مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 174

تعداد نظرات : 60

زمان آخرین مطلب : 5158روز قبل

دعا و زیارت

من حق ندارم به همسرم امر كنم

به آقا گفتم: خانم كه داخل اتاق می‌آیند همان موقع به ایشان بگویید در را ببندند. گفتند: "‌من حق ندارم به ایشان امر كنم. "

خانم زهرا مصطفوی روایت می كند كه :

من ندیدم در طول زندگی، امام به خانمشان بگویند در را ببندید. بارها و بارها می‌دیدم كه خانم می‌آمدند و كنار آقا می‌نشستند، ولی امام خودشان بلند می‌شدند و در را می‌بستند و حتی وقتی پا می‌شدند به من هم نمی‌گفتند كه در را ببندم. یك روزی من به آقا گفتم: خانم كه داخل اتاق می‌آیند همان موقع به ایشان بگویید در را ببندند. گفتند: "‌من حق ندارم به ایشان امر كنم. " حتی به صورت خواهش هم از ایشان چیزی را نمی‌خواستند.

خبرگزاری فارس

چهارشنبه 18/1/1389 - 11:42

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دعا و زیارت

شبهاتی پیرامون ملاقات با امام زمان_عج)

شبهاتی پیرامون ملاقات با حضرت مهدی علیه السلام

1- برخی می گویند : ملاقات در عصر غیبت با حکمت غیبت و مقتضای آن که قطع رابطه به شکل عمومی است منافات دارد . غرض از غیبت این است که حضرت از عموم مردم غایب باشد و کسی از او اطلاع نداشته باشد .
پاسخ : حکمت و مقتضی غیبت نسبت به کل افراد است یعنی قرار نیست که همه بتوانند و به خدمت حضرت شرفیاب شوند ، و این منافات ندارد با این که برخی به جهت مصالحی خاص بتوانند شرفیاب حضور شوند .
2- برخی می گویند : در صورت امکان رؤیت در عصر غیبت کبری چه فرقی بین این غیبت با غیبت صغری است ؟
پاسخ : در دوره ی غیبت صغری امام زمان علیه السلام به کلی از دید ه ها پنهان نبود ، بلکه با وکلا و سفیران خاصش در تماس بوده ، و گاهی سفیران آن حضرت ملاقات برخی از افراد را با امام مهدی علیه السلام ترتیب می دادند .(1)ولی در عصر غیبت کبری ملاقات ها به این نحو سازماندهی نشده است ، بلکه در صورت ضرورت ، خود حضرت به دیداربرخی آمده و از وجود حضرت بهره مند می شوند .
3- برخی در استدلال بر عدم امکان تشرف به ملاقات حضرت مهدی علیه السلام در عصر غیبت ، به توقیع حضرت بن علی بن محمد سمری تمسک کرده اند ، زیرا در ذیل آن چنین آمده است : « ألا فمن ادعی المشاهده قبل خروج السفیانی و الصحیه فهو کذاب مفتر »؛(2) « آگاه باش ! پس هر کس قبل از خروج سفیانی و صحیه ، ادعای مشاهده کند و پس او بسیار دروغگو و تهمت زننده است ... ».
پاسخ :
الف - کسی اطلاق این روایت را قبول نکرده و لذا جماعت بسیاری از علما و صلحا قضیه ی تشرف خود را بر دیگران نقل کرده اند .
ب - در توقیع ، ادعای مشاهده تکذیب شده و مشاهده عبارت است از دیدن با شناخت (3) ، در حالی که می دانیم : غالب دیدار ها با شناخت در مرحله اول همراه نبوده است .
ج - ممکن است که مقصود از ادعای مشاهده خصوصا با وجود مدعیان دورغین نیابت و سفارت در عصر صدور این روایت ، ادعای مشاهده و رؤیت و ملاقات با حضرت به عنوان نایب خاص باشد ، که حضرت به طور اکید در عصر غیبت کبری نیابت خاص را نفی می کند ، خصوصاً به قرینه ی آن که در توقیع شریف آمده است : « و زود است که در میان شیعیانم کسانی پیدا شوند که ادعای مشاهده نمایند ...».
