پرسش

سلام ببخشیدمیگید که خداهرکسیو دوست داره گرفتارش میکنه من احساس میکنم خدا منودوست نداره ولی بازم منو غمناک میکنه لطفا راهنماییم کنیدمن خیلی به حکتهای خدافک میکنم ولی دلیل بعضی کاراشو نمیفهمم

پاسخ

با سلام و عرض تحیت.
دوست محترم!
باید توجه داشت این انسان است كه گاه از خدا دور می شود، والا خداوند همیشه همراه و در كنار انسان بوده و لطفش شامل حال او است. هم او فرموده كه من از رگ كردن به شما نزدیكتر هستم، از مادر به شما مهربانتر.
بنابراین چنین احساسی که "خدا مرا دوست ندارد"، احساسی نادرست و غیرواقعی است. خداوند متعال به یكی از پیامبران خود فرمود: «اگر بندگان من می دانستند كه من چقدر به آنها علاقه دارم، از شدت شوق، روح از بدنشان مفارقت می كرد.»
اگر این باور را دارید که خداوند بندگان خوبش را گرفتار می کند، چرا گرفتاری های خودتان را پای علاقه خداوند به حساب نمی آورید و آن ها را طور دیگری برداشت می کنید؟!
توجه داشته باشید که خداوند، در عین این که خالق همه هستی و تدبیر کننده همه عالَم است، کریم و بزرگوار هم هست؛ لذا هیچگاه مانند انسان ها نیست تا از بنده اش بدش بیاید و بخواهد با او لجبازی و ... کند. ساحت قدس الهی از این افکار، بریّ و پاک است.
به عنوان مطلب دیگر یک قاعده کلی می دهیم؛ و آن این که یکی از تعالیم جدی همه ادیان الهی این است که "الخیر فی ما وقع"، یعنی خیر انسان در همان چیزی است كه اتفاق می افتد و خداوند برایش مقدر می کند. به عبارت دیگر، هیچگاه اتفاقی كه برای ما شر باشد در تقدیر خداوند جای نمی گیرد. این مضمون از روایات بسیاری بدست می آید. عقل و اعتبار هم با آن سازگار است.
البته باید توجه داشت که خیر و خوشبختی ما لزوما در آن چیزی نیست که ما گمان می کنیم. گاهی خیر ما در داشتن آن است، و گاهی در نداشتن آنچه ما تصور می کنیم، و گاهی هم چیزی بینابین.
لذا اتفاقاتی را که برای شما افتاده از تدبیر الهی بیرون نبینید و بدانید خیر شما در همین اتفاق بوده است. تنها چیزی که هست آن که ما در هر اتفاقی باید تا حد دانش و توانمان به وظیفه عمل کنیم. سختی های خدا گاه برای رشد صفت صبر در ما است، و گاهی باعث کاهش گناهان ما می شود، و یا بلای بزرگتری را از ما دفع می کند، و یا موجب پاداش مضاعف برای ما می شود. با این نگاه غم جایى در زندگى مؤمن ندارد.
پیروز باشید.
موسسه ذکر ـ قم.
باستانی.