تبیان، دستیار زندگی

جلد هفدهم - صفحه 239 -  وظيفه حوزه هاي علميه در تربيت قاضي

صفحه : 239

دست آنها مي آيد به احدي غير از آنجايي كه بايد گفته بشود نگويند. عرض (2) مردم ،حيثيت مردم از اموري است كه خداي تبارك و تعالي درباره او بسيار تاكيد كرده است ، واسلام درباره او بسيار پافشاري كرده است . قاضيهاي محترم دادسراها و ساير جاها،كساني كه متكفل قضا هستند يا بازرسي هستند، در هر جا كه هستند اينها بايد امين باشند وان شاءالله هستند. و بايد مطالبي كه از اشخاص ، آنها كه سر و كارشان با اعراض مردم است ،سروكارشان با حيثيات مردم است ، با جان مردم است ، با ناموس مردم است ، اگر بنا باشدكه به غير آن راهي كه خدا تعيين كرده است يك راه ديگر بروند و خداي نخواسته ،افشاي اسرار مردم را بكنند، ولو يك انساني باشد معصيت كار، آن را افشا بخواهندبكنند، الا آنهايي كه معصيت را علن (3) مي كنند، آنها ديگر احترامي ندارند در اسلام . آن كسي كه علنا آمده است در خيابان و كار خلاف مي كند، اين ديگر احترام ندارد. اماآنهايي كه تحفظ مي كنند بر اين مسائل ، در خلوت يك كار خلاف مي كنند، بر فرض اينكه شما مطلع شديد، جايز نيست برايتان كه اين را افشا كنيد حتي براي برادرتان ، حتي براي اهل منزلتان . بنابراين ، از امور مهمي كه براي قاضي ، براي آن اشخاصي كه بازپرس هستند، براي سازمان بازرسي ، از امور مهمي كه بايد مراعات كنند، اين است كه امين باشند در آن امري كه به آنها محول شده است ؛ و اين طور نباشد كه سازماني باشد براي بازرسي و آن وقت خودش معصيت خداي نخواسته بكند و افشا كند اسرار مردم را؛ وهمان جايي كه بايد گزارش بدهد، بيش از او تعدي به هيچ وجه نبايد بكند.

وظيفه حوزه هاي علميه در تربيت قاضي

و من از حوزه هاي علميه و از علماي اعلامي كه در بلاد هستند و از فضلايي كه درحوزه ها هستند، از آنها مي خواهم كه در اين امور، در امور قضايي و در امور دادگستري به اين كشور كمك كنند. و حوزه ها مي توانند در عين حالي كه حوزه بقايش هست و بايد

2- آبرو.

3- آشكارا.