تبیان، دستیار زندگی

جلد هفدهم - صفحه 126 -  ايستادگي ملت در مقابل مشكلات و سختيها

صفحه : 126

ما عروسك بدهيد و ما خودمان را تسليم كنيم . ما اين زرق و برق خارجي كه برايمان بيايد، نمي خواهيم . ما مي خواهيم مستقل باشيم ؛ خودمان درست كنيم . اگر اين را ملت احساس كرد، هيچ وقت اين آزادي و اين استقلال را از دست نمي تواند بدهد، هيچ وقت بر آن طمع نمي كنند. همه طمعها [براي ] اين است كه توجه كنند، اين را با او دعوا بدهند؛اين قاضي را با آن قاضي ، اين حاكم را با آن حاكم ، آن استاندار را با آن استاندار، مردم رابا آنها، امام جمعه ها را با مردم ، مردم را با امام جمعه ها، از اين حرفها. اگر اين مسائل پيش بيايد، بترسيد كه به زودي - خداي نخواسته - عنايات خدا از ما سلب بشود و ما برگرديم به همان حال فضاحتي كه آنوقت بود، به حالي كه جوانهاي ما را مي بردند تا بكلي تباه كنند،مي بردند تا تمام حيثيت انساني را از آنها بگيرند. و اگر ان شاءالله ، همين طوري كه شمابيدار هستيد، همين طوري كه توجه به مسائل داريد، همين طوري كه توجه به امور الهي داريد، همين طوري كه توجه داريد كه دشمنهايتان كي هستند، توجه داريد كه دوستهايتان كي هستند، اگر اينطور پيش برويد، بدون اينكه جنگي باشد و بدون اينكه نزاعي باشد، كسي بر شما [غلبه ] نمي كند.

ايستادگي ملت در مقابل مشكلات و سختيها

اين هم كه مي بينيد يك گوشه كشور ما - فرض كنيد - جنگ واقع شد و دو سال هم هست و آنهمه هم به ما و خودشان ضرر زده اند، براي اين [است ] كه يك ديوانه اي پيداكرده اند، يك نفر آدم كه نفهميد چه مي كند. الان هم آنطوري كه در روزنامه ها بوده - من نمي دانم صحت و سقمش را - الان هم مي گويند كه اين آدم به واسطه اينكه شكست خورده و بايد فرار كند، بنا دارد كه مخازن خودشان را از بين ببرد و از اين آدم بعيد ندانيد شما. اما اشخاص متفكر، اشخاص متوجه - فرض كنيد - كه همين دولتهاي ابرقدرتي كه ملتفت مسائل هستند، آنها هيچ وقت خودشان نمي آيند در ميدان . آنهاهميشه اين حيوانات را وا مي دارند كه بريزند به جان هم اينها و از بين ببرند اينها را. و مابايد ايستادگي كنيم و اين توجه را داشته باشيم كه شما خيال نكنيد كه جنگ است و ما