تبیان، دستیار زندگی

جلد هفدهم - صفحه 527 -  بعثت انبيا، تجلي معنويات و رهايي انسان از اسارت

صفحه : 527

مقام بداند. و اين مقامات ، چه مقامات روحاني ، چه مقامات غير روحاني ، آنهايي كه داراي مقام ها بودند، آنها وقتي كه ما ادعيه شان را ملاحظه مي كنيم مي بينيم كه بيشتر از ماعجز دارند، براي اينكه آنها فهميده اند. شما وقتي دعاي كميل را بخوانيد، مناجات شعبانيه را بخوانيد و ادعيه ديگري كه وارد شده است از معصومين - عليهم السلام -مطالعه كنيد، مي بينيد كه لسان آنها غيرلسان معمولي ماهاست كه چنانچه يك مسئله فقهي را بدانيم خيال مي كنيم كاري شده است ، اگر يك كشوري را در تحت سلطه بياوريم خيال كنيم يك مطلبي شده است ، اگر يك مقام معنوي را به دست بياوريم خيال كنيم به مقامي رسيده ايم . آنهايي كه به آن مقامهايي كه دست ديگران از آن كوتاه است رسيده اند، وقتي انسان گفتارشان را ملاحظه مي كند مي بيند كه از سر تا ته اش عجزمي ريزد، عاجزند و بايد هم باشند. نرسيده اند و هرگز نخواهند رسيد لكن ملزميم كه دعابكنيم ، امر كرده است دعا بكنيم ، امر كرده است تحميد بكنيم ، امر كرده است تسبيح بكنيد. امر كرده است نماز بخوانيد.

بعثت انبيا، تجلي معنويات و رهايي انسان از اسارت

انبيا هم كه مبعوث شدند، براي اين مبعوث شدند كه معنويات مردم را و آن استعدادهارا شكوفا كنند كه در آن استعدادها بفهمند به اينكه چيزي نيستيم ، و علاوه بر آن ، مردم را، ضعفا را از تحت سلطه استكبار بيرون بياورند. از اول انبيا اين دو شغل را داشته اند،شغل معنوي كه مردم را از اسارت نفس خارج كنند، از اسارت خودش خارج كنند - كه شيطان بزرگ است - و مردم و ضعفا را از گير ستمگران نجات بدهند؛ اين دو شغل ، شغل انبياست . وقتي انسان حضرت موسي را، حضرت ابراهيم را ملاحظه مي كند، و چيزهايي كه از اينها در قرآن نقل شده است ، مي بيند كه اينها همين دو سمت را داشتند، يكي دعوت مردم به توحيد و يكي نجات بيچاره ها از تحت ستم . اگر در تعليمات حضرت عيسي - سلام الله عليه - در اين امر كم است حضرت عيسي كم عمر كرد و كم تماس پيداكرد با مردم ، والا شيوه او هم همان شيوه حضرت موسي است و همه انبيا. و بالاترين آنها