پرسش

سلام خوب هستین من از درس خسته شدم ومیخوام امشب خودکشی کنم چون روز چهارشنبه امتحان شیمی داشتیم ومن هیچی نخونده بودم تقلب نوشتم وازم سرامتحان گرفتن وهیچی ننوشتم وتجدید میشم واین من آزار میده که بعد گرفتن کار نامه هرروز مامان بابام همش من دعوا میکنن وهمین من دیگه خسته شدم از زندگی نمیدونم چکار کنم

پاسخ

با سلام
دوست گلم احساست رو درک می کنم و می دونم که در شرایط سختی بسر می بری. اما .. دلم می خواد خیلی خوب به نوشته های من فکر کنی. ما خلق نشدیم که یک زندگی بدون سختی رو داشته باشیم و بعد هم از این دنیا بریم. ما خلق شدیم تا به عنوان یک مخلوق خودمون رو به حد اعلای انسانیت برسونیم ، رشد کنیم، و حتی دیگران را رشد دهیم و به کمال برسیم . لذا برای رسیدن به این رتبه باید و باید ظرفیت های خودمون رو بالا ببریم که جز این نیست . اگر قرار باشه با هر سختی که زندگی بدون سختی ممکن نیست ، جا بزنیم و به فکر نابود کردن خودمون باشیم پس کمال و رتبه گرفتن و رشد کجای این زندگی هست؟  من قصد ندارم سختی فعلی شما رو کم تلقی کنم که در هر سنی سختی ها می تونه آزار دهنده باشه، بلکه خیلی مایل هستم شما رو متوجه کنم که برای ارتقا و برای ماندن باید تمام تلاشمون رو بکنیم تا به جایی که باید برسیم دست پیدا کنیم . مطمئن باشید ظرفیت های وجودی ما آن قدر هست که از عهده سختی ها بر بیایم و برای ادامه خودمون رو اماده تر کنیم . این که فکر میکنیم نمی تونیم تحمل کنیم در واقع از تحمل وجودی مون حرف نمی زنیم از ظن و گمانمون صحبت میکنیم . وگرنه اگر در گنجایش ما وجود نداشت خداوند چنین شرایطی را برای م مقدر نمی کرد . بنابراین خودتون رو خیلی ارزشمندتر از اونی بدونید که به خود اجازه بدید در مورد از بین بردن خود فکر کنید و یا .... شما باید بمونید و برای برهه هایی از زندگی مه می تونه به ماندن دیگران هم کمک کنه آماده بشید . هیچ سختی در زندگی جاودان نیست . همه موقتی است . لذا وجود پر بها و ارزشمند خودتون رو قربانی شرایط موقت نکنید . آرام باشید . خودتون رو رشد بدین . از کنار خستگی عبور کنید و به فکر زمانی باشید که قرار هست حاصل همه زحمات زندگی را درک کنید و از اون لذت ببرید . روح شما باید به اعلا درجه خودش برسه . اون رو پرورش بدین .