، براي انتقاد از جمهوري اسلامي ، براي انتقاد از گروه يا اشخاص ، اينها شياطيني هستند و قلمها در دست شياطين است ، خودشان توجه ندارند. روزنامه ها و مطبوعات بايد در خدمت اين ملت و درخدمت اسلام باشند. بايد همه با هم با برادري رفتار كنند. اگر انتقاد دارند، انتقاد برادرانه داشته باشند؛ مصلحت گويي باشد. اگر روزنامه ها، تبليغات ، همه اينها در اين معنا با هم متحد بشوند كه قلمهايشان و گفتارشان گزنده نباشد، مثل عقرب نباشد؛ شما بدانيد كه زبان انسان اگر گزنده شد و از عقرب گزنده تر شد، در آن عالم به صورت يك عقرب گزنده بيرون مي آيد. و آنهايي كه ديگران را تضعيف مي كنند و غيبت ديگران را مي كنندزبانهايشان در روز قيامت به قدري بلند مي شود كه مردم از روي آن زبانها مي گذرند.امروز هم مطلب اين است كه مثل مار و عقرب هم را مي گزند. و خودشان نمي فهمند، يامي فهمند و مي خواهند بگزند. خدا نكند كه بفهمند! خدا نكند كه دانسته اينها تضعيف كنند اين كشور را. خدا نكند كه روزي پيش بيايد كه من احساس وظيفه بكنم . من به آنها

1- خودكشي .