مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 5528

تعداد نظرات : 628

زمان آخرین مطلب : 4152روز قبل

بیماری ها

شکلات تلخ از پوست در مقابل پرتوهای ماوراء بنفش محافظت می کند

گروهی از پژوهشگران انگلیسی دریافتند که شکلات تلخ می تواند از پوست در برابر صدمات پرتوهای ماوراء بنفش خورشید جلوگیری کرده و مانع ایجاد چین و چروکهای پوستی شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، نتایج تحقیقات محققان پوست شناسی لندن و کلینیک پزشکی پوستی هارلی استریت لندن در تحقیقات خود نشان دادند که مصرف روزانه اندکی شکلات تلخ می تواند خطر ابتدا به سرطان پوست را کاهش دهد.

همچنین شکلات تلخ اثرات ضد پیری دارد و ماده فلاوانون که در دانه های کاکائو حضور دارد و شکلات تلخ غنی از این ماده است می تواند از ایجاد چین و چروکهای پوستی جلوگیری کند.

این محققان خاطرنشان کردند که شکلات با شیر و یا شکلات شیرین چنین اثرات محافظتی در مقابل پرتوهای ماوراء بنفش ندارد.

براساس گزارش UK Express، این دانشمندان از داوطلبان شرکت کننده در این تحقیقات شامل 32 فرد سالم بزرگسال (22 زن و 10 مرد) با سن متوسط 42 سال خواستند که به طور روزانه مقدار مشخصی معادل 20 گرم شکلات تلخ مصرف کنند.

نتایج این تحقیقات نشان داد افرادی که از این دوز مشخص شکلات مصرف می کردند نسبت به افراد گروه کنترل که شکلات محتوی شیر را مصرف کردند، بیشترین محافظت را در مقابل آسیبهای پوستی ناشی از پرتوهای ماوراء بنفش نشان دادند

جمعه 6/9/1388 - 12:22

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دنیای گیاهان و حیوانات

استفاده از موریانه ها در تولید سوخت پاک برای آینده

محققان دانشگاه فلوریدا در تلاشند با استفاده از ژنهایی که در ساختار گوارشی موریانه ها کشف شده است به شیوه ای کم هزینه و آسان برای تولید سوخت پاک اتانول دست پیدا کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، قدرت مرموز موریانه ها در خوردن مقاوم ترین چوبها و تبدیل بافت چوب به انرژی مورد نیاز برای ادامه حیات خود از گذشته مورد مطالعه دانشمندان قرار داشته است. محققان در دانشگاه فلوریدا از جمله دانشمندانی هستند که در تلاشند با کشف رمز ویژگی موریانه ها به انرژی دست پیدا کنند و ساختارهای گیاهی را به سوخت اتانول ارزان قیمت تبدیل کنند.

بر اساس گزارش وزارت نیروی آمریکا در صورتی که بتوان با کمک موریانه ها که سالانه دو میلیارد خسارت به این کشور وارد می کنند اتانول ارزان قیمت تولید کرد نیمی از مصرف گازوئیل این کشور را می توان با کمک اتانول جایگزین کرد.

فناوری های امروزی برای محقق شدن این هدف از توانایی های لازم برخوردار نیستند و در نتیجه هزینه های این فرایند را افزایش خواهند داد. محققان با بررسی میکروسکوپی سیستم گوارشی موریانه ها تا کنون توانسته اند در حدود 6 هزار و 555 ژن مرتبط با گوارش و هاضمه را در بیش از دو هزار و 500 موریانه کشف کنند که با استفاده از این ژنها دانشمندان قادر خواهند بود ژنهای حیاتی برای تبدیل سلولز به قند را شناسایی کنند.

موریانه ها پس از جویدن چوب مواد جویده شده را در بخشهای مختلف روده خود تحت تاثیر نوعی آنزیم قوی، انواع مختلفی از باکتری ها و گونه ای تک سلولی که نوعی متفاوت از آنزیم را ترشح می کند، قرار می دهند. آنزیم آخر با کمک دیگر آنزیمها می تواند قند را از ساختار چوب رها کرده و به انرژی تبدیل کنند.

به گفته دانشمندان یکی از کلیدی ترین مراحل این فرایند را باکتری ها به عهده دارند. در واقع موریانه ها این باکتری ها را در بدن خود سکنی می دهند و باکتری ها نیز با تولید مواد مورد نیاز موریانه ها در واقع اجاره بهای سکونت خود را پرداخت می کنند.

به گفته دانشمندان هدف از مطالعه بر روی موریانه ها استفاده از این حشرات برای تولید سوخت پاک نیست بلکه هدف نهایی کشف ساختار آنزیم هایی است که به واسطه آنها تولید می شود، در این صورت با تولید انبوه این آنزیمها می توان شیوه ای قابل اطمینان را برای تولید ارزان قیمت سوخت پاک ارائه کرد.

بر اساس گزارش ای بی سی، محققان در عین حال امیدوارند با تزریق ژنهایی که از موریانه ها به دست آمده به میلیونها میلیون ارگانیزم از قبیل قارچها یا باکتریها به کارخانه ای زیستی برای تولید اتانول کم هزینه دست پیدا کنند.

جمعه 6/9/1388 - 12:19

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دانستنی های علمی

کشف بقایای یک انسان مدرن با قدمت 110 هزار سال

گروهی از دانشمندان چینی بقایای فسیلی یک انسان مدرن با قدمت 110 هزار سال را کشف کردند که نشان می دهد خاستگاه اولیه انسانهای مدرن احتمالا به جای آفریقا شرق آسیا بوده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، تاکنون قدیمی ترین استخوانهای اجداد انسانهای امروزی با قدمت حدود صد هزار سال در آفریقا پیدا شده بود و به همین دلیل نظریه های مختلفی در خصوص اینکه خاستگاه اولیه انسانهای مدرن آفریقا بوده ارائه شده است.

اکنون دانشمندان موسسه دیرینه شناسی دانشگاه پکن موفق شدند بقایای فسیلی چند انسان را در جنوب چین واقع در استان "گوانگشی" پیدا کنند و نشان دهند که قدمت این بقایای فسیای بیش از 110 هزار سال است.

این دانشمندان بخشهایی از آرواره ای را کشف کردند که نتایج بررسیهای آن چالشهای جدیدی را درباره خاستگاه اولیه اجداد بشر امروزی ایجاد می کند.

محققان چینی جزئیات کامل بررسیهای خود را تا آخر این ماه در بولتن علوم چین منتشر خواهند کرد.

براساس گزارش نیوساینتیست، به گفته دیرینه شناسان بین المللی در صورتی که نتایج این بررسیها تائید شوند فرضیه "خاستگاه چند منطقه ای" انسانهای امروزی که بسیاری از دیرینه شناسان از مدتها قبل آن را مطرح کرده بودند قوت می گیرد.

این بدان معنا است که انسانهای مدرن بازمانده های انسانهایی نیستند که از آفریقا مهاجرت کرده اند بلکه این انسانها پس از خروج از آفریقا با جمعیتهای سایر مناطق دنیا ملاقات کرده و انسانهای معاصر حاصل این ملاقاتها هستند.

