تبیان، دستیار زندگی

جلد دوم - صفحه 20 -  دستهاي ناپاك در پي ساقط كردن حوزه ها

صفحه : 20

پاپ براي آن كشيشي كه در واشنگتن دارد، آن بودجه اي كه براي همان كشيشي كه درواشنگتن است ، آن وقت من يادم است كه حساب كردم ، حساب كرديم ديديم شد، قلم ؛يك قلمي بود كه از تمام بودجه اي كه حوزه هاي شيعه دارند بيشتر بود! شما چيزي نداريد كه سر او دعوا كنيد. سر ديانت است ؛ ديانت هم كه دعوا ندارد. الحمدلله ديانت داريد اما ديانت كه دعوا ندارد. سر همه اينها به دنيا برمي گردد. انسان خودش را بازي مي دهد كه من در فلان جبهه كه واقع شدم تكليف شرعي اقتضا مي كند! تكليف شرعي اقتضا مي كند كه انسان اهانت كند به مسلمين ؟! اهانت كند به ملا؟! اهانت كند به - عرض مي كنم كه - همجنس خودش ؟! اين تكليف شرعي است ؟! دنياست آقا اينها! هواهاي نفس است .

دستهاي ناپاك در پي ساقط كردن حوزه ها

انسان اگر چنانچه در خلال تحصيلي كه مشغول تحصيل است يك قدم هم براي تهذيب نفس بردارد. . . اين حوزه ها فاقد شدند اين مطالب را. اين نيست الان ، كم است اينها. اينها هم نمي گويند. كم است آن اشخاصي كه حالا هم يك حوزه تهذيبي داشته باشند؛ يك حوزه اخلاقي داشته باشند؛ يك حوزه موعظه اي داشته باشند. يك دستهاي ناپاك اينها را ساقط كرده ؛ يعني اين حوزه ها را ساقط كرده است . اي آقا! فلاني اهل منبراست ! خوب ، اهل منبر باشد. حضرت امير هم اهل منبر بود. اينها براي اين است كه اين حوزه ها از اين معنوياتي كه دارند ساقط بشوند. ماديات هم كه ندارند، يك آبرويي هم كه در جامعه دارند كه دولتها از اين آبرويي كه اينها در جامعه دارند مي ترسند، از من وجنابعالي كه نمي ترسند، من و شما كه قدرتي نداريم ، اگر از يك آخوندي ، از يك مرجعي ، بترسند، نه از دعاي او مي ترسند و نه از نفرين او مي ترسند، كي آنها اعتقاد به دعاو نفرين دارند؟ آنها از ملتها مي ترسند؛ مي ترسند كه اگر اهانتي به فلان بكنند ملتها بر آنهاچه بشود. اگر ما به جان هم بيفتيم و من آن را تكفير كنم ، او من را تكفير كند، هر دومان ساقط بشويم ، خوب در بين ملتها هم ، ملت هم از دست ما مي رود؛ چنانچه رفته است