جلد هفدهم - صفحه 177 - تلاش براي خودكفايي و رهايي از وابستگي
صفحه : 177
برمي داريد، بايد فكر اين باشيد كه آيا اين قدمي كه ما برمي داريم رو به وابستگي است ؛شياطين ما را دارند وابسته مي كنند يا نه روي آزادي است و ما خودمان مي خواهيم اين كار را بكنيم ؟
سفارتخانه ها هر كاري مي كنند بايد اين را قبلا توجه بكنند كه ما داريم اين كاري را كه مي كنيم ، آيا اين كار، ما را يك قدري به وابستگي دارد نزديك مي كند يا ما را به رهايي وآزادي دارد نزديك مي كند؟ و همين طور ساير جاها. ما اگر به فكر اين باشيم كه خودمان كارهاي خودمان را انجام بدهيم ، كشور مال خودمان است ، زراعتش را خودمان بايدانجام بدهيم ، فرض كن اداراتش را خودمان اداره بكنيم ، كارگري را خودمان بايد انجام بدهيم ، وقتي اين احساس در انسان قوي شد، دنبال اين احساس مي رود انسان . پيدا كردن راه مشكل است ، لكن بعد از پيدا كردن ، پيمودنش آسان است . يك كسي كه در بيابان گم شده است ، اين هي از اين راه مي زند، از آن راه مي زند و شايد تا ده سال هم اينطور وقتي برود، نمي تواند برسد به مقصد. اما وقتي افتاد در راهي كه اين ديگر راه ، راهي كه مي رسد انسان به جايي ، آن ديگر رفتنش نزديك است . يك كسي در بيابان است ، يك قدري از اين طرف مي رود مي بيند نشد يك وقت از آن طرف مي رود مي بيند نشد، تااينكه بر مي خورد به راه اسفالت . وقتي برخورد به راه اسفالت ، راه را پيدا كرده است ،مي رود و مي رسد به مقصد.
تلاش براي خودكفايي و رهايي از وابستگي
الان ما هم اينطور هستيم كه بحمدالله ، راه را پيدا كرده ايم و اين از بزرگترين چيزهايي هست كه براي ما موفقيت آميز بوده است و حاصل شده است و رفتنش آسان است ، لكن همت مي خواهد. بايد همه همت كنيد، دست به هم بدهيد و تمام مردم با دولت ، با ملت ،با هم بجوشند و كوشش كنند به اينكه ما خودمان مي خواهيم كارهاي خودمان را انجام بدهيم و مي خواهيم خودمان با كفايت خودمان خودكفا باشيم . نه گندم را از خارج بياوريم ، نه - فرض كنيد كه - چيزهاي خوردني بياوريم و نه چيزهايي كه احتياج داريم ؛ نه