جمعه 6/9/1388 - 12:18

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دعا و زیارت

عیدقربان؛ عید بازگشت به خود حقیقی انسان

ده شب اول ماه ذی الحجه از ایام مبارك سال است كه به احتمال قوی جزء ده شبی است كه خداوند در سوره فجر به آن قسم یاد كرده است ( والفجر و لیال عشر).
بنابراین، این ده شب از پررمز و رازترین روزهای سال است، تولد حضرت ابراهیم(ع)، ازدواج حضرت علی(ع) با حضرت فاطمه (س)، آغاز امامت امام هادی(ع) و امام صادق(ع)، خروج امام حسین (ع) از مكه به سوی كربلا، روز ترویه، روز عرفه و عید قربان از جمله وقایع این ایام است.
بنابر روایت، در شب‌های این دهه دو ركعت نماز خوانده شود كه در هر ركعت بعد از سورة حمد و توحید آیه "و واعدنا موسی ثلاثین لیله واتممناها بعشر ... " قرائت می گردد.
بنابراین به احتمال قریب به یقین ده شب اضافه شده به زمان حضورحضرت موسی (ص) در كوه طور همین دهه بوده است.
از رسول خدا (ص) روایت شده است: "عمل خیر و عبادت در هیچ ایامی نزد حق تعالی محبوب تر از این دهه نیست. "
از روزهای مهم این دهه, روز عرفه است كه اعمال خاص خود را دارد كه یكی از عظیم ترین آنها دعای امام حسین (ع) در روز عرفه است. در این روز حجاج بیت الله الحرام اعمالی را انجام می دهند تا در روز عید قربان به آن نتیجه و هدف دلخواه دست پیدا كنند.
عید یعنی "بازگشت "، "برگشت كردن "، "برگشت به خود و به حقیقت هستی "، "برگشت پرورش یافته به آن ماهیت وجودی خود "، هر كس كه بتواند به ماهیت وجودی خود برگردد، وارد عید شده است.
عید انسانها روزی است كه بازگشت كنند به آنچه كه حقیقتاً از آن هستند و باید باشند. در عید قربان نشانه هایی است كه بیان می كند كه این "بازگشت " یك بازگشت خونین است و بازگشتی ساده و آسان نیست و كسی می تواند وارد عید قربان شود كه قربانی كند آن هم قربانی خونین.
سالیان سال است كه این عید می‌آید و می‌رود و انسانهای زیادی به مكه مشرف می‌شوند، اما تاثیرات و نشانه‌های بسیاری از حجاج بعد از بازگشتشان، حكایت از آن دارد كه نه تنها عیدشان خونین نبوده است، بلكه عیدی بسیار مسالمت آمیز و آمیخته به تشریفات دلخواهی و شخصی بوده است و در آن هیچ گونه جدال سخت و سهمگین برای "بازگشت به خویشتن " نبوده است.
حاجی كسی است كه در این جدال سخت و خونین در هستی به مقام قربانی كردن می رسد و همه ناخودهایی كه در خویش به اسم خود جمع كرده قربانی می كند و اما این ناخودها كه به جای خود سالهاست كه درخود زندگی كرده اند، اكنون به راحتی میدان را واگذار نخواهندكرد و به نبردی شدید برای بقا در وجود آدمی دست خواهند زد.
حاجی كسی است كه در این میدان تمام علایق و وابستگی ها و ناخودهای خود را یك جا در كنار خانه كعبه و در راه رسیدن به معبود و دیدار محبوب، قربانی می كند. او در برخورد خونبار و خشن بدون كوچكترین ترحمی سر از تن وجود ناوجود قربانی‌هایش جدا خواهد كرد. برای همین این روز را "عید قربان " می گویند.
در روز عید قربان حجاج با كشتن گوسفند و یا بخشش و انفاق كردن اعلام می كنند كه این نبرد با پیروزی آنها دراین میدان به پایان رسیده است. رسم سر بریدن حیوانات برای اطعام دیگران به طور سمبلیك این مهم را بیان می كند. تمام مناسكی كه حاجی در دهة اول ذی الحجه به خصوص در سه روز آخر دهه، یعنی روز ترویه، عرفه، قربان، در مكه و مدینه انجام می دهد، به طور سمبلیك میدان مبارزه ای را نشان می دهد كه مرحله به مرحله پیش روی حاجی قرار دارد. حاجی در این میدان همة ناخودها را قربانی كرده و آنگاه كه با خود واقعی خود تنها شد، عرفه آغاز می شود.
عجیب این است كه عرفه یك روز قبل از عید قربان است و عجیب تر از آن، زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه است. به راستی سردار این جدال بزرگ در اسلام امام حسین(ع) است كه سمبلی است خونین كه در آخرین حج خود به سال 60 هجری در شب عرفه از مكه خارج شد تا در حركتی ممتد چهار اصل بزرگ اسلامی را با هم به تصویر بكشاند.
" هجرت ، حج ، جهاد ، شهادت "
زیارت عرفه امام حسین (ع) از این لحاظ بسیار حائز اهمیت است كه خود امام حسین(ع) مجری و مجاهد و شاهد این نبرد خونین است كه عیدی بزرگ بر خویش برپا كرد و در زیارت عرفه، گوشه ای از این حماسه را به عالمیان معرفی می كند و صحنه نمایش قربانی خویش را به سال 61 هجری و یك ماه بعد از عرفه و میدان كربلا موكول می‌كند.
برای فهم عظمت این ده روز تا روز عید قربان فهم ها و شناختهایی لازم است، عرفه هایی نیاز است.
عَرَفَ : یعنی شناخت، فهم صحیح وعمیق، روز عرفه، روز فهم هستی، فهم خویش و فهم خدا به طور عمیق و با اخلاص، بدون داشتن ناخالصی است.
حاجی كسی است كه در مسیر حركت خود به سوی شناخت با انهدام موانع و محو وابستگی ها و اسارت ها یك روز قبل از عید قربان به عرفه می رسد و در این روز به شناخت عمیق و اصیل از هستی و از صاحب هستی و از خود دست می یابد و بعد از این "شناخت "، "قربانی " می كند و جشن می گیرد. لذا بدون این شناخت قربانی كردن ارزش ندارد و بی اهمیت است و این است كه بدون "عرفه " كسی حاجی نخواهد شد، چرا كه بدون این شناخت وآگاهی كسی توانایی قربانی كردن و قربانی شدن را نخواهد داشت.
دعای عرفه امام حسین (ع) دعای عمیقی است كه درآن امام بخشی از شناخت هستی، صاحب هستی و خود را به صورت نمادین مطرح كرده است كه این كه انسان بعد از فهم، چگونه با خالق هستی ارتباط برقرار كند و چطور این هیبت و عظمت را در هستی هضم نماید، بیان می كند.
امام جایگاه واقعی حاجی را بعد از كشف و معرفت به كنه هستی، معین می كند و نحوة چگونه زیستن با خود واقعی در كنار خدای خالق و رحمان و ارتباط با او را ترسیم می سازد.
اگر ما می خواستیم در روز عرفة وجود خویش، شناخت واقعی از هستی داشته باشیم می بایست به اندازة هستی عمر می كردیم و این امر عملاً مقدور بشر نیست، اما زیارت عرفة امام حسین(ع) به طورمختصر این فهم را در ما ایجاد می كند.
با این مقدمه، جان و روح خود را متصل به امام كرده، با ایشان وارد عرفه می شویم.
"الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع.................. و هو علی كل شیء قدیر "
"ستایش از آن خدایی است كه قضایش را دفع كننده ای و عطایش را باز دارنده ای نیست، و هیچ سازنده ای، همانند صنع او پدید نتواند آورد، و اوست بخشندة وسعت بخش.
پدیده های گوناگون آفرید و آفریدگان را به حكمت خویش استوار ساخت، پدیده های (جهان هستی) بر او پوشیده نمانند و امانتهای(عالم وجود) نزد او تباه نشوند. پاداش دهندة عمل هر كس است و سامان دهندة(زندگانی) هر قناعت پیشه و مهر آورندة بر هر نالنده و فرو فرستندة سودها و نازل كنندة كتابی است كه فراگیرندة ( همة حقایق جهان هستی)است بواسطة نور رخشان. و اوست شنوای دعاها و زدایندة اندوه ها و بلند گردانندة درجه ها و كوبندة گردنكشان.
پس معبودی نیست جز او و چیزی با او برابری نكند و چیزی همانند او نباشد و اوست شنوای بینا و دقیق آگاه و اوست بر هر چیز توانا. "
در آغاز دعا امام حسین(ع) به اولین صفات خداوند كه درمرحلة اول ?ك بنده باید به آن توجه داشته باشد اشاره می كند، تا دل حاجی آگاهی وشناخت اولیه را برای تقاضای خود نسبت به صاحب هستی بدست آورد و سپس اعتراف اولیه به درگاه خداوند توسط فرد آغاز می شود.
"اللهم انی ارغب الیك واشهد بالربوبیه لك مقرا بانك ربی والیك مردّی......... "
"خداوندا من مشتاقانه به تو گرایم و به مقام پروردگاریت گواهی دهم، اقرار كنم به این كه تویی پروردگار من و به سوی توست بازگشت من. وجودم به نعمت خویش آغاز كردی پیش از آنكه چیزی در خور یاد باشم، از خاكم آفریدی ... "
از روزی كه به زندگی چشم باز می كنیم و از روزی كه به هستی و محیط اطراف خود فهم پیدا می كنیم به آنچه كه در محیط پیرامون ما وجود دارد عادت می كنیم و فكر می كنیم كه همه چیز طبیعی است و حتماً باید همین طور باشد. مثلاً فكرمی كنیم در دامان مادری كه متولد می شویم، در كنار پدری كه ما را تربیت می كند، خواهر و برادری كه با آنها رشد می كنیم، خورشیدی كه هر روز طلوع می كند، آسمانی كه برافراشته است و ستارگانی كه می درخشند، شبی كه مهتاب دارد، بارانی كه می بارد، كوه هایی كه برفرازند، درختانی كه میوه می دهند، زمینی كه درون منظومه ای و كهكشانی درهستی درحال گردش است، همة اینها طبیعی است و باید همین طورباشد.
ما به همة اینها عادت كرده ایم، كمتر كسی است كه فكر كند اینها با خودش چه ارتباطی دارند و از خود سؤال كند كه این هستی كه در مقابل چشم من است چه رابطه ای با من دارد. آیا یك طبیعت واقعی وجود دارد و ما در آن به دنیا می آییم و در آن زندگی می كنیم و بعد با مرگ از آن خارج می شویم ؟ یا نه همة این هستی خارج از من را برای من بسیج كرده اند. امام در فراز بعدی پرده از حقیقت امر بر می دارد.
"ثم اسكنتنی الا صلاب امنا لریب المنون ............ و كذبوا رسلك "
"سپس در تیرة پشت(پدرانم) نشاندی و از پیشامدهای ناگوار و گذارِ روزگار و گزند سال ها در پناهم داشتی، و هماره در طول روزگارانِ گذشته و سده های سپری شده از تیرة پشتی به زهدانی كوچیدم و از سر مهر و لطف و احسانی كه بر من داشتی به دورانِ حكومت پیشوایان كفر كه عهد تو شكستند و با فرستادگانت ستیزیدند "
در این قسمت به حوادثی اشاره دارند كه قبل از تولد ما در هستی روی داده است و خداوند ما را از مواجه شدن با آنها دور نگه داشته است و در پشت پدرانمان ما را حفظ كرده، از ورود به جهان و آفات وآسیب های آن ما را در امان نگه داشته است. می توانیم از این سخنان چنین استنباط كنیم كه میلیونها حادثه قبل از خلقت ما در هستی اتفاق افتاده است كه خداوند از امتداد این حوادث در پی خلق ما بوده است هزاران واقعه روی داده است تا در نهایت ما به دنیا بیائیم، تا زمینة بدنیا آمدن ما مهیا گردد و قبل از این كه این زمینه فراهم شود خداوند ما را درمسیری بی خطر در هستی حفظ كرده است. بنابراین هزاران كشف، خلق، حادثه، تحول، تكامل، ... در هستی صورت گرفته تا انسان به دنیا بیاید، تا من متولد شوم، یعنی همة هستی بسیج شده است تا هر یك از افراد به دنیا بیایند و این حقیقتی است كه آدم ها باورشان نخواهد شد كه قبل از این كه به دنیا بیایند سالهای سال بوده است كه برای آنها برنامه ریزی شده، در جای دیگری برای انسانها فكر و از آنها حفاظت شده است.
تعداد بی شماری از مدبرین امر خداوند دست اندر كار بوده اند تا شرایط مناسب خلق من آماده شود، در ظاهر و باطن هستی بی نهایت ملك در حال انجام اموری بوده اند كه به نوعی به من و پدیدار شدن من در هستی ارتباط داشته است و همة هستی برای بدنیا آمدن من بسیج بوده اند تا من به دنیا بیایم.
بنابراین دراین نوع نگرش كه امام به حاجی و به ما می دهد رابطة من با هستی قبل از خودم یك رابطة كور و گنگ نیست، گویی همة هستی خود را آماده می كرده كه پذیرای من شود و وجودم در آن تثبیت گردد، در این مرحله، هستی، قبل از من خویشاوند من و حامی و دوستدار من بوده، با تمام قوای خود كوشش می كرده تا وجود مرا در خود بپذیرد و مرا دعوت به دنیا آمدن كند.
آن كس كه در روز عرفه به پای دیوار كعبه رسیده است، آگاهی پیدا می كند كه هستی به ارادة خداوند چه تلاشی را برای او و حفظ او انجام داده است.
ما می توانستیم در خانوادة جادوگران مشرك به دنیا بیائیم و تمام عمر درشرك بسر بریم، می توانستیم جزء لشگریان نمرود و فرعونیان باشیم و با پیامبران خدا در جنگ و ستیز باشیم، می توانستیم در سپاهیان مغول و چنگیز و تاتار و بربرها به آدم خواری و ظلم بپردازیم و یا می توانستیم در دنیای شهوت بار و پرحیله و فریب ثروتمندان ملحد دورانهای گذشته باشیم. اما خداوند از سرلطف و محبت و عشق ما را در همة این ایام دور از ورود به دنیا نگهداشت تا در زمانی به هستی پا بگذاریم كه پیامبر اسلام (ص) ظهور كرده و خاندان پاكش با خونشان و رنجهایشان مسیر را حفظ نموده اند و امكان ورود حاجی را به عرفه برایش فراهم كرده اند و اكنون او در عرفه به این مهم واقف می شود كه چه لطف بی پایانی در حق او انجام پذیرفته است.
دل مهربانی و مغز فكوری در تمام این سالها از او محافظت كرده است و باز یكی از بزرگترین نتایجی كه انسان از این دقت و فهم در هستی بدست می آورد این است كه "انسان در هستی تنها نیست و درد تنهایی ندارد و غریب خلق نشده است. "
سپس امام (ع) ادامه می دهد:
"لكنك اخرجتنی للذی سبق لی من الهدی الذی له سیرتنی وفیه انشاتنی ومن قبل ذلك روفت بی به جمیل صنعك وسوابغ نعمك "
"به جهانم نیاوردی، بلكه بر من مهر و رافت آوردی و هنگامی به عرصة جهانم در آوردی كه زان پیش ( زمینه و اسباب) هدایتم فراهم ساختی و در آن نشو و نمایم دادی، در حالی كه پیش از این هم با رفتار نكو و نعمت های شایانت به من مهر آوردی. "
در فراز بعدی اعجاز عمیق تری از خلقت خداوند برای بنده اش روشن می شود، از لحظة بسته شدن نطفه تا تولد كه جسم ظاهری انسان تشكیل و خلق می شود.
"فابتدعت خلقی من منی یمنی واسكنتنی فی ظلمات ثلاث.......... و لم تجعل الی شیئا من امری ثم اخرجتنی .............. تاما سویا "
"پس مرا آفریدی از منی ریخته شده و در سه تاریكی جایم دادی، میان گوشت و پوست و خون. نه از چگونگی آفرینشم آگه ساختی و نه كاری از كارهایم به من سپردی. آنگاه با آفرینشی كامل و بهنجار و معتدل به سوی هدایتی كه از پیش برایم فراهم شده بود در این جهان نمایانم ساختی. "