د - شیخ طوسی رحمه الله با آن که این توقیع را نقل کرده ولی خودش به عموم آن عمل نکرده و قائل به امکان رؤیت برای افراد صالح امت است .
ه - ممکن است که مراد از مشاهد ، دیداری باشد که بر آن آثار مترتب گردد . و در حقیقت ، حضرت درصدد آن است که ترتب اثر را از این ملاقت ها و سخن هایی که در آن ها بوده برطرف نماید .
همان گونه که در روایتی می خوانیم : « اگر پنجاه نفر نزد تو قسم بر ضد کسی خوردند، ولی آن شخص خلاف آن را گفت ، او را تصدیق کرده و آن پنجاه نفر را تکذیب کن » این به معنای عدم ترتب اثر بر قسم پنجاه نفر است .
و - روایت ، بر فرض صحت سند ، مفید ظن است ، در حالی که قضایای تشرفات به حدی است که انسان را به یقیت می رساند .
ذ - ممکن است که مقصود از مشاهده در توقیع شریف ، ادعای مشاهده ی اختیاری باشد ، به این معنا که رؤیت در عصر غیبت کبری اختیاری نیست ، بلکه هر کس را که ما صلاح دانستیم او را به شرف لقای خود مفتخر می سازیم .
ح - توقیع ، خبر مرسل است و لذا از حیث سند ضعیف می باشد .
4- برخی می گویند : قبول امکان ملاقات در عصر غیبت سبب رواج مدعیان دروغین مهدویت یا سفارت و یا وکالت شده و موجب عوام فریبی مردم می گردد .
پاسخ : اگر بر امکان موضوعی در خارج ادله ی قطعی وجود دارد ، نمی تواند به جهت مشکلاتی که در برخی موارد پدید می آید آن را انکار کرد ، بلکه این وظیفه ی علما است که مردم را ارشاد کرده ، از افراد شیاد و حیله گر و عوام فریب بر حذر دارند . آیا می توان به مجرد این که عده ای ادعای دروغین نبوت کرده اند ، اصل نبوت را انکار نمود ؟
5- برخی می گویند : مطابق قاعده ی سد ذرایع ادعای ملاقات با حضرت را باید تکذیب کرد زیرا منشأ فساد درجامعه می شود .
پاسخ : اهل سنت معتقدند راه هایی که به حرام منجر می شود را باید به طور مطلق مسدود نمود . و به تعبیردیگر ، مقدمه ی حرام مطلقاً و به طور کلی جرام است . این را قاعده ی سد ذرایع می گویند .
ولی در جای خود به اثبات رسیده که مقدمه ی حرام همیشه حرام نیست ، بلکه برای کسی حرام و در مواری حرام است که به طور حتم و قطع ، امری منجر به حرام گردد.
در مورد ادعای ملاقات ، اگر در جایی این ادعا منجر به انحراف برخی گردد ، نقل آن حرام است . ولی در عموم خبرها چنین نیست ، بلکه نقل آن ها باعث تقویت ایمان مردم به حضرت خواهد شد ، اگر چه ممکن است برخی سوء استفاده کرده و هوس چنین ادعاهایی نمایند ، ولی وظیفه علما است که در مقابل این گونه افراد ایستاده و مردم را از مقاصد شوم آن ها مطلع سازند .
6- برخی برای استدلال بر عدم امکان رؤیت در عصر غیبت کبری به روایات خاصی تمسک کرده اند از جمله آن که در روایت آمده است : « ولکن حجت مردم را می شناسد ولی آنان او را نمی شناسند .» . و نیز در روایتی آمده است : « او مردم را می بیند و ولی مردم او را نمی بینند » .

