• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی

    معصوم نهم – امام موسي كاظم (ع)

    در روز يكشنبه 7 ماه صفر سال 128 هجري در سرزميني به نام «ابواء» بين «مكه» و «مدينه»‌ از بانوئي به نام «حميده» ديده به جهان گشود و در سن 21 سالگي به امامت رسيد.
    «ابو بصير» مي گويد: «با حضرت امام جعفر صادق (ع) به سفر حج مي رفتيم تا سرزمين «ابواء» رسيديم ، پس از صرف صبحانه به امام خبر دادند كه خداوند پسري به شما داده است ،
    حضرت با خوشحالي برخاست و به سراغ همسرش «حميده» رفت ، طولي نكشيد كه امام در حاليكه لبخند بر لب داشت برگشت و به ما فرمود: «خداوند به من پسري داده كه بهترين هديه خداوند است».
    مادرش نقل مي كند كه وقتي فرزندش به دنيا آمد ، سر به سجده گذاشت و خدا را شكر كرد و اين نشانه امامت او است».
    حضرت پس از آنكه به «مدينه» وارد شد ، سه روز سفره گسترد و همه مستمندان را دعوت كرد.
    «يعقوب سراج» مي گويد:‌ «در مدينه بر امام صادق وارد شدم ، وي را نزديك گهواره فرزندش امام «موسي كاظم» ديدم ، بر حضرت سلام كردم و با خوشروئي پاسخم داد سپس فرمود: به نزد امام بعد از من بيا و بر او سلام كن .
    من نزديك شدم و سلام كردم و با زبان فصيح پاسخم را داد و فرمود «خداوند به تو دختري داده كه نام خوبي برايش نگذاشته اي برو نامش را عوض كن».
    مادر حضرت با اينكه كنيزي بود كه امام صادق او را خريده بود ، ولي آنچنان در سايه امام تربيت شد و آگاه به مسائل ديني گشت كه امام صادق (ع) به زنان دستور مي داد كه مسائل ديني خود را از او بپرسند.
    دوره زندگي امام را به دو بخش مي توان تقسيم كرد: 1- دوراني كه حضرت در خدمت پدرش در مدينه بود (مدت 20 سال) كه دوره قبل از امامت است. 2- دوراني كه آغاز مبارزه و زندان و تبعيدش بود و دوره امامتش را تشكيل مي داد.
    امام بدني لاغر ولي روحي بسيار قوي داشت ، زير لباسش پارچه خشن مي پوشيد ، پياده راه مي رفت و به مردم سلام مي كرد ، و به خانواده خود علاقه داشت و به آنها احترام مي گذاشت