این اعجاب عظیم را چگونه می توان بیان كرد، از قطره ای منی كه در یك انسان ممكن است بارها و بارها به هدر رفته باشد او را انتخاب كرده و در رحمی مناسب به تكوین او پرداخته و سه مرحله گوشت، خون و پوست را بر او رویانده و با ارگانیسم مادر او را حفظ نموده، برای این كه او سالم به دنیا آمده و تمام اندام های لازم برای فهم و تلاش به سوی مبدا هستی در او بوجود بیاید.
ما می توانستیم معلول به دنیا بیاییم، می توانستیم عقب ماندة ذهنی باشیم، می توانستیم در رحم سقط شویم، می توانستیم هزاران ناتوانی مادرزادی داشته باشیم، ما را از همة آنها مصون نگه داشت تا بدنیا آمدیم و در این مسیر از ما كمك نخواست و ما را شاهد نگرفت و بدون كمترین چشم داشت از ما، این دوران را برای ما فراهم ساخت.
"و حفظتنی فی المهد طفلا صبیا ................. وایقظتنی لما ذرات فی سمائك وارضك من بدائع خلقك "
"و آنگاه كه در گهواره، نوزادی بودم نگاهم داشتی و از شیر گوارا روزیم كردی و دلِ دایگان را نسبت به من مهربان ساختی و مادرانِ مهربان را به تیمارم گماشتی و از گزند پریان مصونم داشتی و از كاست و فزود (عیب و نقص خلقتم) سلامت داشتی. پس بسیار بلند مرتبه ای تو ای مهربان، ای بخشاینده. و چون زبان به گفتار گشودم نعمت های شایانت را بر من تمام كردی و در هر سال از عمرم، پرورشم دادی، و آنگاه كه سرشتم به كمال آمد و نیروی جسم و جانم به اعتدال رسید، حجت خود بر من واجب كردی و شناخت خود به من الهام نمودی و با شگفتی های حكمت خود به حیرت و هراسم فكندی، و مرا نسبت به پدیده های نوینی كه در آسمان و زمینت آفریدی، و نسبت به سپاس و یادت هوشیارم نمودی "
امام حسین (ع) به دورانی آگاهی می دهد كه بسیار معجزه وار برای انسان روی می دهد بدون آنكه خود انسان كوچكترین دخالتی در آن داشته باشد. دوران بعد از تولد تا بلوغ، به این دوران از زندگی انسان بیش از همه روانشناسان كودك واقف هستند كه چه دوران حساس و شخصیت سازی است و بسیاری از رفتارهای آدمی در بزرگسالی، معلول چگونگی پرورش در این دوران است .
خداوند روزیِ طفل را از شیر مادر تهیه كرده، آشپزخانه های مجهز سینة مادر قبل از تولد نوزاد بازسازی و آماده به كار شده اند و غذای كامل در آن طبخ و مهیا شده، طفل به محض ورود به این جهان از آن بهره مند می شود. محبت مادری و دایگان، پدر و پدر بزرگ همه از قبل به طور فطری آماده شده است تا بخش روانی شخصیت كودك را شكل دهند و او را از همة خطرات محفوظ نگه دارند. همچنین بوسیله حفاظت آسمانی از ورود شرور آسمانی در روح طفل محافظت می كند تا آنها نتوانند طفل را تصرف كرده، شخصیت اورا منحرف سازند. حفاظت از زمین وآسمان برای فرد صورت می گیرد و سرانجام كاملترین وسیلة ارتباط با هستی یعنی زبان وكلام را در او فعال می نماید و بوسیلة آن ابراز احساس درونی و لذت های بیرونی را فراهم می آورد كه خود مرحله ای بسیار با اهمیت وسرنوشت ساز است. سال به سال این پرورش و رشد ادامه می یابد تا بلوغ و كمال در طفل صورت گیرد و فطرتی معتدل به او می دهد تا جسم و روح با هم در آویزند و انسانیت در آن متبلور شود و تا معرفت خود را به او الهام نماید و به آن وسیله، عجایب وحكمت در یابد، برایش آگاهی های لازم را قرار داد تا به همة آن چه در آسمان و زمین است واقف كرد، و موجودات زیادی از نعمات خداوند برخوردار هستند، اما از نعمت با ارزش آگاهی و فهم محروم هستند، هرگز نخواهند فهمید كه چه ها داشته اند و انسان های حیوان صفت نیز از فهم نعمات الهی محروم هستند.
"و نبهتنی لشكرك و ذكرك و اوجبت علی طاعتك و عبادتك و فهمتنی ... و ان شكرتك زدتنی كل ذلك لانعمك علی و احسانك الیّ "
"و طاعت و عبادت خود بر من واجب كردی و پیام رسولانت را به من فهماندی و رسیدن به مقام رضا و تسلیم را( كه بسی دشوار است) بر من هموار ساختی و در همة این ها به مهر و یاریت بر من منت نهادی و از بهترین خاكم آفریدی. معبودا نپسندیدی كه از نعمتی برخوردار شوم و از نعمتی محروم. بلكه به بزرگترین نعمت های خویش و احسان دیرینی كه بر من داری از انواع گونه گون معاش و اقسام وسایل كامرانی بهره مندم ساختی، تا آنكه هر نعمت بر من تمام كردی و هر نقمت از من گردانیدی. نادانی و گستاخیم بر تو مانع نشد كه مرا بدانچه به درگاهت نزدیك كند راهنمایی كنی و بر آنچه مرا به آستانت نزدیك كند توفیقم دهی. اگر خوانمت پاسخم دهی، و اگر خواهمت عطایم كنی، و اگر فرمانت برم پاداشم دهی، و اگر سپاست گویم فزونیم دهی. همة اینها زانروست كه نعمت ها و احسانت را بر من كامل كنی. "
مهمتر آنكه بعد از آن همه خلق، دست به خلق یك لذت گسترده در وجود انسان زده كه همان "لذت عبادت " خداست. این لطف و رحمت فراتر از آگاهی و آزادی برای انسان می باشد، چرا كه بالهای پرواز انسان به سوی ابدیت هستی وگشایش درهای آسمان ها و فرا پروازی در هستی خداوند تنها با نعمت عبادت امكان دارد. آزادی و آگاهی، توانائیهای جسمی و روحی انسان را در این دنیا مسلط و كارآمد می سازد، اما سف?نه ? عبادت او را قادر به پرواز در عمق هستی می كند، در این مرحله خداوند با اغماض های بسیار از نوع خطاهای انسان "هدیة آفرینش " را برایش به ارمغان آورده است. هدیة عبادت و بندگی برای سیر در ملكوت اعلی، جبروت، لاهوت، عرش، عشق، و در این راستا بود كه انبیاء و امامان بسیج شدند تا این مهم را به فرزند آدم بیاموزند. از سوی دیگر خداوند تمام نعمات زمینی را یكی پس از دیگری در اختیار انسان قرار می دهد تا مسیر تعالی او هموار گردد.
در فراز بعدی امام ستایش روشنگرایانه ای را طرح می كند كه جزء عجایب ستایش های آدمی است.
"فسبحانك سبحانك ممن مبدی حمید مجید ... الحمدلله حمدا یعادل حمد ملائكته المقربین و انبیائه المرسلین و صلی الله علی خیرته محمد خاتم النبیین و اله الطیبین الطاهرین المخلصین و سلم ... "
"پس پاك و منزهی تو، پاك و منزهی تو، زانرو كه پدید آرنده و باز گردانندة آفرینشی و ستوده و بزرگواری. پاك است نام های تو و بزرگ است نعمت های تو. پس معبودا كدامین نعمت تو بر شمرم و به یاد آرم؟ یا بر كدام دَهِشت سپاس گزارم؟ در صورتی كه پروردگارم، نعمت های تو بزرگتر از آن است كه شمارشگران به شمارَ آرند، یا دانایان بدان، دانا شوند اینك خداوندا هر گزند و پریشانی از من زدودی بیش از شادمانی و عافیتی است كه بر من آشكار شده و معبودا گواهی دهم ( به یكتایی و بی همتایی تو) با گوهر ایمان و یقین استوارم و توحید ناب و خالصم و از تهِ دلم و با همة نیروهای بینایی دیدگانم و نقش و نگار چهره ام و چگونگی نفس كشیدنم و احساس شامّه ام و راه های پردة گوشم وهمة اعضای درون دهانم و گویش زبانم و كام و آرواره ام و رستنگاه دندان و احساس چشایی ام كه بوسیلة ادراكِ گوارایی خورو نوش من است و با تارهای عصب مغزم و رگ ها و لوله های گونه گون گردنم و با قلب و سینه ام و رشته های رگ حیاتم و پرده دلم و پاره های جگرم و همه امعاء و احشای بدنم و بند بند استخوانم و انقباض عضلات بدنم و اطراف انگشتانم و گوشت و خون و موی و پوست و عصب و استخوان و مغز و رگ و همه اعضای بدنم ، و آنچه از دوران شیرخوارگیم بر آن روییده و هر چه از من بر زمین قرار گرفته ، و خواب و بیداری و آرامش و جنبش های من در ركوع و سجودم (گواهی دهم)كه اگر در همه روزگاران و دوران عمرم ، به فرض آنكه بتوانم چنین عمری داشته باشم و بخواهم سپاس یكی از نعمت هایت گزارم هرگز بدان نیارم ، مگر به منت نهادن خودت كه در آن صورت بر من لازم آید سپاسی جاودان و ستایشی تازه و آماده و ریشه دار گزارم.
آری اگر من و جمله آفریدگان شمارنده ات بكوشیم تا نعمتهای پیشین و پسین تو را به شمار در آوریم، هرگز نتوانیم شمرد و به نهایت آن دست نیازیم. چگونه این كار توانیم در حالی كه تو در كتابِ ناطق و گویایت و گزارشی راست گفته ای: "و اگر بخواهید نعمت های خدا شمارید آن را شمارش نتوانید كرد. " خداوندا كتاب تو و گزارش تو راست است، و پیامبران و فرستادگان تو آنچه از وحی بدانان دادی و آیینی كه ساختی ( به مردم) رساندند. و باز معبودا گواهی می دهم به تلاش و كوشش و نهایت تاب و توانم و از روی ایمان و یقینم گویم: ستایش از آنِ خدایی است كه فرزندی نگرفته است تا میراث گذارد و در قلمرو فرمانرواییش شریك و انبازی نیست تا در آنچه پدیدار ساخته با او ستیزه كند و دوست و یاوری از سرِ خواری بر نگرفته تا در هر چه سازد به او یاری رساند. پس پاك و منزّه است او، پاك و منزّه است او كه اگر (گیرم) در آسمان ها و زمین، جز او معبودی می بود هر آینه تباه شدندی و از هم دریده گشتندی. پاك و منزّه است خدای یگانة یكتایِ بی نیاز كه نه زاده است و نه زاده شده و كسی همسر و همتای او نیست.
"ستایش از آنِ خداوند است، ستایشی كه برابری كند با ستایش فرشتگان مقرّب و پیامبران و فرستادگان، و سلام و درود خدا بر گزیده ترین آفریدگانش، محمد، پایان دهنده پیامبران و بر خاندان پاك و پاكیزه و با خلوص او. "
امام در ادامه، ضمن ستایش و شكر خود به دیگر نعمتها و هدایای خداوند به انسان در ابعاد دیگر آن می پردازد كه در عین این كه شكر و ستایش است، روشنگر و هویدا ساز نعمت بی نهایت خداوند است. دفع بلاها و زیانها، اهدای سلامتی ها و خوشی ها، و نهایتاً امام شهادت می دهد بر فیزیولوژی جسمی و روانی انسان كه از اندام های مناسب هم، با یكدیگر تركیب شده و جسم انسان را تشكیل داده است كه هر كدام آنها در حد معجزه است و در كنار هم خود، معجزه ای دیگر هستند، از گوش و چشم و معده و روده، قلب و شُش تا مغز و سر و رگ و عصب و استخوان در جمیع جوارح و آنچه كه در رشد از كودكی به آن اضافه شده و آنچه كه از او دفع گردیده است كه اگر به اندازة عمر تاریخ، انسان رشد كند و بخواهد شكر آنها را به جا آورد و این كار امكان پذیر نخواهد بود.
امام ضمن اشاره به آیات قرآن كه آدمی را از شمارش نعمات ناتوان می داند به حمد و ستایش خداوند بی انباز و شریك می پردازد و به صفاتی از صفات خدا اشاره می كند كه بیانگرآن است كه همه این نعمات را بدون شریك و كمك كسی بوجود آورده است.
هیچ كس و هیچ چیزی در هستی مانند و شبیه او نیست و سپس به محمد(ص) درود می فرستد كه فرستادة پاك و با اخلاص خداوند است و بوسیلة نعمت پیامبری نعمات خداوند كامل تر گردیده است.
تا این مرحله از ابتدای دعا امام حسین(ع) با بیان كلمات هم آهنگ و خوش نوا به تشریح اولین نوع عرفه، كه عرفة انسان از جمیع نعماتی است كه خدای منان عطا كرده است، پرداخته كه به مراحل ذیل می توان تقسیم بندی كرد.
"اولین عرفه حاجی در روز عرفه در دعای امام حسین(ع) كشف و توجه به نعمات الهی است "
1-نعمات قبل از خلقت انسان و حفظ او در پشت پدران و رحم مادران قبل از ورود به دنیا و متولد نشدن او در دوران و شرایط كفر و شرك، جهل ونفاق.
2-نعمات دوران بارداری مادر و مراحل شكل گیری جنین و معجزات آن تا تولد.
3-نعمتهای روحی، روانی طفل با بسیج دایگان، مادران و اقوام و حفاظت از شرور آسمانی.
4-نعمات جسمی و زیستی طفل با بسیج دایگان، مادران و اقوام و حفاظت از شرور آسمانی.
5-نعمات دوران بلوغ و كامل شدن فرد و نعمات پرورش اندامها و تركیب آنها و جذب و دفع آنها در زمین.
6-نعمات آگاهی و شعور برای فهم هستی.
7-نعمات دفع شر و بلا و ایجاد خوشی و لذت.
8-نعمات بسیج پیامبران و اولیاء و ائمه برای فهم راه درست و مورد رضای حق كه بقای در هستی است.
9-نعمات عبادت و لذتهای آن كه بزرگ ترین فرق بین انسان وحیوان است.
در هریك از موارد اشاره شده بی نهایت نعمت از سوی خداوند به انسان هدیه شده است كه بدون چشم داشت و پاداشی و بدون هیچ یاری و كمك كسی در هستی صورت پذیرفته است. خداوند به دلایل بسیار زیادی در هر مرحله از رشد ونمو انسان اختلالاتی را در اندام های او ایجاد می كند كه از جملة دلایل این است كه انسان صحت و دقت نعمات خداوند را كشف كند و از طرفی امكان مقایسه و تلاش و در نهایت رشد ایجاد كرده باشد. خلق انسانها در میان لشگریان كفر و شرك باعث فهم و درك بهتر موقعیت انسانی است كه در دامن توحید رشد كرده است. گاه جنینی در دوران بارداری مادر دچار آسیب می شود تا بچة سالمی كه به دنیا می آید مورد حفاظت والدین قرارگیرد. گاهی به طور ژنتیكی بچه ای مادر زاد عقب افتاده و ناتوان به دنیا می آید تا بچه ای كه سالم رشد و نمو می كند قدر شناسی شود.
گاهی اندام های بدن تركیب و تناسب و رشد ونمو را از دست می دهند تا بدنهای سالم و تندرست، شاكر شوند.
گاهی ابتلائات و خسارات زیادی در فرد یا جوامع دیده می‌شود تا مؤمن قدر دفع بلا و شر و فرو آمدن خوشی و لذت را در خود بداند.
گاهی انسانها از لذت عبادت محروم می شوند تا عابد ارزش عبادت را بشناسد. باید دانست كه از رهگذر همة این دوئیت ها در پدیده های هستی، تلاش و مقایسه و رشد و نمو در جامعه و فرد ایجاد می شود زیرا كه تلاش و انگیزه، عامل اساسی در بودن انسان و حركت او به سوی شدن است.
مؤمن درروز عرفه معرفت می یابد كه خدای رحیم، او را از جمله كسانی قرارداده است كه موانع فوق را از سر راه خود به دور دیده اند، نه در جمع كفر زاییده شده‌اند و نه معلول و نه ناتوان در دماغ و روح و نه لذت ناشناخته و نه فرو رفته در جسم و نه بیگانه با عبادت.
مؤمن در روز عرفه، معرفت می‌باید كه او خود محصول هستی است و اكنون به عرفه رسیده است و از پس بی نهایت حادثه و نعمت گذر كرده است و اكنون در كنار خدا ایستاده است. این اولین عرفه عارف از منظر امام حسین (ع) است.

