تبیان، دستیار زندگی

جلد سیزدهم - صفحه 383 -  صلاح مسئولين و كشور در مراوده و دوستي با مردم

صفحه : 383

در هر صورت من عرضم به آقايان اين است كه منحصر به شما هم نيست ، به هر كس كه هست اين است كه توجه كنيد به اينكه هم صلاح خود شماست و هم صلاح كشورشماست و هم صلاح ملت است كه شما با مردم دوست باشيد. مردم احساس كنند كه اينهادوستهاي آنها هستند كه آمده اند. براي اينكه مثلا فرض كنيد كه ژاندارمري مثل آن وقت نباشد كه مردم از ترس او نمي توانستند عبور كنند نه از دست دزدها! مثل - عرض مي كنم كه - شهرباني نباشد كه مردم از ترس آنها نمي توانستند اظهار بكنند كه يك كسي به ما چه كرده است . شايد شما آن وقت در شهرباني نرفته باشيد يا رفته باشيد شايد هم . در اين كلانتريها كه مردم كار داشتند، عزا مي گرفتند. اگر، بخواهند بروند توي كلانتري ، آيا چه خواهد شد؟ يك مظلومي مي خواهد برود آن [ستمي ] كه به او شده است ، آن ظلمي كه شده است به او بگويد، به اينها بگويد. عزا مي گرفتند چطور ما برويم توي اينجا. اين مثل

صلاح مسئولين و كشور در مراوده و دوستي با مردم

آمده است خدمت كند به مردم ، مشغول خدمت به مردم است . خوب ، وقتي مردم ببينندكه كسي مشغول به خدمت است ديگر دعوا ندارند با او. دعوا آن جا پيدا مي شود كه ببينندآمده است كه مردم را داغ كند. آمده كه با هر وسيله اي اخاذي كند. آمده است قدرت خودش را تثبيت كند. وقتي مردم ديدند كه يك نفري مي خواهد قدرت خودش را تثبيت كند، مردم با او مخالف مي شوند. و حالا هم مي گويند مردم ، مثل آن وقت نيست كه عقده بشود. حالا اينها عقده ها شكافته شده است . حالا ديگر اجازه نمي دهند به كسي كه بخواهد اين كار را بكند. اين جز آبروريزي خود آنها چيز ديگري بار نمي آورد. آدم عاقل فرضا اگر يك نفري باشد كه در باطنش يك ديكتاتوري باشد - خوب ، در شرق تقريبا اين جور هست . خيلي ، غرب هم هست . همه جا هست . انسان اين جوري است - برفرض اينكه باشد لكن بايد اگر عقل دارد اين را حالا ذخيره كند براي يك وقتي كه اگر،وقت باشد، نه براي [همه جا] عجله نكند در كار، اين عجله اسباب اين است كه انسان رااز بين ببرد.