جلد هجدهم - صفحه 155 - عدم تحمل ظلم و لو به غيرمسلمان
صفحه : 155
بگويد ما متمسك هستيم ، بر خلاف واقع است . تمسك وقتي است كه قوه قضائيه هم كارهايي كه مي كنند از روي الگوي علوي باشد كه همان الگوي اسلامي است . و مردم ماهم كه اين دعا را يا اين فقره را مي خوانند آنها هم بايد توجه كنند به اينكه تمسك به ولايت حضرت امير براي آنها تبعيت از مقاصد اوست .
عدم تحمل ظلم و لو به غيرمسلمان
همين طور گفتند كه ما شيعه علي هستيم ، و همين كه گفتند ما متمسك به ولايت اميرالمومنين هستيم ، اين كافي نيست ، نمي شود اين . اين امور، اموري نيست كه لفظي باشد و با الفاظ و با عبارات بتوانيم ما بگوييم تحقق پيدا كرده است ؛ اينها يك امور عملي است ، يك حكمت عملي است اينها. بايد كساني كه مدعي هستند كه ما شيعه اميرالمومنين هستيم ، تبع او هستيم ، بايد در قول و فعل و نوشتن و گفتن و همه چيز تبعيت از او داشته باشند. اگر اين تبعيت نباشد و ما بگوييم كه ما شيعه هستيم ، يك گزافي گفته ايم ، يك لاطايلي گفته ايم .
اميرالمومنين در زمان حكومتش - كه بسيار كوتاه و بسيار با ناگواريها مقابل بود -مي بينيد كه وقتي كه آن نامه را به مالك اشتر مي نويسد چه مسائل مهمي را، مسائل سياسي را، مسائل اجتماعي را، همه چيز را در آنجا ذكر مي فرمايد، با اينكه يك بخشنامه اي براي يك نفر بوده است . يك نامه اي براي يك نفر بوده است و آن اين است كه مي گويد كه -به حسب نقلي كه شده است كه يك خلخال را از پاي يك ذمي در حكومت او درآوردند، - به حسب اين روايت ، مي فرمايد كه اگر انسان بميرد براي اين ، اين ملوم نيست .شيعه اين است كه اينطور باشد نه مثل ما، شيعه اين است كه اگر چنانچه در حكومت اسلامي ، در كشور اسلامي ، ظلم ولو به يك ذمي وارد بشود، آن هم ظلم به همين كمي كه يك خلخال را از پاي يك ذميه درآورند، بگويد كه انسان اگر بميرد ملوم (3) نيست ،ملامت نبايد به او بشود، اينطور اهميت دارد.
3- ملوم : ملامت شده ، مورد نكوهش قرار گرفته
