تبیان، دستیار زندگی

اگر زن نزديك اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براي هيچ كدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد، يا بعد از اذان بفهمد كه پيش از اذان پاك شده ،آیت الله گلپایگانی: چنانچه روزه اي را كه مي گيرد مثل روزه رمضان ، واجب معين باشد، صحيح است ، و اگر روزه مستحب يا روزه اي باشد كه مثل روزه كفاره وقت آن معين نيست ،صحيح بودن آن اشكال دارد. روزه او صحيح است ، ولي اگر در وسعت وقت قضاي رمضان را گرفته باشد،صحيح بودن آن اشكال دارد.

اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود، يا در بين روزخون حيض يا نفاس ببيند، اگر چه نزديك مغرب باشد، روزه او باطل است .

اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش كند و بعد از يك روز يا چند روزيادش بيايد، آیت الله گلپایگانی: روزه هايي كه گرفته اشكال دارد و احتياط لازم آن است كه قضاي آنها رابگيرد. روزه هايي كه گرفته صحيح است .

اگر زن پيش از اذان صبح آیت الله گلپایگانی: از حيض يا نفاس پاك شود و در غسل كردن كوتاهي كند و تا اذان غسل نكند، روزه اش باطل است . ولي چنانچه كوتاهي نكند، مثلا منتظر باشد كه حمام زنانه شود، اگرچه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نكند و در تنگي وقت تيمم كند يا ازتيمم هم عاجز باشد، روزه اش صحيح است . در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاك شود ودر غسل كردن كوتاهي كند و تا اذان غسل نكند و در تنگي وقت تيمم هم نكند، روزه اش باطل است . ولي چنانچه كوتاهي نكند، مثلا منتظر باشد كه حمام زنانه شود، اگرچه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نكند، در صورتي كه تيمم كند روزه او صحيح است .

اگر زني كه در حال استحاضه است ، غسلهاي خود را به تفصيلي كه دراحكام استحاضه (در مسأله 417 به بعد) گفته شد به جا آورد، روزه او صحيح است .

كسي كه مس ميت كرده ، يعني جايي از بدن خود را به بدن ميت رسانده ،مي تواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد. و اگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد،روزه او باطل نمي شود.

اماله كردن با چيز روان اگرچه از روي ناچاري و براي معالجه باشد، روزه را باطل مي كند، آیت الله گلپایگانی: پايان مسأله در رساله آيةالله گلپايگاني . ولي استعمال شيافهايي كه براي معالجه است اشكال ندارد، واحتياط واجب آن است كه از استعمال شيافهايي كه براي كيف كردن است ، مثل شياف ترياك يا براي تغذيه از اين مجرا است ، خودداري نمايند.

هرگاه روزه دار عمدا قي كند - اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچارباشد - روزه اش باطل مي شود، ولي اگر سهوا يا بي اختيار قي كند، اشكال ندارد.

اگر در شب چيزي بخورد كه مي داند به واسطه خوردن آن در روز بي اختيار قي مي كند، احتياط واجب آن است كه روزه آن روز را قضا نمايد.

اگر روزه دار بتواند از قي كردن خودداري كند، چنانچه براي او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خودداري نمايد.

اگر مگس در گلوي روزه دار برود، آیت الله گلپایگانی: چنانچه ممكن باشد، بايد آن را بيرون آورد و روزه او باطل نمي شود، ولي اگر بداند كه به واسطه بيرون آوردن آن قي مي كند، واجب نيست بيرون آورد و روزه او صحيح است . چنانچه به قدري پايين رود كه به فرو بردن آن خوردن نمي گويند، لازم نيست آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است ، واگر به اين مقدار پايين نرود، بايد آن را بيرون آورد، اگرچه موجب شود كه قي كند و روزه اش باطل شود، و چنانچه فرو برد روزه اش باطل مي شود، و بنابراحتياط واجب بايد كفاره جمع بدهد.

اگر سهوا چيزي را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شكم يادش بيايد كه روزه است ، آیت الله گلپایگانی: چنانچه ممكن باشد، بايد آن را بيرون آورد و روزه اش صحيح است . چنانچه به قدري پايين رفته باشد كه اگر آن را داخل شكم كند خوردن نمي گويند، لازم نيست آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است .