تبیان، دستیار زندگی

جلد دوم - صفحه 361 -  رابطه مومن و قانون

صفحه : 361

همان پنج روز و پنج ساله حكومتش بايد جشن بگيرند؛ جشن براي عدالت ، جشن براي خدا، جشن براي اينكه اين حاكم حاكمي است كه با ملت يكرنگ است بلكه سطحش پايينتر است در زندگي ؛ سطح روحي اش بالاتر از همه آفاق است ، و سطح زندگي اش پايينتر است از همه ملت .

رابطه مومن و قانون

والذين كفروا يتمتعون و ياكلون كما تاكل الانعام و النار مثوي لهم (4)؛ اين ميزان است . هركس كه ملاحظه كرد كه در تمتعاتش - در اكل و استفاده ها و لذايذش - به افق حيواني نزديك است ، يعني مي خورد و لذت مي برد بدون اينكه تفكر كند كه از چه راهي بايدباشد. حيوان ديگر فكر اين نيست كه حلال است يا حرام است ؛ فكر اين نيست كه امت درگرفتاري هستند يا نيستند. آنهايي كه بدون اين تفكر، بدون يك قانوني - بدون قانون اسلامي - تمتع مي كنند و مي خورند، اينها اكلشان اكل حيواني است و النار مثوي لهم . درروايتي است كه از براي كافر هفت تا معا است ، و از براي مومن معا واحد است . (5) مومن يك معا بيشتر ندارد و آن معا قانون است : شكمش را، ساير لذايذش را، تطبيق مي كند باقانون اسلام ؛ تخلف از قانون اسلام نمي كند. اما آن كسي كه مومن نيست ، از راه شهوت مي خورد بدون اينكه تطبيق با قانون بكند، اين يك معا؛ از راه غضب مي خورد بدون اينكه تطبيق بكند با قانون ، اين هم يك معا؛ از روي هواي نفس مي خورد اين هم يك معا؛ مزدوج است بين هواي نفس و لذت شهوت ، بين هواي نفس و غضب ، بين غضب وهواي نفس ، اين هم سه تا؛ اين شش تا مزدوج است از هر سه - هواي نفس و غضب وشهوت مزدوج شد و از راه اينها اكل كرد، اين هفت تا؛ هفت معا دارد. مومن بيش از يك معا ندارد، و آن معائش از راه قانون است . اسلام هر چه فرموده است همان