تبیان، دستیار زندگی

جلد چهارم - صفحه 105 -  همراهي و همدردي با مبارزان ايران

صفحه : 105

همراهي و همدردي با مبارزان ايران

همه مي گوييم كه نده ! آزادي اين است كه همه آقايان الان مي دانيد كه علماي ما، سياسيون ما، بازاري ما، الان يك دسته دختر، پسر، زن ، مرد، همه در حبسهاي اينهادارند به سر مي برند. چه گفتند كه اينطور شده ؟ يك كلمه گفته اند كه آقا مثلا بالاي چشمش ابرو [است ]. آزادي ما عبارت از اين [است ]! آن آزادي كه آقاي كارترمي فرمايند كه آزادي تندي داده و مملكت را مترقي [كرده ]؛ ترقي اجتماعي ، يك اجتماع مترقي شاه درست كرده و منشاء مخالفت مردم با او اين است كه مردم مي گويند ماترقي نمي خواهيم ! ما مي خواهيم الاغ سوار بشويم ! . . . آقاي كارتر، عقيده اش اين است [البته ] عقيده اش نيست ، حيله اين است . او خيال مي كند اين حيله ها را ديگر مردم مي پذيرند. آقاي كارتر بايد بداند كه ديگر اين حيله ها، بازيها را ديگر كسي نمي پسندد ازاو؛ ديگر مردم فهميده اند قضيه را.

در هر صورت اين را من به همه آقاياني كه ملاقات كردم عرض كردم كه ماها همه مكلف هستيم ؛ يعني من طلبه كه اينجا نشسته ام ، آن آقا كه آنجا نشسته است ، شماها درهرجا هستيد و در هر صورتي كه هستيد، تكليف الان داريد؛ يعني تكليف داريد كه با اين قيامي كه ملت ايران الان كرده است ، با اين اشتراك داشته باشيد. شما در اروپا هستيدنمي توانيد كه ديگر [اينجا] ميداني نيست كه در جنگ برويد، [ايران ] ميدان است و[مردم ] مبارزه مي روند و كتك مي خورند و - عرض مي كنم كه - كشته مي دهند و خون مي دهند؛ اينجا اين جور نيست ؛ شما مي توانيد با تبليغاتتان ، شما هر يكي تان با ده نفر، بيست نفر از همين اروپاييها آشنايي داريد، رفاقت داريد، به آنها بگوييد مطلب را.اينها تبليغ كرده اند بر ضد ايران ، بر ضد اسلام . شما مطلب را بگوييد كه آقا دعواي ما برسر اين حرفها نيست كه به ما آزادي داده اند [و ما آن را] نمي خواهيم ؛ كه همه حرف مردم ايران اين است كه ما آزادي مي خواهيم و نداريم . به ما خيانت كرده اند. اموال ما رادارند مي دهند به امريكا؛ نفت ما را دارند مي دهند به امريكا. چنان هم نفت را مي دهند