جلد دوم - صفحه 372 - قيام سيدالشهدا هم براي تشكيل حكومت بود
صفحه : 372
رفت دو مرتبه ، سه مرتبه . مگر تمام مي شود شهوات انسان . علما [كه ] با آنها مخالفت مي كردند آن وقت هم قدرت داشتند.
ملت يك ملت زنده اي بود كه همراهي مي كرد با اينها؛ كار از پيششان مي رفت . ما هم اگر زنده باشيم كار از پيشمان مي رود؛ اشتباه نكنيد. منتها ما هر كداممان يك حكمي داريم . اگر صد ميليون آدم صد ميليون راي داشته باشد، اين نمي تواند كار بكند - يدالله مع الجماعه (20) اجتماع مي خواهد؛ متفرقه ها كار ازشان نمي آيد. اگر امروز علماي ايران ،قم ، مشهد، تبريز، اصفهان ، ساير ارجا مملكت ، اگر چنانچه اعتراض كنند به اين مطلب وبه اين كثافتكاريهايي كه اينها دارند مي كنند، اين جنايتكاريهايي كه اينها دارند مي كنند،اين عياشيهايي كه اينها مي خواهند راه بيندازند و مملكت را به باد فنا بدهند، ملت را به بادفنا بدهند براي شهوات نفساني خودشان ، اگر اينها اعتراض بكنند، اعتراض دسته جمعي بكنند، شك نكنيد كه تاثير مي كند اما وقتي بنا شد كه يكي براي يك جهتي ، يكي براي يك جهتي ، يكي تكليف شرعي [را] اينطور مي داند، آن يكي تكليف شرعي اش راآنطور مي داند، اين مصيبت [است ]. اينها مصيبت اسلام [است ]. اسلام داشتن يك همچو معمميني برايش مصيبت است . مثل من معمم مصيبت است براي اسلام . من اين رابراي شما مي گويم كه آتيه شما تاريكتر است خداي نخواسته از حالا.
قيام سيدالشهدا هم براي تشكيل حكومت بود
شما يك قدري به فكر باشيد، يك قدر توجه داشته باشيد. هي ننشينيد تكليف شرعي براي خودتان درست كنيد: كار تنبلها! تكليف شرعي ام اين نيست ؛ تكليف شرعي آني است كه پيغمبر . . . شما قوه تان بيشتر از قواي سيدالشهدا است . قوايي نداشت در مقابل آن قوه [ولي ] پاشد قيام كرد، مخالفت كرد، چه كرد، تا كشته شد. آن هم مي توانست اگر تنبل بود - نعوذبالله ؛ مي توانست بگويد كه تكليف شرعي من نيست . از خدا مي خواستند آنهاكه سيدالشهدا ساكت باشد و آنها به خرسواري خودشان سوار باشند. از قيام او
