İmam Seccad'ın Dua ve Münacat Olgusu-2
İlâhî! Nimetlerinin büyüklüğü karşısında şükrüm küçük kalıyor. Bana ikram ettiğin lütuflar karşısında övgülerim ve nimetlerini sayıp dökmelerim çok cılız kalıyor. İman nurlarından olan nimetlerin üzerimi örttü/ beni süsledi. İyiliklerinin lütufları beni bir izzet perdesiyle bürüdü. Minnetinin gerdanlıkları boynuma çözülmez gerdanlıklar taktı. Açılmaz halkalar taktı boynuma. Nimetlerin o kadar çoktur ki, dilim onları saymakta yetersiz kalıyor. Bağışların o kadar fazladır ki, bırak saymayı, onları anlamakta yetersiz kalıyor zihnim. O hâlde nasıl şükür edebilirim? Değil mi ki şükrüm şükre muhtaçtır! "Sana hamdolsun!" dediğim her seferinde, bunu dediğim için: "Sana hamdolsun!" demem gerekiyor.
Böylece İmam (a.s), bize bahşettiği sayısız nimete karşılık Allah'a nasıl şükredeceğimizi öğretiyor. İnsanın ne kadar çok şükrederse etsin, şükrünü eksiksiz olarak eda edemeyeceğini ifade ediyor. Yine diyor ki: Allah'ım! Bizi kurtuluşunun gemilerine bindir. Bizi sana yakarmanın lezzetinden yararlandır. Bizi sevginin havuzlarına kandır. Sevginin ve yakınlığının tadına varmamızı sağla. Cihadımızın senin için olmasını sağla. Bütün derdimizin sana ibadet etmek olmasını nasip et. Seninle muamelelerimizde niyetimizin samimi olmasını sağla. Çünkü biz seninle ve senin için varız. Sana varmamızın da, senden başka bir vesilesi yoktur.
Böylece İmam (a.s), yüce Allah'tan, kendisiyle kurduğu münasebetlerde niyetinin samimi olmasını sağlamasını diliyor. En büyük arzusuna ulaşmayı nasip etmesini temenni e-diyor ki, bu, Allah'ın hoşnutluğudur.
Ve diyor ki: İlâhî! Bizi, sana ulaştırıcı yollara ilet. Bizi, sana en kestirmeden vardıran yolda yürüt. Uzağı yakın et bizim için. Zor ve şiddetli olanı bize kolaylaştır. Bizi, daha önce sana koşan, durmadan senin kapını çalan, gece-gündüz sana ibadet eden, senin heybetinden korkan, su içtikleri kaynakları berraklaştırdığın, arzularına ulaştırdığın, isteklerini gerçekleştirdiğin, lütfünden ihtiyaçlarını giderdiğin, kalplerini sevginle doldurduğun, berrak içeceğinden içirdiğin kullarına kat. Onlar seninle sana münacat etmenin lezzetine vardılar. Senin sayende maksatlarının en büyüğüne ulaştılar.
Sensin, başkası değil muradım. Başkası için değil, senin içindir geceleri uykusuz kalmalarım. Seninle buluşmak, göz aydınlığımdır benim. Sana ulaşmak, canıma minnettir. Sevginde vecdin şaşkınlığını yaşarım. Bütün özlemim, seni arzulamamdan kaynaklanmaktadır. Amacım, senin rızandır. Seni görmeye muhtacım. Bütün isteğim, senin yanına varmaktır. En büyük talebim, sana yakın olmaktır. Sevincim ve rahatım, sana münacat etmemdir. Derdimin ilacı sendedir. Susuzluğumu giderecek sensin. Hüznümü dindirecek sensin. Kederimi dağıtacak sensin…
İşte böyle kendini sırf Allah'a adamıştı, her şeyden ilgisini kesmişti. Ruhunu ve bütün duygularını Allah'a bağlamıştı. O'ndan başkasını görmüyordu. Susamışlığını ancak O'nun gidereceğini düşünüyordu.
Yine diyor ki: İlâhî! Kırıklarımı lütfün ve acımandan başkası iyileştiremez. Şefkatinden ve ihsanından başkası yoksulluğumu gideremez. Güvencenden başkası korkumu dindiremez. Zilletimi, gücünden başkası izzete çeviremez. Ancak lütfün beni arzuma ulaştırır. Eksiğimi, ihtiyacımı ancak yardımın kapatır.
İhtiyacımı senden başkası gideremez. Kederimi ancak rahmetin dağıtabilir. Sadece şefkatin zararımı defedebilir. Ancak sana kavuştuğumda susuzluğum diner. Ancak sana kavuştuğum zaman, hüznümün yakıcılığı sönebilir. Sana duyduğum özlem, ancak yüzüne baktığım zaman biter. Ne zaman sana yakın olursam o zaman rahat bulurum…
İmam (a.s), Allah'a muhtaçlığını, O'na karşı yoksunluğunu bu şekilde ifade etmiş; evrenin yaratıcısı, hayat bahşeden efendisine ve Mevla'sına yönelik sevgisini, derin aşkını bu şekilde dile getirmişti. Bütün arzularını bu temele dayandırmış, en büyük arzu olarak da bütün isteklerinin bu temelde karşılanmasını ifade etmişti.
İmam Seccad'ın Dua ve Münacat Olgusu-1
İmam Seccad (a.s.)’ın Şamdaki Hutbesi
