جلد چهارم - صفحه 487 - فرضيه پذيرش توبه شاه !
صفحه : 487
ايشان نمي آيد كه اينطور كارها بدون اطلاع ايشان شده است .
خوب ، يك صحبت ديگر هم ممكن است كسي بكند كه نخير، اين همه بد بوده است و ايشان هم كرده اند لكن توبه قبول [است ]. اين آمده است مي گويد من توبه كردم . توبه پيش خلق و خالق قبول است و هر كه يك كاري بكند توبه بكند - ولو هر چه كار بدي باشد - اين را بايد از او قبول بكنيم . اين هم يك راه است كه كسي بگويد كه حالا ديگرشاه سلطنت بكند و حكومت نكند و توبه هم كرده است و كارهايي هم كه تا حالا كرده است تمام هيچي ديگر، حالا توبه كرده ! در توبه هم اين مطلب هست - حالا اگر ما فرض كنيم توبه هم بكند - توبه پيش خدا هم قبول نيست مگر اينكه آن چيزهايي كه مربوط به حقوق مردم است رد بشود. اگر يك كسي يك كسي را كشت و بعد بگويد من توبه كردم اين توبه قبول نيست ، بايد اين را كه كشته است جبران بكند؛ وقتي جبران كرد، آن وقت پيش خدا هم وقتي توبه بكند قبول است . ايشان بدون جبران ، چون شخص اول مملكت است ، خدا يك حساب ديگري برايش باز مي كند؟! شخص اول مملكت را ديگر خداحساب اين را نمي كند كه اين بيست و چند سال جرم مرتكب شده است ، اموال مردم راخورده است ، نفوس مردم را تلف كرده است ، امر به خرابيها كرده است ، خيانتها كرده ،جنايتها كرده ، خدا از باب اينكه ايشان شاهند - معلوم شد پيش خدا مثلا به منطق آنها شاه و غير شاه فرق دارند! - چون شاه است از اين جهت مي گويد كه نه اين ديگر قبول است !مردم كه جوانهايشان از بين رفته ، بروند گم شوند! اينها چه هستند، خوب مقابل شاه كه نمي شود اين حرفها را زد!
بگوييم كه توبه ايشان قبول است بدون اينكه شرايط توبه قبول باشد؟ اگر مردم عادي مال مردم را خوردند بگويد توبه كردم ، مال مردم را بايد بدهد تا توبه باشد؛ و الا اين همان توبه گرگ مي شود. و ايشان خوب ، بيايند حالا - اگر مي خواهد، اگر واقعا توبه كرده اند - بسم الله ، بيايند در بانكهاي خارجه را اول باز كنند و اين اموالي كه در اين بانكها
فرضيه پذيرش توبه شاه !