پنج شنبه 5/9/1388 - 8:8

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دعا و زیارت

روز عرفه ، روز نیایش و روز بارش چشم‌های خاكیان

دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود. آن جا كه ایوان هزار نقش خداشناسی است. لب ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست داده اند. دل، بیقرار روح عرفات، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) شده است. پنجره باران خورده چشم ها از ضریح اجابت، تصویر می دهد و این صحرای عرفات است كه با كلمات روحبخش دعای امام حسین (ع) و اشك عاشقان او بر دامن خود اجابت را نقش می كند.

امروز روز نهم ذیحجه روز عرفه است، روزی كه زائران سپیده دم صبح راهی عرفات شدند تا در جوی مملو از ایمان، خشوع و خضوع استغفار كرده و اركان اصلی حج را به جا آورند.

زائران در روز نهم ذیحجه، روز عرفه، آداب و رسوم و مناسك دینی خود را به جا می‌آورند و خود را برای دیگر اعمال این ایام آماده می‌كنند. روزی كه صدها هزار زائر خانه خدا به عرفات رفته‌اند و در این روز بزرگ به درگاه خداوند متعال تضرع می‌كنند، روزی كه آنها خواستار تقرب به درگاه احدیت هستند. روزی كه خواهان بخشش گناهان و تولدی دوباره‌اند. در این روز خدا دینش را كامل كرده و نعمتش را تمام.

صحرای عرفات در 21 كیلومتری شمال مكه واقع شده و تپه كوچكی است كه حدود 250 متر از سطح دریا بالاتر و كوهها آن را احاطه كرده اند.
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود. آن جا كه ایوان هزار نقش خداشناسی است. لب ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست داده اند. دل، بیقرار روح عرفات، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) شده است. پنجره باران خورده چشم ها از ضریح اجابت، تصویر می دهد و این صحرای عرفات است كه با كلمات روحبخش دعای امام حسین (ع) و اشك عاشقان او بر دامن خود اجابت را نقش می كند. اشك و زمزمه ما را نیز بپذیر، ای خدای عرفه.

آمیختگی و واژه عرفه و نیایش به عنوان دو جلوه فضیلت و رحمت الهی تا حدی است كه همگان عرفه را با نیایش و عالی ترین تجلی گاه نیایش را نیز در عرفه می دانند و می شناسند. اهمیت نیایش در این روز تا آنجاست كه ما می بینیم در حالی كه فاصله انداختن میان 2 نماز از جمله سنت های پیوسته پیامبر اعظم ص به شمار می آید، ولی آن حضرت بین دو نماز ظهر و عصر روز عرفه جمع می كرده اند تا هر چه زودتر به میعادگاه معرفت و عرفان ، صحرای عرفه ، برسند و زمان بیشتری را برای نیایش در آن میعادگاه داشته باشند و شگفت تر این كه امامان بزرگوار از روزه این روز اگر موجب ضعف جسمانی و در نتیجه ، بازماندن از مراسم دعای عرفه گردد منع كرده اند حال آن كه بر اساس روایات مورد وثوق و صحیح ، روزه عرفه كفاره 90 سال گناه است.

