تبیان، دستیار زندگی

امام صادق(علیه‌السلام):

«لَا یَنْبَغِی لِلْمُؤْمِنِ أَنْ یَجْلِسَ مَجْلِساً یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ وَ لَا یَقْدِرُ عَلَى تَغْیِیرِهِ»
شایسته نیست مؤمن در مجلسی بنشیند كه در آن گناه می‌شود و او توانایی تغییر آن را ندارد.

(كافی، ج2، ص374)

امام حسین علیه السلام:

«فَإنی لا أَرَی المَوتَ إلَّا السَّعادَةَ وَ الحَیاة مَعَ الظّالِمینَ إلّا بَرماًی»
به درستی که من مرگ را جز سعادت نمی بینم و زندگی با ستمکاران را جز محنت نمی دانم.

(تحف العقول، ص245)

امام حسین علیه السلام:

«مِنْ دَلَائِلِ الْعَالِمِ انْتِقَادُهُ لِحَدِیثِهِ وَ عِلْمُهُ بِحَقَائِقِ فُنُونِ النَّظَرِ»
از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.

(بحارالانوار،ج78،ص119)

نمی دونم چی بگم راستش نمی دونم چطوری شروع کنم.میخواهم یه جور این عذاب وجدانم رو کم کنم.برادرها و خواهر های ما رو دارن میکشن اونوقت ما کاری نمی تونیم بکنیم.کودکان فلسطینی در خون قوطه ور باشند اونوقت سران کشور های عربی در حال خوش گذرانی باشند....

اگر این فلسطینی های بی دفاع مسلمان هم نبودند،باز ما باید در مقابل ستمگران و متجاوزان به آنها می ایستادیم...

اول محاصرشون کردند دولت های بزرگ با سکوتشون تاییدشان کردند،بعد آنها را در تحریم های اقتصادی،غذایی،دارویی و ...قرار دادند،باز هم کسی چیزی نگفت.اینقدر باسکوتشان تاییدشان کردند که گستاخی را به حدی رساندند که آشکارا در رسانه هایشان اعلام کردند که کشتن فلسطینیان از حقوق آنهاست و آنها از حقوقشان نمیگذرند و البته این کار را نیز کردند.کما این که طی دو روز گذشته هزاران نفر را در غزه کشتند.دوستان، من مگر آدم میتواند نسبت به کشته شدن برادران و خواهرانش در مقابل دیدگانش بی تفاوت باشد.به نظر من هر کس از ما باید به عنوان دفاع از برادران فلسطینی خود کاری کند،هر چند به نظر نا چیز آید.با راهپیمایی، با کمک های مالی، با نوشتن و...

آری با نوشتن، هر یک از شما عزیزان تبیانی حداقل کاری که میتونید بکنید این است که درباره آن بنویسد.از شما دوستان عزیز میخوام که امروز فقط در این باره بنویسید و انزجار خود رو از اعمال وحشیانه صهیونیست ها نشون بدید و نشون بدید که غزه هنوز فراموش نشده و در قلب شما جای دارد.

حمید وثوقی

امام علی(علیه السلام) : 
«عَلیکم بِالدِرایات لا بالرّوایات»

ترجمه:
برشما باد به فهمیدن، نه نقل کردن!!!

(بحارالأنوار، ج2، ص160)

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام): 
«جَعَلَهُ اللَّهُ رِیّاً لِعَطَشِ الْعُلَمَاءِ وَ رَبِیعاً لِقُلُوبِ الْفُقَهَاءِ وَ مَحَاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحَاءِ وَ دَوَاءً لَیْسَ بَعْدَهُ دَاءٌ»

ترجمه:
خداوند قرآن را مایه‌ی سیرابی دانشمندان كرده و بهار دل‌های فقیهان و مقصد راه‌های پارسایان و دارویی كه از پس آن بیماری نیست.

(نهج‌البلاغه/خطبه198)

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام): 
«بَحْراً لَا یُدْرَكُ قَعْرُهُ وَ مِنْهَاجاً لَا یُضِلُّ نَهْجُهُ وَ شُعَاعاً لَا یُظْلِمُ ضَوْءُه‏»

ترجمه: 

قرآن دریایی است كه ژرفای آن را كس نداند و راهی است كه پیمودنش رهرو را به گمراهی نكشاند و پرتوی است كه فروغ آن تیرگی نگیرد.

(نهج‌البلاغه/خطبه198)

قال علی (علیه السلام):

وَ الْحَجَّ تَقْوِیَةً لِلدِّین

خداوند حج را وسیله تقویت دین قرار داد. 

نهج البلاغه: خ1

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام): 

«الْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّكِ وَ النَّجَاةُ لِلْمُتَعَلِّق‏» 

 ترجمه:

كسی كه به قرآن چنگ زند، نگهدارنده‌اش خواهد بود و كسی كه به او آویزد، نجات می‌یابد.

(نهج‌البلاغه/خطبه156)