تبیان، دستیار زندگی

جلد چهاردهم - صفحه 388 -  تزكيه براي فهم "كتاب " و "حكمت "

صفحه : 388

بفهمد و به وسيله آنهاست كه ما بايد بفهميم . و بسياري از آيات است كه در دسترس همگان است كه همه فكرهاي خودشان را به كار بيندازند و مغزهاي خودشان را متوجه كنند و مسائل زندگي را، زندگي اين دنيا و زندگي آن عالم را، از اين كتاب مقدس استفاده كنند. پس يك انگيزه از بعثت اين است كه قرآن كه در غيب بوده است و به صورتهاي غيبي بوده است و در علم خداي تعالي بوده است و در غيب الغيوب بوده است ، به وسيله اين موجود عظيمي كه به واسطه مجاهدات بسيار و به واسطه بودن او بر فطرت حقيقي وفطرت توحيدي و همه مسائلي كه هست ، رابطه دارد با غيب ، به واسطه رابطه اي كه باغيب دارد، اين كتاب مقدس را از مرتبه غيب متنزل كرده است و بلكه تنزلاتي حاصل شده است و تا رسيده است به مرتبه "شهادت "، كه به صورت الفاظ در آمده است و اين الفاظ را ما و شما و همه مي توانيم بفهميم و معاني آن را تا اندازه اي كه مي توانيم مااستفاده از آن مي كنيم . و انگيزه بعثت ، بسط اين سفره [است ] در بين بشر از زمان نزول تاآخر. اين يكي از انگيزه هاي كتاب است و انگيزه بعثت است ، "بعث عليكم " رسولي را كه تلاوت مي كند بر شما قرآن را، آيات الهي را.

تزكيه براي فهم "كتاب " و "حكمت "

و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمه ، اين شايد غايت اين تلاوت باشد؛ تلاوت مي كند براي "تزكيه " و براي "تعليم " و براي تعليم همگاني ؛ تعليم همين كتاب و تعليم حكمت كه آن هم از همين كتاب است . پس انگيزه بعثت نزول وحي است و نزول قرآن است و انگيزه تلاوت قرآن بر بشر اين است كه تزكيه پيدا بكنند و نفوس مصفا بشوند از اين ظلماتي كه در آنها موجود است تا اينكه بعد از اينكه مصفا شدند، ارواح و اذهان آنها، قابل اين بشود كه كتاب و حكمت را بفهمند. انگيزه ، تزكيه است براي فهم كتاب و حكمت . هرنفسي نمي تواند اين نوري را كه از غيب متجلي شده است و متنزل شده است و به شهادت رسيده است ادراك كند. تا تزكيه نباشد تعليم كتاب و حكمت ميسور نيست ؛ بايد تزكيه بشود نفوس از همه آلودگيها؛ كه بزرگترين آلودگي عبارت است از آلودگي نفس انسان وهواهاي نفسانيه كه دارد. مادامي كه انسان در حجاب خود هست ، نمي تواند اين قرآن را