وجه تسمیه آنرا چنین گفته اند كه جبرائیل علیه السلام هنگامی كه مناسك را به ابراهیم می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت "عرفت " و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد. و نیز گفته اند سبب آن این است كه مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف میكنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی میدانند كه برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا كه یكی از معانی "عرف " صبر و شكیبایی و تحمل است.

زائران بیت الله الحرام در روز عرفه ، نهم ذی الحجه الحرام ، از هنگام اتمام نماز ظهر و عصر تا هنگامه غروب در این منطقه حضور دارند و حضور در عرفه بهانه ای است برای رستن و رسیدن برای شناختن و شناخته شدن (معرفت)، طلب كردن و پیراسته شدن از تمام آلایش های پوچ دنیوی و به جرعه ای عاشق شدن و جان تازه كردن و آن گاه بارگاه رافت الهی را گشوده دیدن و پیمانه را سر كشیدن.

صحرای عرفات در تاریخچه خود خاطراتی از مردان بزرگ الهی چون آدم ابوالبشرع ، ابراهیم خلیل الله ع ، پیامبر اعظم ص و نیز سیدالشهدا ع را دارد كه با حضور شان عرفه را نور افشانی كردند و خود نیز ار تلا لو پرتوهای رحمت و عنایت الهی در این میعادگاه عارفان متبرك شدند. عرفه را به این سبب بدین عنوان نام نهادند كه در این روز جبرئیل امین بر ابراهیم (علیهما السلام) فرود آمد و خطاب به ایشان فرمود: "بر كرده های خویش اقرار كن و مناسك حج را كه به تو می آموزم بشناس " و چون به عرفه رسیدند به او گفت: "عرفت ؛ آیا شناختی؟ " و او پاسخ داد: "آری " و لذا به این نام خوانده شده است.

نیز گفته شده است كه این نامگذاری بدین خاطر است كه چون آدم و حواع از منزلت خویش به نشئه دنیا هبوط كردند و پس از چندی فترت و جدایی در این صحرا بود كه به هم رسیدند و با هم آشنا شدند. این همه یعنی این كه این نامگذاری ریشه در عرفان و معرفت دارد. برخی نیز عرفات را جمع عرفه و به معنی كوه و بلندی دانسته اند و چندین گفته دیگر. بنا بر این ، پیداست كه این نوع انتخاب عنوان ریشه تاریخی مذهبی نیز دارد تاریخی كه ابتداش از اولین آفریده نوع بشر آغاز می شود بدین ترتیب كه آدم ع پس از خروج از جوار رحمت الهی و فرود در عرصه دنیا، 40 روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گریان در حال سجده بود كه امین وحی بر وی نازل شد و چون از سبب این تضرع و زاری عاشقانه پرسید، روش بازگشت و توبه را به او بیاموخت.

در این روز حجاج بیت الله الحرام استغفار می كنند و پاك و عاری از هر گناه می شوند، همچون كودكی كه تازه زاده شده است. در این روز صدای دعا و انابه بنده به درگاه احدیت قطع نمی شود و استغاثه بنده از پروردگارش تا عرش می رود.

زائران پس از ادای نماز ظهر و عصر در عرفات مانند سنت پیامبر اكرم (ص) رو به قبله ایستاده، تا زمان غروب خورشید این حالت را حفظ ، به دعا خوانی خود ادامه می دهند و به تفكر و تأمل در اعمال خود پرداخته و توبه و انابه سر می دهند. آنها پس از وقوف در عرفات از طلوع خورشید تا غروب، به سوی مزدلفه برای شب زنده داری رفته و در آنجا بیتوته می كنند و به عبادت و راز و نیاز می پردازند. آنها نماز مغرب و عشا را در مزدلفه به جا می آورند و تا صبح فردا (عید قربان) شب زنده داری كرده و به دعا و مناجات می پردازند.

زائران خانه خدا 10 ذیحجه بار دیگر به منی باز می گردند تا قربانی كنند، رمی جمرات و مراسم عید قربان را برگزار كنند تا حج آنها كامل شده و نام حاجی را بر خود نهند.

رمی جمرات را طی سه روز متوالی (ایام تشریق) انجام می‌دهند. در نیمه‌های شب ضعیفان، زنان، پیران و بیماران آنگونه كه پیامبر اكرم(ص) به این گروه اجازه داده بود، رمی جمرات را به جا می‌آورند و بقیه تا صبح فردا صبر كرده و دعا می‌خوانند و به عبادت می‌پردازند. سپس مناسك حج به پایان می‌رسد و به منظور طواف افاضه و خارج شدن از احرام به مكه می‌روند.

حضرت آدم (ع) در عرفات:

فَتَلَقی آدَمُ مِنْ رَبِّه كَلماتًُ فتابَ عَلیهِ اِنَّه" هو التَّوابُ الرّحیمْ

آدم از پروردگارش كلماتی دریافت داشت و با آن بسوی خدا بازگشت و خداوند، توبه او را پذیرفت، چه او توبه پذیر مهربان است.

طبق روایت امام صادق(ع)، آدم (ع) پس از خروج از جوار خداوند، و فرود به دنیا، چهل روز هر بامداد بر فرار كوه صفا با چشم گریان در حال سجود بود، جبرئیل بر آدم فرود آمد و پرسید:

ـ چرا گریه می كنی ای آدم؟

ـ چگونه می توانم گریه نكنم در حالیكه خداوند مرا از جوارش بیرون رانده و در دنیا فرود آورده است.

ـ ای آدم به درگاه خدا توبه كن و بسوی او بازگرد.

ـ چگونه توبه كنم؟

جبرئیل در روز هشتم ذیحجه آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند. و صبح با جبرئیل به صحرای عرفات رفت، جبرئیل بهنگام خروج از مكه، احرام بستن را به او یاد داد و به او لبیك گفتن را آموخت و چون بعد از ظهر روز عرفه فرا رسید تلبیه را قطع كرد و به دستور جبرئیل غسل نمود و پس از نماز عصر، آدم را به وقوف در عرفات واداشت و كلماتی را كه از پروردگار دریافت كرده بود به وی تعلیم داد، این كلمات عبارت بودند از:

خداوندا با ستایشت تو را تسبیح می گویم
سُبحانَكَ اللهُمَ وَ بِحمدِك

جز تو خدایی نیست
لا الهَ الاّ اَنْتْ

كار بد كردم و بخود ظلم نمودم
عَمِلْتُ سوء وَ ظَلَمْتُ نَفْسی

به گناه خود اعتراف می كنم
وَ اِعْتَرِفْتُ بِذَنبی اِغْفرلی

تو مرا ببخش كه تو بخشنده مهربانی
اِنَّكَ اَنْتَ اَلغَفور الرّحیمْ

آدم (ع) تا بهنگام غروب آفتاب همچنان دستش رو به آسمان بلند بود و با تضرع اشك می ریخت، وقتیكه آفتاب غروب كرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد، و شب را در آنجا گذراند. و صبحگاهان در مشعر بپاخاست و در آنجا نیز با كلماتی به دعا پرداخت و به درگاه خداوند توبه گذاشت......

حضرت ابراهیم (ع) در عرفات

در صحرای عرفات، جبرئیل، پیك وحی الهی، مناسك حج را به حضرت ابراهیم (ع) نیز آموخت و حضرت ابراهیم (ع) در برابر او می فرمود: عَرِفتُ، عَرِفتُ (شناختم، شناختم).

پیامبر اسلام (ص) در عرفات

و نیز دامنه كوه عرفات در زمان صدر اسلام كلاس صحرایی پیامبر اسلام (ص) بود و بنا به گفته مفسرین آخرین سوره قرآن در صحرای عرفات بر پیغمبر (ص) نازل شد و پیغمبر این سوره را كه از جامع ترین سوره های قرآن است و دارای میثاق و پیمانهای متعدد با ملل یهود، مسیحی و مسلمان و علمای آنها می باشد، و قوانین و احكام كلی اسلام را در بر دارد، به مردم و شاگردانش تعلیم فرمود.

و طبق مشهور میان محدثان پیامبر (ص) در چنین روزی سخنان تاریخی خود را در اجتماعی عظیم و با شكوه حجاج بیان داشت:

...... ای مردم سخنان مرا بشنوید! شاید دیگر شما را در این نقطه ملاقات نكنم. شما به زودی بسوی خدا باز می گردید. در آن جهان به اعمال نیك و بد شما رسیدگی میشود. من به شما توصیه می كنم هركس امانتی نزد اوست باید به صاحبش برگرداند. هان ای مردم بدانید ربا در آئین اسلام اكیداً حرام است. از پیروی شیطان بپرهیزید. به شما سفارش می كنم كه به زنان نیكی كنید زیرا آنان امانتهای الهی در دست شما هستند، و با قوانین الهی بر شما حلال شده اند.

......... من در میان شما دو چیز بیادگار می گذارم كه اگر به آن دو چنگ زنید گمراه نمی شوید، یكی كتاب خدا و دیگری سنت و (عترت) من است.

هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است و همه مسلمانان جهان با یكدیگر برادرند و چیزی از اموال مسلمانان بر مسلمانی حلال نیست مگر اینكه آنرا به طیب خاطر به دست آورده باشد.....

امیرالمؤمنین امام علی‌ علیه السلام درباره‌ راز وقوف در عرفات فرمود: عرفات خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آنقدر تضرّع كند تا لایق ورود حرم شود.(1) از این‌رو شب و روز عرفه دعاهای مخصوص دارد كه جزو فضایل برجسته و وظایف مهم روز عرفه است. بنابراین، خداوند این گونه مهمانان خود را برای ورود در خانه‌ای كه انبیا ‌علیهم السلام به طهارت آن قیام و اقدام كرده‌اند: "و عهدنا إلی إبراهیم و إسمـعیل أن طهّرا بیتی "(2) تطهیر و پاك می‌كند؛ زیرا خداوند در خانه پاك، تنها مهمانان پاك را می‌پذیرد.

