جلد دوم - صفحه 257 - نامه به يكي از دوستان "شهريه طلاب "
نامه
زمان : 27 دي 1348 / 9 ذي القعده 1389
مكان : نجف
موضوع : شهريه طلاب
مخاطب : نامشخص
صفحه : 257
بسمه تعالي
به عرض مي رساند، مرقوم محترم واصل ، سلامت و توفيق جنابعالي راخواستار است . در موضوعي كه مرقوم شده بود اينجانب با اين نحو عمل مخالف هستم و عدم را بهتر از اين نحو مي دانم . و علاوه بر فرض كه از اين جهت فارغ شوم ، قضيه وجه همان نحو كه مرقوم شده بود مورد اشكال است . با اين وضع كه شايد درست حتي جنابعالي هم مطلع نباشيد، تقريبا بايد گفت كه اشخاص مهم كه كمكهاي وافي مي كردند براي اخافه اشخاص - چه دستگاه و چه غير آن - از پرداخت خودداري كرده اند. از اصفهان ، كه يكي از محالي است كه اگر محذوري نبود شايداينجانب را از غير مستغني مي كرد، جزئياتي مي رسد كه كاري از آن ساخته نيست .مقصود من از اين جملات نه آن است كه در نظرم خيلي اين مسائل مورد اهميت است بلكه براي آن است كه آقايان گمان نكنند كه شهريه در نجف و قم دادن ميسور است ؛ وقطع اينجا را هم ديگر نمي توانم بكنم و مصلحت هم نيست ، و ادامه هر دو ميسور نيست ."و الامر الي الله تعالي و لعله يحدث بعد ذلك امرا". (1) والسلام عليكم .
مبلغ يك هزار تومان از جنابعالي و يكصد و سي تومان ديگر واصل شد. ازجنابعالي اميد دعاي خير دارم . 9 شهر قع 89
