کد:
1109505
پرسش
سلام. پسری 25 ساله هستم و مجرد. فردی منزوی هستم و در برقراری ارتباط با دیگران به شدت مشکل دارم و بیشتر دوست دارم تنها باشم. در تنهایی معمولا با خودم حرف می زنم و همچنین به شدت خیالبافی می کنم وبه رویاها و آرزوهایی که هیچ وقت به آنه نرسیدم و نخواهم رسید فکر میکنم. آیا من مشکل روانی دارم و باید تحت درمان قرار بگیرم؟
با تشکر
پاسخ
با سلام
دوست خوبم انزوا و بی علاقگی به جمع معمولا می تواند یک علامت هشدار باشد که باید جدی گرفته شود . گاه انزوا معلول نداشتن مهارت های اجتماعی است و گاه علاقه به انزوا خود، یک دلیل و علامت برای دیگر موارد مثل فقدان ارتباطات باشد .
به ویژه اگر همراه با این انزوا توهم و هذیان هم دارید باید به روان پزشک مراجعه کنید . مهم است که بدانیم این انزوا از چه موقع شروع شده، چه تلاش هایی برای مهرات های اجتماعی داشته اید و از چه موقع این ضعف در شما وجود داشته؟ فکر میکنید دلیل واقعی این ضعف چه می تواند باشد؟ مراحل تحصیلی خود را به کجا رسانده اید؟ در حال حاضر به چه فعالیتی مشغولید.آیا علاقه دارید ارتباطات خود را گسترده تر کنید ؟
در مجموع به نظر می رسد وجود این آیتم ها می تواند هشدار دهنده بوده و ضرورت درمان را شفاف تر کند.
هذیان و توهم
ضعف شدید در مهارت های اجتماعی
رفتارهای وسواسی و علاقه های یکنواخت و تکراری و تاکید در حفظ یکنواختی محیط اطراف.
تاخیر در انجام مهارت های حرکتی در کودکی
علائم افسردگی همچون بی انگیزگی، عدم فعالیت و یا افت شدید در عملکرد های روزمره، افت اعتماد به نفس، احساس غمگینی، کندی حرکتی، کاهش یا افزایش اشتها و ..
مشاور :
خانم کهتري
| پرسش :
پنج شنبه 11/7/1392
| پاسخ :
سه شنبه 16/7/1392
|
|
ليسانس
|
25
سال
|
اختلالات روانشناختی
| تعداد مشاهده:
338 بار