اسرار عرفات فراوان است، و برخی از آنها كه در حدیث شبلی(3) بدانها اشاره شده عبارت است از:

1ـ وقوفِ در عرفات برای آن است كه انسان به معارف و علوم دینی واقف شده و از اسرار الهی نظام آفرینش با خبر شود. بداند كه خداوند به همه‌ نیازهای او واقف و بر رفع همه‌ آنها تواناست. خود را به خدا بسپارد و فقط او را اطاعت كند كه طاعت او سرمایه و وسیله‌ هر بی‌نیازی است: "و طاعته غنی. "(4)

از این‌رو امام سجاد‌ علیه السلام به سائلی كه در روز عرفه گدایی می‌كرد، فرمود: وای بر تو! آیا در چنین روزی، دست نیاز به‌ سوی غیر‌ خدا دراز می‌كنی؛ در چنین روزی برای كودكان در رحمْ امید سعادت می‌رود: "ویحك! أغیر‌الله تسأل فى هذا الیوم. إنه لیرجی لما فى بطون الحبالی فى هذا الیوم أن یكون سعیداً! "(5) كسی كه در این جا از خدا غیر‌ خدا را طلب كند زیان كرده است. امام سجاد ‌علیه‌السلام كسانی را كه در چنین زمان و مكانی دست نیاز به سوی دیگران دراز می‌كنند، بدترینِ انسان‎ها معرفی فرمود: "هؤلاء شرار من خلق ‌الله. الناس مقبلون علی‌الله و هم مقبلون علی‌ الناس. "(6)

2 ـ حج‌گزار باید در آنجا بر این نكته عارف شود كه خدای سبحان به نهان و آشكار و صحیفه‌ قلب او و رازهای آن و حتی آنچه برای خود او روشن نیست و به طور ناخودآگاه در زوایای روح او می‌گذرد آگاه است؛ یعنی سرزمین عرفات محل ادراك و شهود مضمون آیه‌ كریمه‌ "و إن تجهر بالقول فإنّه یعلم السرّ و أخفی "(7) است.

انسان اگر بداند كه قلبش در مشهد و محضر حق است همان طور كه خود را به گناهان جوارحی نمی‌آلاید، گناه جوانحی نیز نمی‌كند و قلبش را از خاطرات آلوده تنزیه می‌كند.

در حدیثی كه متن آن در بحث از اعمال منا خواهد آمد، امام سجاد‌ علیه‌السلام فرمود: عصر روز عرفه و ظهر روز دهم كه حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان بر ملائكه افتخار می‌كند و می‌فرماید: اینان بندگان من هستند كه از راه‎های دور و نزدیك با مشكلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذّت‎ها را بر خود حرام كرده و بر شن‎های بیابان‎های عرفات و منا خوابیده و این چنین با چهره‌های غبارآلود در پیشگاه من اظهار عجز و ذلّت می‌كنند. اینك به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه ملائكه‌ حق به اذن خداوند بر دل‎ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند. (8)

خدای سبحان به زائران راستین خانه‌ خود مباهات می‌كند، با این كه عزت و فخر انسان در بندگی برای خدا و بودنِ تحت ربوبیت اوست؛ همانگونه كه در مناجات امیرالمؤمنین علی‌ علیه السلام آمده است: "إلهى كَفی بى عِزّاً أن أكون لك عبداً و كَفی بى فَخْراً أن تكون لى ربّاً أنت كما أُحبُّ، فاجعلْنى كما تُحبُّ. "(9)

دعای عرفه، سیر در خودشناسی و خداشناسی
در روایت كفعمی دعای عرفه با جمله: و انت علی كل شیء قدیر. یا رب، یارب یا رب پایان یافته است. اما به نقل از سید بن طاووس در اقبال، دعای عرفه پس از آن با جمله: الهی انا الفقیر فی غنای فكیف لا اكون فقیرا فی فقری، ادامه می‎یابد. خاتمه دعا چنین است: و انت الرقیب الحاضر انك علی كل شیء قدیر و الحمدلله وحده.

دعای عرفه شامل مطالب بسیاری است كه گزیده فهرست آنها چنین است: شناخت خداوند و بیان صفات الهی و تجدید عهد و پیمان با پروردگار و شناخت پیامبران و تحكیم ارتباط با آنها و توجه به آخرت و اظهار عقیده قلبی. سیر اندیشه در آفاق جهان و یادآوری نعمت‎ها بی‎كران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آن نعمت‎ها و عنایت‎ها كه از آغاز وجود و تكوین آدمی تا آخر عمر پیوسته به او افاضه می‎شود.

تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه و انابه و درخواست عفو و روی آوردن به صفات پسندیده و اعمال خیر. درخواست حوایج كه با درود و صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله شروع می‎شود. سپس تقاضای عفو، نور هدایت، رحمت، عافیت، بركت، وسعت روزی و پاداش اخروی برخی از دانشوران به شرح و یا ترجمه این دعای شریف پرداخته‎اند. از جمله: مظهر الغرائب سید خلف الدین حیدر مشعشعی موسوی حویزی، معاصر شیخ بهایی ( م ، 103 ق )، این شرح را مولف آن پس از خاموشی دیده سر و روشن‎تر شدن چشم دل تدوین كرده است و شرح دعای عرفه اثر شیخ محمد علی بن شیخ ابوطالب زاهدی جبلانی اصفهانی ( م 1181 ق)، نیایش حسین علیه السلام تالیف استاد محمد تقی جعفری.
شایان ذكر است كه غیر از دعای امام حسین علیه السلام برای روز عرفه دعاهای دیگری نیز از سایر ائمه اطهار علیهم السلام روایت شده است كه در كتب دعا به تفصیل آمده است. شیخ صدوق كتابی تحت عنوان ادعیه الموقف و یا دعا الموقف تالیف كرده است، مشهورترین دعاهای روز عرفه پس از دعای امام حسین علیه السلام دعای فرزند گرامیش حضرت امام زین العابدین علیه السلام است كه در صحیفه سجادیه آمده است. مراجع عظام تقلید در مناسك حج هر دو دعا را نقل كرده‎اند.

از دعاهای حضرت امام سجاد علیه السلام در روز عرفه است كه:

خدایا! مرا شاكر و صابر گردان و مرا در چشم خویش خوار و در نظر مردم بزرگوار گردان .

خدایا! در همه كارها عاقبت ما را به خیر كن و ما را از خواری دنیا و عذاب آخرت نگهدار .

خدایا! مرا به علم توانگر ساز و به حلم زینت بخش و به تقوا عزیز كن و به عافیت زیبایی ده .

خدایا! از زوال نعمت و تغییر عافیت و غضب ناگهانی و همه چیزهایی كه مایه ناخشنودی توست به تو پناه می‌برم .

خدایا! از اخلاق بد و اعمال بد و هوس‎های بد و مرض‎های بد به تو پناه می‌برم .

خدایا! سحرخیزی را بر امت من مبارك ساز .

خدایا! تو را به غیب دانی و قدرتی كه بر آفرینش داری سوگند می‌دهم تا موقعی كه زندگی را برای من بهتر می‌دانی مرا زنده نگهدار و موقعی كه مرگ را برای من بهتر می‌دانی مرا بمیران .

خدایا! از تو می‌خواهم كه ترس خود را در آشكار و نهان نصیب من كنی و در حال خشنودی و خشم كلمه اخلاص را به زبان من جاری نمایی و در حال فقر و توانگری میانه‌روی را شعار من سازی .
خدایا! چنان كه خلقت مرا نیك كردی سیرتم را نیز نیك كن .

خدایا! هر كس عهده‌دار كار امت من شد و بر آنها سخت گرفت، بر او سخت ‌گیر و هر كس عهده‌دار كار امت من شد و با آن‌ها مدارا كرد با او مدارا كن .

خداوندا! یك لحظه مرا به خودم واگذار مكن و چیزهای خوبی كه به من بخشیده‌ای، از من باز مگیر.

خدایا بر محمد و خاندان پاكش درود فرست .
درودهای پربركت و پاكیزه و فزاینده‌ای كه صبح‌گاهان و شامگاهان در رسند،

و درود فرست بر ایشان و بر ارواح‌شان،

و كارشان را بر اساس تقوا فراهم آور،

و احوالشان را به سامان‌ آر،

و ما را به رحمت خود در جایگاه امن و امان در كنار ایشان قرار ده،

ای مهربان‎ترین مهربانان.(10)

در این میان عرفه جایگاه تبلور و ظهور تمام معارفی است كه حاجی در مراحل و منازل مختلف حج به دست آورده است و پس از گذر از عرفه است كه نور معرفت هاله ای خواهد بود بی انتها كه افق عبودیت را با ملكوت پیوند می دهد یعنی عرفات مقام تابش نور معرفت است كه در مشعر، حاجی با این معرفت به شهود و شعور یقینی می رسد و قربانی در منا نیز شكرانه همین دو نعمت طی مراحل معرفت و شهود در عرفات و مشعر است.
عرفات نام صحرایی است وسیع با مساحت حدود 18 كیلومتر مربع در دامنه كوه جبل الرحمه كه در جنوب شرقی مكه معظمه قرار دارد و با چهار منطقه ثویه ، نمره، عرنه و ذی المجاز احاطه شده و بخش عمده آن از حرم خارج است.

عرفه روز تدبیر در آفرینش و خلقت و توجه به رابطه بنده با پروردگار است و مضامین دعای عرفه عرشی است و قرائت دعای اباعبدالله همراه با تدبیر در مضامین ارزشمند این دعا برای بندگان راهگشاست. بنا بر فرموده حضرت زین العابدین ، امام سجادع امید آن می رود كه حتی فرزندانی كه هنوز در رحم مادران هستند، از فضل و لطف و محبت پروردگار برخوردار شوند و به همین دلیل است كه عارفی همچون میرزاجواد آقای ملكی تبریزی می افزاید: "مثل این كه امروز فقط برای نیایش آفریده شده است.

روز عرفه از ایام باشكوه و عظیم است. روزی است كه در‌های آسمان را برای پذیرش تضرع‌های عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس اله می‌گشایند و باز هم آن فاعل بالعشق خواهان بازگشت اشرف مخلوقاتش به بارگاه امن‌اش است . آری باز هم فرصت برای بازگشت انسان به اصل و جایگاه اعلی اولیه‌اش را فراهم می‌كنند، چقدر بزرگوارند و بزرگوارانه رفتار می‌كنند. چقدر ظلم كردیم! چقدر نادیده گرفتیم آن همه رحمت را! ولی باز هم می‌خوانندمان، دعوتمان می‌كنند و می‌خواهند همچو شب قدر به ارزش و منزلت خود نائل شویم. آری روز عرفه، روزی است كه حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و اطاعت خود دعوت كرده و از آن سوی سفره جود خود را برای آنها گسترانیده است.

شیطان را در این روز در غل و زنجیر می‌كشد و باز هم زمینه پیروزی انسان را بر نفس فراهم می‌كند. امام صادق (ع) فرموده‌اند: اگر شخص گناه‌كاری نتواند در شب‌های قدر خود از قدر و منزلت خود به نحو احسنت استفاده كند و بهره گیرد، می‌تواند در این روز از امتیازات برخورداری از رحمت الهی برخوردار شود.

عرفا با توجه به آیات قرآنی و نیایش‏های عرفانیِ اولیای الهی، طبق ذوق و كشف و شهود خود عباراتی را در ترجمه مضامین نصوص دینی بیان كرده‏اند.

