تبیان، دستیار زندگی

جلد هجدهم - صفحه 141 -  اتكا به خدا و ياس از غير او

صفحه : 141

اتكا به خدا و ياس از غير او

چرا بايد ما دستمان را پيش ديگران دراز كنيم براي اين امور؟ بايد افكار خودمان را به راه بيندازيم ، يعني همه ايران اين كار را بكند. همه دانشگاه ها، همه كارخانه ها، همه افكارشان را به كار بيندازند، از آنها مي آيد. راه را خدا باز مي كند. ابتدا به نظر آدم مي آيدكه يك كاري نمي شود، وقتي كه وارد شد كم كم مي بيند نه ، خدا راه را باز كرد و شد.خوب يك همچو كاري كه اين جوان هاي عزيز ما كردند، يك كار مهمي بود، كاركوچكي نبود، اين كار مهم را همت گماشتند و با همت كار را انجام دادند. كارهاي ديگررا هم مي توانند انجام بدهند. و ما بايد مايوس نباشيم . ما بايد خودمان را از ديگران ، از غيرخدا مايوس كنيم و بگوييم آنها هيچ ، و با اتكا به خداي تبارك و تعالي و قدرت ملي خودمان ، اسلامي خودمان ، كارهايمان را پيش ببريم . و پيش مي رود اين كارها؛ منتهابعضي هايش زود پيش مي رود، بعضي هايشان هم يك قدري ديرتر پيش مي رود. بايد ماعزم مان را جزم كنيم به اينكه نه دستمان را پيش امريكا دراز كنيم نه پيش شوروي و نه پيش ديگران . و بايد خيلي آدم متاسف باشد از اين دولت هايي كه به اسم اسلام در اين اطراف هستند، كه همه دارند كوشش مي كنند كه اسارت خودشان را تحكيم كنند. نه اينكه اينها نمي فهمند، بسياريشان مي فهمند مسئله را كه اگر اينها با دولت اسلامي ،جمهوري اسلامي ، مربوط بشوند، برايشان خوب است . اما يك وسوسه شيطاني در قلب آنها ايجاد كرده اند كه نمي شود اينها را، با امريكا نمي شود چه شد. تا همين كه سابقامي گفتند براي ما كه با امريكا اصلا نمي شود طرف شد، با شاه هم نمي شود طرف شد.خوب ، طرف شدند ملت ما و ديدند كه مي شود با امريكا، با شوروي ، همه را دست شان را قطع كرد، و ديدند كه خبري هم نشد و نخواهد هم شد.

و مسئله اينطور است كه يك ملتي اگر يك چيزي را خواست ، نمي شود تحميلش كرد. مي شود تحميل به يك گروهي ، يك حزبي ، نمي دانم يك چيزهايي كرد، اما به يك ملت نمي شود يك چيزي را تحميل كرد. ملت وقتي بنا شد، همه شان را در يك راه مي روند، نمي شود ديگر اين را از اين راه منصرفش كرد. با قدرت نمي شود ملت را از آن