پاسخ :

اولاً : نفی دراین گونه روایات نسبت به عموم مردم است و لذا منافاتی با رؤیت و معرفت برخی از افراد ممتاز ندارد.
ثانیاً : روایت دوم در مورد حج است و لذا عمومیت ندارد .
ثالثاً : مقصود ازعدم رؤیت در روایت دوم به قرینه « لایعرفونه » که در روایت اول آمده ، نشناختن است ، خصوصاً آن که در روایت ، حضرت مهدی علیه السلام به حضرت یوسف تشبیه شده است که مردم او را می دیدند ولی نمی شناختند.
7- برخی می گویند : قرار است که شیعیان در عصر غیبت با ندیدن امامشان امتحان شوند و این با ادعای ملاقات در این عصر منافات دارد .
پاسخ : امتحان شیعه به لحاظ عموم افراد جامعه ی شیعی است و لذا منافاتی با ملاقات برخی از بزرگان و اهل تقول به جهت مصالح خاص ندارد .

پی نوشتها :

1- الغیبه ، طوسی ، ص 216.
2- بحارالأنوار ، ج 52 ، ص 151.
3- مفردات راغب ، ص 267.

منبع: کتاب غیبت کبری

چهارشنبه 18/1/1389 - 11:30

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دعا و زیارت

حدیث

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) : نِعمَتانِ مَكفُورَتانِ الْأَمنُ وَالْعافِیَةُ
دو نعمت است كه شكر آنها گزارده نمى‏شود: امنیت و سلامتى

خصال ص 34

یک کم تامل کنید ببینید واقعیت داره یا نه؟

چهارشنبه 18/1/1389 - 11:15

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

طنز و سرگرمی

تفاوت مدیر بودن در ایران با اروپا

اروپا: موفقیت مدیر بر اساس پیشرفت مجموعه تحت مدیریتش سنجیده میشود

ایران: موفقیت مدیر سنجیده نمیشود، خود مدیر بودن نشانه موفقیت است

اروپا: مدیران بعضی وقتها استعفا میدهند

ایران: عشق به خدمت مانع از استعفا میشود

اروپا: افراد از مشاغل پایین شروع میکنند و به تدریج ممکن است مدیر شوند

ایران: افراد مدیر مادرزادی هستند و اولین شغلشان در بیست سالگی مدیریت است

اروپا: برای یک پست مدیریت، دنبال مدیر میگردند

ایران: برای یک فرد، دنبال پست مدیریت میگردند و در صورت لزوم این پست ساخته میشود

اروپا: یک کارمند ساده ممکن است سه سال بعد مدیر شود

ایران: یک کارمند ساده، سه سال بعد همان کارمند ساده است، در حالیکه مدیرش سه بار عوض شده

اروپا: اگر بخواهند از دانش و تجربه کسی حداکثر استفاده را بکنند، او را مشاور مدیریت میکنند

ایران: اگر بخواهند از کسی هیچ استفاده ای نکنند، او را مشاور مدیریت میکنند

اروپا: اگر کسی از کار برکنار شود، عذرخواهی میکند و حتی ممکن است محاکمه شود

ایران: اگر کسی از کار برکنار شود، طی مراسم باشکوهی از او تقدیر میشود و پست مدیریت جدید میگیرد

اروپا: مدیران بصورت مستقل استخدام و برکنار میشوند، ولی بصورت گروهی و هماهنگ کار میکنند

ایران: مدیران بصورت مستقل و غیرهماهنگ کار میکنند، ولی بصورت گروهی استخدام و برکنار میشوند

اروپا: برای استخدام مدیر، در روزنامه آگهی میدهند و با برخی مصاحبه میکنند

ایران: برای استخدام مدیر، به فرد مورد نظر تلفن میکنند

اروپا: زمان پایان کار یک مدیر و شروع کار مدیر بعدی از قبل مشخص است

ایران: مدیران در همان روز حکم مدیریت یا برکناریشان را میگیرند

اروپا: همه میدانند درآمد قانونی یک مدیر زیاد است

ایران: مدیران انسانهای ساده زیستی هستند که درآمدشان به کسی ربطی ندارد

اروپا: شما مدیرتان را با اسم کوچک صدا میزنید

ایران: شما مدیرتان را صدا نمیزنید، چون اصلاً به شما وقت ملاقات نمیدهد

اروپا: برای مدیریت، سابقه کار مفید و لیاقت لازم است

ایران: برای مدیریت، مورد اعتماد بودن کفایت میکند

سه شنبه 17/1/1389 - 20:18

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]

ایرانگردی

روستای گلویج (6)