حضرت امام خمینی قدس‏سره

دیده‏ای نیست نبیند رخ زیبای تو را نیست گوشی كه همی نشنود آوای تو را

هیچ دستی نشود جز برِ خوانِ تو دراز كس نجوید به جهان جز اثر پای تو را

به كجا روی نماید كه تواش قبله نه‏ای آنكه جوید به حرم منزل و مأوای تو را

همه جامنزل عشق است كه یارم همه جاست كور دل آنكه نبیند به جهان جای تو را

بابا طاهر

به دریا بنگرم دریا ته بینم به صحرا بنگرم صحرا ته بینم

به هر جا بنگرم و كوه و در و دشت نشان از قامت رعنا ته بینم

عطار نیشابوری

نه هرگز كبریایش را بدایت نه ملكش را سرانجام و نهایت

زهی اسم و زهی معنی همه تو همی گویم كه ای تو ای همه تو

تو را بر ذره ذره راه بینم دو عالم ثمّ وجه اللّه‏ بینم

دویی را نیست ره در حضرت تو همه عالم تویی و قدرت تو

وجود جمله ملل حضرت توست همه آثار صنع قدرت توست(11)

در منطق الطیر می‏گوید:

هم ز جمله پیش و هم بیش از همه جمله از خود دیده و خویش از همه

با توجه به همین بی‏نهایت بودن وجود محض است كه عطار می‏گوید:

غیرتش غیر در جهان نگذاشت لاجرم عین جمله اشیا شد

حكما مضمون این شعر را تحت عنوان "بسیط الحقیقة كلّ الأشیاء " بیان كرده‏اند.

منظور از بسیط الحقیقة، وجود محض است. وجود محض یا "صرف الوجود " آن است كه مجرد از ماهیت باشد. چون ماهیت حدود اشیاء است. شی‏ء بی‏ماهیت، بی‏حد و بی‏نهایت می‏گردد.

كمال وجود در بی‏حد و نهایت بودن است. از آنجا كه بی‏حد و نهایت بودن حقیقی، تنها با بی‏همتایی سازگار است، ضرورتا كمال توحید ملازم آن بوده و موجود كامل واقعی جز یكی نخواهد بود. از این رو، هر موجودی باید كمال وجودی خود را از وجود كامل كه همان وجود محض و بی‏حد و نهایت است دریافت كند؛ زیرا غیر از او هر چه هست ناقص است و معلول یك علّت تامه كامل، كه هر موجودی هر چه دارد از اوست. همه محتاج او و سائلِ درگاه اویند.

أَنْتُمْ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللّه‏ِ وَاللّه‏ُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ ؛(12) "شما فقیران به سوی خدایید و تنها خدا غنیّ پسندیده است. "

یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَوَاتِ وَالاْءَرْضِ كُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ؛(13) "هر چه در آسمان و زمین است، از خدا می‏خواهند و خدا هر روز در كار جدیدی است. "

مرحوم علامه طباطبایی در این باره می‏گوید:

"... و قد تبیّن بما تقدّم أنّ الواجب لذاته تمام كلّ شی‏ء. و هذا هو المراد بقولهم بسیط الحقیقة كلّ الأشیاء " .(14)

"از آنچه گفته شد، روشن گشت كه واجب بالذات تمام همه چیز بوده و مراد حكما از این عبارت كه ـ بسیط حقیقی همه اشیاء است ـ همین مطلب می‏باشد. "

مرحوم ملاّ صدرا نیز می‏گوید:

"یقینا بسیط الحقیقه، همه اشیاء وجودی است. مگر آنچه به نقایص و نیستی‏ها تعلّق دارد. واجب تعالی كه بسیط الحقیقه است، از هر حیث واحد است. پس او همه وجود است همان طور كه تمامش وجود محض است. "

سپس در جایی دیگر و در ادامه بحث می‏گوید:

همان گونه كه وجود یك حقیقت واحد است كه در همه موجودات به تشكیك و اختلاف در كمال و نقص، سریان دارد؛ همچنین صفات حقیقی این وجود كه همان علم و قدرت و اراده و حیات است نیز به همان عنوان سریان دارد؛ به‏گونه‏ای كه راسخین در علم می‏دانند. بنابراین، حتی جمادات نیز زنده و عالم و ناطق‏اند كه تسبیح خدا را به جا می‏آورند و به خالق خود علم دارند. "(15)

نیایش كشش بنده ناتوان و نیازمند به جانب خداوند كریم وتوانا و به منزله مدد جویی از مركز قدرت تام و منبع نیروی كامل و نامحدود است.
موجی است برخاسته از روح آدمی كه از همه جا راهی بارگاه خدا می شود نه زمان مخصوصی دارد ونه معبد ویژه ای نیازمند است.
اگر ما می بینیم گاه در احادیث و روایات ، زمان و مكان ویژه ای را برای نیایش تعیین كرده اند نه بدین سبب است ، كه اجابت دعا بسته به روز و شب است بلكه بدین مفهوم است كه در آن زمانی كه وعده اجابت داده شده ، استفاده بهره ویژه ای می برد. پس نیایش امری است كاملا روحانی و سبب ابتهاج ملكوتی فرد و شناسه فضیلت هر انسان خداجوی.
و همان گونه كه برای هر چیزی پایه و ستونی هست كه امور مربوط به آن بر اساس همان پایه و ستون تنظیم و استوار می شود، و همان گونه كه قوام و استواری انسان بستگی به عقل و مخ او دارد، عبادت نیز بوسیله مغز و مخ آن استوار است كه این معنای همان حدیث نبوی ص است كه فرمودند: "الدعا مخ العباده " و نیز موید مضمون همان آیه قرآنی است كه استواری عبادت الهی را بسته به دعا و نیایش می داند. (اشاره است به آیه 60 غافر)نكته دیگر این كه ، چنان كه برای پیشرفت هر امری باید عشق و شوقی باشد تا نتیجه مطلوب حاصل آید، برای مداومت دعا و نیایش و نتیجه گرفتن از آن هم كه همان اجابت است وجود عشق و شوقی پایدار لازم است.

اعمال روز عرفه

روز نهم روز عرفه و از اعیاد عظیمه است اگرچه به اسم عید نامیده نشده است و روزى است كه حق تعالى بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود خوانده و مَوائد جُود و احسان خود را براى ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده تر و خشمناكترین اوقات خواهد بود و روایت شده كه حضرت امام زین العابدین علیه السلام شنید در روز عرفه صداى سائلى را كه از مردم سؤ ال مى نمود فرمود به او واى بر تو آیا از غیر خدا سؤ ال مى كنى در این روز و حال آنكه امید مى رود در این روز براى بچّه هاى در شكم آنكه فضل خدا شامل آنها شود و سعید شوند و از براى این روز اعمال چند است اول غسل دوّم زیارت امام حسین علیه السلام كه مقابل هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد بلكه بالاتر است و احادیث در كثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر كسى توفیق یابد كه در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش كمتر از كسى كه در عرفات باشد نیست بلكه زیاده و مقدّم است و كیفیّت زیارت آن حضرت بعد از این در باب زیارات بیاید انشاءالله تعالى سوّم بعد از نماز عصر پیش از آنكه مشغول بخواندن دعاهاى عرفه شود دو ركعت نماز بجا آورد در زیر آسمان و اعتراف و اقرار كند نزد حق تعالى به گناهان خود تا فایز شود به ثواب عرفات و گناهانش آمرزیده گردد پس مشغول شود به اعمال و ادعیه عرفه كه از حُجَج طاهِرِهِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِم روایت شده و آنها زیاده از آن است كه در این مختصر ذكر شود لكن ما به مقدارى كه این كتاب گنجایش آن را داشته باشد نقل مى كنیم شیخ كفعمى در مصباح فرموده مستحب است روزه روز عرفه براى كسى كه ضعف پیدا نكند از دعا خواندن و مستحب است غسل پیش از زوال و زیارت امام حسین علیه السلام در روز و شب عرفه و چون وقت زوال شد زیر آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نیكو به عمل آورد و چون فارغ شود دو ركعت نماز كند در ركعت اوّل بعد از حمد توحید و در دویم بعد از حمد قُل یا اَیُّهَا الْكافِروُنَ بخواند بعد از آن چهار ركعت نماز گذارد در هر ركعت بعد از حمد توحید پنجاه مرتبه بخواند فقیر گوید كه این نماز همان نماز حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام است كه در اعمال روز جمعه گذشت .
نویسنده:علی معروفی
...............................................................................
پی‎نوشت‎ها:
1 ـ كافی، ج 4، ص 224.
2 ـ سوره‌ بقره/ 125.

3 ـ ر.‌ك: (حدیث شبلی).

4 ـ مفاتیح الجنان، دعای كمیل.

5 ـ وسائل الشیعه، ج 10، ص 28.

6 ـ بحارالانوار، ج 96، ص 261.

7 ـ سوره‌ طه، آیه‌ 7.

8 ـ بحارالانوار، ج 96، ص 259. متن كامل این حدیث در صفحات 441 ـ 443 خواهد آمد.

9 ـ بحارالانوار، ج 74، ص 402.
10-منتخبی از دعای امام سجاد علیه‌السلام در روز عرفه، مترجم: حسین انصاریان
11 . اسرار نامه، ص 2

12 . فاطر، 15

13 . رحمن، 29

14 . نهایة الحكمة، چاپ جامعه مدرسین، ص 277

15 . اسفار، چاپ بیروت، ج 6، ص 117 و 110

پنج شنبه 5/9/1388 - 8:4

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]

طنز و سرگرمی

چگونگی بیچاره کردن بیل گیتس

1- بیل گیتس در هر ثانیه 250 دلار آمریکا درامد داره، یعنی 20 میلیون دلار در روز و 8/7 میلیارد دلار در سال!

2- اگر 1000 دلار از دست وی بر زمین بیوفته به خودش این دردسر رو نمیده که برش داره، چون در 4 ثانیه ای که برداشتنش طول میکشه، این پول عایدش شده!

3- آمریکا در حدود 62/5 هزار میلیارد دلار بدهی داره و بیل گیتس به تنهایی میتونه ظرف 10 سال تمام بدهی آمریکا را بازپرداخت کنه!

4- او میتونه نفری 15 دلار به همه جمعیت جهان بده و باز هم 5 میلیون دلار در جیبش باقی خواهد ماند!

5- اگر مایکل جردن یعنی گرانترین ورزشکار آمریکایی هیچ غذا و آبی نخوره و همه 30 میلیون دلار درامد سالانه اش رو پس انداز کنه، 227 سال طول خواهد کشید تا به ثروتمندی بیل گیتس بشه!

6- اگر بیل گیتس رو به صورت یک کشور تصور کنیم، 37 مین کشور ثروتمند جهان میشه! یا به تنهایی درامدی برابر سیزدهمین کمپانی عظیم آمریکایی خواهد داشت، حتی بیشتر از آی بی ام!

