• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی

    معصوم دهم – امام رضا (ع)

    روز 11 ذيقعده سال 148 هجري در مدينه در خانه موسي بن جعفر (ع) فرزندي ديده به جهان گشود كه بعد از پدر عهده دار امامت اسلامي گرديد. نام اين مولود را «علي» و لقبش را «رضا» گذاشتند.
    مادر گرامي امام «نجميه» بود كه در خردمندي و ايمان از برجسته ترين بانوان به شمار مي رفت.
    از دوران كودكي با پدرش بود و امام كاظم (ع) پيوسته به ياران خود مي فرمود: «كه امام بعد از من اوست».
    چنانچه «مخزومي» مي گويد: «روزي «موسي بن جعفر» ما را احضار فرمود و گفت:‌ شما را دعوت كردم تا گواه باشيد كه اين پسر وصي و جانشين من است». چون در زمان امام ، خفقان و فشار شديدي حكومت مي كرد ، در پايان سخنش فرمود: «آنچه گفتم نزد شما بماند و به كسي بازگو نكنيد جز اينكه بدانيد از ياران و دوستان ما است».
    امامان معصوم برگزيده خدا ، و از همه برتر و ممتاز بودند و در زندگي سرمشق ديگران مي شدند و به مردم درس زندگي مي آموختند آنان خود را از مردم جدا نمي ديدند و به روش جباران زندگي نمي كردند و به كسي بي اعتنائي نمي نمودند.
    «صدوق» از قول «ابراهيم بن عباس» چنين مي نويسد: «هرگز نديدم كه امام رضا در سخن به كسي جفا ورزد و سخن كسي را پيش از تمام شدن قطع نمايد ، حضرت در حضور ديگران پايش را دراز نمي كرد ، ‌چون سفره غذا مي انداختند ، خدمتكاران را سر سفره غذا دعوت مي نمود و با آنها غذا مي خورد ،
    شبها پس از استراحت بيدار مي شد و به عبادت خدا مشغول مي شد و مانند نياكانش ، نيمه هاي شب غذا را بر مي داشت و به خانه مستمندان مي برد».
    «محمد بن ابي عباد» درباره‌ امام مي گويد: «حضرت در تابستان از حصير و بوريا استفاده مي كرد و در زمستان از فرشهاي پشمي ، در خانه ساده زندگي مي نمود
    ولي وقتي بيرون مي رفت ، خود را مي آراست و لباس نو و تميز مي پوشيد ، به مهمان احترام مي گذاشت بطوريكه وقتي يك شب چراغ منزل خراب شد مهمان برخاست كه درست كند ، امام ، او را نشانيد و خود ، چراغ را درست كرد و فرمود: ما مهمانان خود را به كار نمي گيريم».
    «ياسر» خدمتگزار امام مي گويد: «امام به ما مي فرمود كه هر وقت مشغول خوردن غذا هستيد ، اگر صدايتان كردم برنخيزيد تا غذايتان را تمام كنيد»