تو را گم کرده ام امروز
و حالا لحظه های من گرفتار سکوتی سرد و سنگینند
و چشمانم که تا دیروز به عشقت میدرخشیدند
نمیدانم چه غمگینند
برایم چشمهای روشن تو
چراغ روشن شب بود
نمیدانم چه خواهد شد
پر از دلشوره ام بی تاب و دلگیرم
کجا ماندی؟
که من بی تو هزاران بار هر لحظه میمیرم
نظر ي ا د ت و ن ن ره...
زخمها و دردهاي آدم سرمايه است هر كسي نميتونه به اين جايي كه تو رسيدي برسه
پس سرمايه ات رو با كسي قسمت نكن داد نكش آه و ناله هم نكن صبور، آرام و بي سر و صدا همه چيز و تحمل كن تو مانند تكه سنگ آهن هستي تازيانه روزگار خردت كرد و شكستت و بارها دركوره بي رحم حوادث زمانه حراراتت داد گداخته شدي ، ذوب شدي، سرد شدي و هر بار آب ديده تر تا بصورت پولاد در آمدي تو محكمتر از اوني كه حتي بشه تصورش كرد
نظر ي ا د ت و ن ن ره
بگذار پرنده اي باشم بي پر و بال و بي آشيانه خدايا خسته ام از اين همه تکرار بيهوده زمان همش 1-2-3-...60 و دوباره 1-2-3-...60 دقيقه ها همش تکرار بيهوده ماست من تکرار تو تکرار اين پر پرواز من را چه کسي شکست؟ اين من را چه کسي فراموش کرد؟
تا که بودیم نبودیم کسی ..... کشت ما را غم بی هم نفسی
تا که خفتیم همه بیدار شدند ..... تا که مردیم همگی یار شدند
قدر آن شیشه بدانید که هست ..... نه در آن موقع که افتاد و شکست
ميدوني وقتي خدا داشت بدرقه ام مي کرد بهم چي گفت ؟ جايي که ميري مردمي داره که مي شکننت نکنه غصه بخوري من همه جا باهاتم . تو تنها نيستي . توکوله بارت عشق ميزارم که بگذري، قلب ميزارم که جا بدي، اشک ميدم که همراهيت کنه، ومرگ که بدوني برميگردي پيشم
نظر
سفر یه شعره .. سفر یه قصه اس ..
سفر رهایی از فصل غصه اس ..
با من سفر کن دریا به دریا .. ساحل به ساحل تا اوج رویا
سهم من از عشق يك نقطه چين شد
او رفت و اين دل تا ابد تنها ترين شد
نظر.....
هميشه غمگين ترين و رنجور ترين لحظات انسان توسط كسي ساخته
مي شود كه شيرين ترين و شاد ترين لحظات را براي او ساخته است...
طرح چشمان قشنگت در اتاقم نقش بسته
شعر مي گويم به يادت در قفس غمگين و خسته
من چه تنها و غريبم بي تو در درياي هستي
ساحلم شو غرق گشتم بي تو در شبهاي مستي
عشق جامي است كه آن را سر مي كشيم بي آنكه بدانيم شراب است يا زهر و در هر دو حالت هنگام نوشيدن آن حس خوبي داريم....