7- اگر همه ثروت بیل گیتس رو تبدیل به یک دلاری کنیم ، میشه جاده ای از ماه تا زمین باهاش کشید که 14 بار رفته و برگشته! ولی ساخت این جاده، 1400 سال طول خواهد کشید و 713 بوئینگ 747 باید برای جابجایی این پول ها پرواز کنند.

8- بیل گیتس امسال 40 ساله میشه. اگر فرض رو بر این بگیریم که هنوز 35 سال دیگه هم زنده خواهد بود، میتونه روزی 78/6 میلیون دلار خرج کنه قبل از اینکه به بهشت بره!

9- اما اگر کاربران ویندوزهای مایکروسافت بتونن بابت هرباری که کامپیوترشون هنگ میکنه، یک دلار از بیل گیتس خسارت بگیرن، وی تنها در 3 سال ورشکست خواهد شد! حالا ببین چه خبره؟

چهارشنبه 4/9/1388 - 19:10

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

طنز و سرگرمی

دبش‌ترین سوال‌های ایرانی

سوال خوب آغاز درست فهمیدن است. در کشور ما هم خوشبختانه سوال‌های بسیار خوبی در همه‌ی زمینه‌ها مطرح می‌شود و باعث می‌شود علاوه بر بالارفتن میزان دانش ما در سطح بین‌الملل زمینه‌های مدیریت بسیاری از زمینه‌ها را فراهم کنیم. بلکه مدیریت جهان را هم روزی به دست آوردیم. البته با توجه به سوال‌های بسیار خوبی که ما می‌بینم حتما این اتفاق می‌افتد.
مجموعه‌ای از بهترین سوال‌ها را برایتان گردآوری کردیم بعنوان الگو تا از این پس همه روی چنین سوال‌های زوم کنیم.

1) اجتماعی:
کی عاشق کی شده؟
کی مراسم می گیرن؟
مهریه‌اش چقدر بود؟
جهیزیه اش چیا بود؟

2) هنری:
کی با کی نسبت داره؟
کی چقدر می گیره؟
کی قراره با کی ازدواج کنه؟

3) اداری:
کی چقدر می گیره
کی قراره مدیر بشه؟
کی با مدیر نسبت داره؟
کی قراره ازدواج کنه ؟

۴) مراسم عروسی
کی چی پوشیده؟
کی چی خریده؟
کی با چی آمده؟
کی بخاطر کی نیومده؟

۵)بعد از مراسم:
کی چی پوشیده بود؟
کی چی آورده بود؟
کی چرا نیومده بود؟
کی بدون دعوت آمده بود؟

۶) ترکیبی:
کی، کجا و با کی نسبت داشت که حالا داره چقدر می گیره؟
کی عاشق کی بود که حالا چرا بره با یکی دیگه ازدواج کنه؟
کی از کجا آورد که تونسته چی بخره؟

چهارشنبه 4/9/1388 - 19:9

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

طنز و سرگرمی

انواع بیکار

برخلاف تصور عموم، لفظ بیکار صرفا به معنای داشتن یا نداشتن کار نیست. در واقع می‌توان گفت بیکار کسی است که حداقل یکی از شرایط زیر را داشته باشد:

بیکار ورزشی
پیگیر آخرین اخبار مربوط به نقل و انتقال بازیکنان
پرکردن انواع برگه‌های پیش بینی نتایج بازیهای بوندسلیگا، کالچیو، لالیگا، لیگ برتر و...
حضور در استادیوم برای تماشای تمرین تیم استیل آذین

بیکار مناسبتی
حضور در انواع مجالس ختم اعم از موارد مربوط یا نامربوط
حضور در انواع مجالس شادی و کمک به پذیرایی
حضور در انواع مجالس سخنرانی و ...

بیکار مشاوره‌ای
ارائه آخرین جملات قصار، ضرب المثل و اس‌ام‌اس راجع به بی وفایی دخترها و لزوم عدم اعتماد به زنها
تشریح ادله مختلف راجع به فواید مجردی
بیان جملات قصار راجع به مرام و معرفت و گلایه از زخم نارفیق

بیکار سیاسی
مطلع از جزئیات خبرهای مربوط به جدایی سارکوزی و همسرش
مطلع از زندگی نامه و اسامی تک تک نامزدهای چگوارا

چهارشنبه 4/9/1388 - 19:8

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

خواستگاری و نامزدی

10 خواسته جهانی زنان از همسرانشان

این دستورات مختص به زوج خاصی نیست; اینها ده چیزی است که تعداد بسیار زیادی از همسران از شوهرانشان می خواهند. توجه کنید اینها خواسته های آنهاست نه نیاز زوحی شان. از لحاظ فردی هرکسی مسئول نیاز های عاطفی خویش است و باید آنها را پر کند. اما ما معتقدیم 4 نیاز روحی اساسی وجود دارد: «نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن»، «نیاز به تعلق داشتن»، «نیاز به داشتن تصور ذهنی خوب از خود» و «نیاز به آزادی» و اما خواسته های همسرتان از شما :

1) هر روز به او بگویید که دوستش دارید : هر کسی دوست دارد تایید شود و بداند که اطرافیان او را دوست دارند. بهترین راه برای تایید همسرتان (که برایش بسیار مهم است) اینست که خیلی ساده هر روز به او بگویید دوستش دارید. گاهی دستانش را بفشارید و این جمله را زمانی که شما را بدرقه میکند بگویید.

2 ) درک کردن و بخشش داشتن : روزهایی هست که همسرتان اشتباهاتی انجام دهد و یا کمتر به شما رسیدگی کند. همیشه به خاطر داشته باشید که هیچ کس کامل نیست. در این مواقع خواسته همسرتان این است که او را درک کنید و او خود را سزاوار بخشش شما می داند. بدانید که هیچ رابطه ای بدون بخشش دوام ندارد.

3) گفتگو کنید : نگذارید کار به جایی برسد که هیچ حرفی با همسرتان نداشته باشید درباره بچه ها کارتان و حتی آب و هوا با هم صحبت کنید.چرا که گفتگو نکردن اولین جرقه های یک رابطه سرد است.

4) وقتی برای همسر و فرزندانتان اختصاص دهید : این زمان به دست شما محقق می شود و باید کیفیت با هم بودن را بالا ببرید یعنی تمام طرح ها و برنامه های آن روز را به میل آنها هماهنگ کنید. فقط خالی کردن برنامه روزانه برای با هم بودن کافی نیست بلکه باید برای این زمان برنامه ریزی کنید و به خود ثابت کنید که برای عزیزترین های زندگی تان عشق و احترام قائلید.

5) بیشتر بگویید بله به جای نه : عادت به منفی نگری و مخلفت شما را از عزیزانتان دور میکند. سعی کنید در برابر بعضی خواسته ها نه نگویید. با گفتن همین کلمه ساده «بله» همسرتان را متعجب و خوشحال کنید.

6 ) خوب گوش دهید : همسرتان را با این مهارت می توانید عاشق تر کنید. همسر شما فقط گوش های شما را برای شنیدن نمی خواهد بلکه باید با قلبتان به او گوش دهید و او را بفهمید.

7) دلبستگی و مهربانی : چقدر در طول روز به همسرتان می گویید لطفا یا متشکرم یا اورا می بوسید. متاسفانه بعضی از زوجین فراموش می کنند با هم مهربان باشند و این کلید موفقیت را در زندگی از دست می دهند.

8 ) بعضی از وظایف خانه و کودک را با هم تقسیم کنید : یکی از مهمترین دعواهای زناشویی بر سر همین مسئله جزئی است. خرده کاری های خانه و بچه ها تنها مسائل همسرتان نیستند چه خوب است کمی غرور و سبقه خانودگی خود را کنار بگذارید و با این کار زندگی شیرین تری داشته باشید. شاید اوائل سخت باشد اما خود کم کم معجزه اندک کمک به همسر را خواهید دید.

9 ) اوغات فراغت و برنامه ریزی : اگر همسر شما شاغل است ساعات بیکاری او و اگر همسرتان شاغل نیست خود به او مرخصی دهید. این روزها بگذارید او آزاد باشد و نگران بچه ها، شما، خانه و.. نباشد. بگذارید در این اوغات فراغت به خود و خواسته های شخصی اش برسد.

10 ) به او سفارش کنید و خود نیز مراقب سلامت روحی و جسمی خودتان باشید : بساری از مردان مراقب سلامتی خود نیستند و این برای همسرانشان مشکل بوجود می آورد و این افراد به سلامتی طرف مقبل هم اهمیت نمی دهند ولی بخاطر داشته باشد همسرتان نمی تواند مدام دنبال شما باشد. چرا که او عشق شما و همسر شماست نه مادرتان و خود نیاز به توجه دارد; پس به سلامتی خود و او اهمیت دهید.

چهارشنبه 4/9/1388 - 19:7

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دانستنی های علمی

دایناسورها خونگرم بوده اند

دانشمندان برپایه میزان انرژی مورد نیاز برای راه رفتن و دویدن دایناسورها دریافتند که به احتمال زیاد تعداد بسیاری از گونه های این جانوران ماقبل تاریخ خونگرم بوده اند.

به گزارش خبرگزاری مهر، دهها سال است که دیرینه شناسان از خود می پرسند که آیا دایناسورها همانند پرندگان و پستانداران حیواناتی خونگرم و یا مثل خزندگان خونسرد بوده اند.

اکنون گروهی از محققان دانشگاه واشنگتن و کالج سلطنتی دامپزشکی انگلیس در تحقیقات خود نشان دادند که احتمالا این جانوران گرماگیر بوده اند.

برای دستیابی به این نتایج، این دیرینه شناسان هزینه انرژی لازم برای قدم زندن و دویدن دایناسورها و همچنین انرژی لازم برای تنظیم گرمایی این حیوانات را مورد ارزیابی قرار دادند. در صورتی که این فعالیتها نیاز به چنان انرژی بالایی داشته باشند که فیزیولوژی یک حیوان خونسرد قادر به تامین آن نباشد، به احتمال بسیار زیاد دایناسورها خونگرم بوده اند.

براساس گزارش دیسکاور مگزین، متاسفانه تشخیص نوع متابولیسم دایناسورها تنها با بررسی استخوانهای فسیلی آنها امکانپذیر نیست. با وجود این، دیرینه شناسان آمریکایی و انگلیسی با اندازه گیری طول اندامها به خصوص طول زانو توانستند هزینه انرژی راه رفتن پاهای 14 دایناسور را ارزیابی کنند.

نتایج این تحقیقات نشان داد که برپایه انرژی که این جانوران مصرف می کرده اند تعداد بسیاری از گونه های دایناسورهای مورد بررسی احتمالا خونگرم بوده اند.

به گفته این دانشمندان، این سازگاری زودرس یک متابولیسم موثر می تواند یکی از فاکتورهای کلیدی تکامل موفق دایناسورها در دوره های تریاسه، ژوراسیک و کرتاسه باشد.

چهارشنبه 4/9/1388 - 5:44

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]