تبیان، دستیار زندگی

جلد چهاردهم - صفحه 431 -  استقلال كشور در گرو استقلال مراكز فرهنگي

صفحه : 431

بگيرد و يك دانشگاهي باشد كه اشخاصي كه از او بيرون مي آيند يا قبله شان شرق باشد ياقبله شان غرب باشد. بايد دانشگاه باز بشود، لكن با آن وضعي كه تربيتهاي اسلامي و ملي و انساني باشد. اين طور نباشد كه ما فقط مي خواهيم باز باشد. باز بود، پنجاه سال هم بازبود. چه اشخاصي را بيرون داد؟ همان اشخاصي را كه ملت را به تباهي كشاندند و الان هم دست از سر اين ملت بر نمي دارند. ما مي خواهيم كه دانشگاهي باشد كه ملت ما را مستقل و غير وابسته به شرق و غرب درست بكند؛ نه ملت را به طرف شرق بكشد، نه ملت را به طرف غرب بكشد؛ يك ملتي مستقل ، با فكر مستقل ، با دانشگاه مستقل ؛ كه با استقلال دانشگاه كشور مستقل مي شود؛ يك دانشگاهي كه با فيضيه دست به دست هم بدهند وشرق و غرب را كنار بزنند و خودشان براي مصالح كشور خودشان و براي مصالح اسلام عزيز خودشان عمل بكنند و نونهالان عزيز ما را طوري بار بياورند كه نه قبله آنها مسكوباشد و نه قبله آنها لندن باشد و نه قبله آنها واشنگتن ؛ قبله آنها كعبه باشد؛ توجه به خداي تبارك و تعالي باشد و اسلام را در آغوش بگيرند، كه استقلال آنها، عزت آنها در سايه اسلام است .

استقلال كشور در گرو استقلال مراكز فرهنگي

و اسلام براي علم آن قدر اجر قائل است كه شايد ديگر مسالك آن قدر قائل نباشند.اسلام دانشمندها را آن قدر ارج مي گذارد كه شايد ساير مسالك آن طور نباشد. دراسلام ، دانش بزرگترين چيز است ، لكن نه دانش آن طوري كه ما را به تباهي بكشد، نه دانشمندان آن طوري كه ملت ما را به آغوش غرب يا شرق ببرد. اسلام كوشش دارد كه علم را در مغزهاي مستقل ، در مغزهايي كه به طرف شرق و غرب نيستند، در مغزهايي كه به اسلام فكر مي كنند، بار بياورد. و اين استقلال است كه مي تواند كشور ما را مستقل كند.استقلال كشور ما منوط به استقلال همين دانشگاهها و فيضيه هاست . دانشگاه و فيضيه دست به دست هم بدهند و استقلال كشور خودشان را حفظ كنند. و اميد خودشان را ازغير دانشگاه اسلامي و غير فيضيه اسلامي ، اميد خودشان را از ديگران ببرند. اعتناي به