جلد هجدهم - صفحه 236 - آتش افروزي به اسم صلح
صفحه : 236
بايد خودمان در فكر خودمان باشيم ، منتظر نباشيم مثل سابق هي به خارج برويم و ازخارج بياوريم . بايد توجه بكنيم و زحمت بكشيم ، با زحمت خودمان ، با رنج خودمان ،اين بار را تحمل كنيم و به منزل برسانيم . و اميدوار به فضل خدا باشيد كه خداوند باشماست ، و خداوند توفيق به شما خواهد داد كه كارها را به نحو شايسته پيش ببريد.
و خصوصا باز عرض مي كنم كه با مرضي بسيار با عطوفت ، يعني از آن كسي كه خادم دم در است تا آنجايي كه پزشك است و پرستار، رفتار، رفتار خوب باشد، رفتار عطوفت باشد. گمان بكنيد كه خودتان مريض هستيد و در يك مريضخانه رفتيد، در آنجا چه توقعي داريد از كارمندان آنجا، از پزشكان آنجا، از پرستار آنجا، همان توقعي كه خودشما از آنها داريد، ساير مرضي هم از شماها دارند بنابراين لازم است كه توجه به اين مسائل معنوي بشود، و اميدوارم كه موفق و مويد و منصور در اين امر باشيد.
پيشگيري مهمتر از درمان
و از امور لازم قضيه جلوگيري از بيماري است ، آن اهميتش بيشتر از خود معالجه است . ما بتوانيم ، شماها بتوانيد كه طوري بكنيد كه مرض كم بشود، يك طوري بشود دركشور كه آبها از آلودگي بيرون بيايد، غذاها آلوده نباشد، آن طوري كه پزشكان دستورمي دهند كاري بشود كه مرض نيايد. نه ما منتظر باشيم كه مرض بيايد بعد رفعش بكنيم .جلو بگيريم كه اصلا نيايد مرض ، و اين يكي از امور مهمه اي است كه بايد به آن توجه كامل بشود. و اميدوارم كه در اين امر هم متصديان امور موفق باشند. و در همه امور اتكال به خدا بكنيم . شما ببينيد كه اين اتكال به خدا بود كه يك قدرت به آن عظمت را - ازدست - از بين برديد. با اينكه قدرت شما در مقابل قدرت هاي شيطاني چيزي نبود، لكن ايمان شما بود، اتكال شما به خداي تبارك و تعالي بود كه پيش برديد، و از حالا به بعد هم پيش خواهيد برد.
آتش افروزي به اسم صلح
و اين قدرت هاي بزرگ هيچ وقت در فكر اين نيستند كه يك آسايشي براي ملت ها
