کد:
1285998
پرسش
سلام خسته نباشید
خیلی زود رنج هستم از حرف های پدرم زود ناراحت میشوم مخصوصا وقتی که با من شوخی میکند
همکلاسی هایم مرا مسخره و اذیت میکنند
پاسخ
باسلام
کاربر گرامی البته شما در دوران حساس نوجوانی به سر می برید. دوران نوجوانی حسّاسترین و مهمترین دوره زندگی است. در این سنین تغییر و تحوّلات بسیاری هم از نظر جسمی و هم از جهت عاطفی و روانی برای نوجوان ایجاد میشود،یکی از ویژگیهای دوران نوجوانیزود رنجی است. بنابراین شما نباید فکر کنید که دچار مشکل خاصی هستید این ویژگی مربوط به این دوره سنی است. افراد دیگر هم تا حدودی این حالت را تجربه کردهاند. آنچه خطرناک است و جای نگرانیدارد، باقی ماندن این حالت است.یعنی باید به گونهای برنامهریزیشودکه حالت زود رنجیپس از مدت زمان کوتاهی خاموش شود و گرنه ممکن است در دراز مدت، مشکلاتی ایجاد کند
در ادامه برای کاهش زودرنجی تان توصیه می کنم:
- از دیگران انتظار نداشته باشید که کاری برای شما انجام دهند، بلکه بیشتر سعی کنید اعتماد به نفس را در خود تقویت نموده و روی پای خود بایستید. البته این بدین معنا نیست که از تجارب و نظرات دیگران هم استفاده نکنید. بلکه در عین حال که با افراد بزرگتر از خود، والدین، معلمان و... در مورد مسایل زندگی و آیندهتان مشورتمیکنید، سعی کنید که کارهایتان را خودتان انجام دهید. اعتماد به نفس و داشتن روحیه خود باوری، بخشی از عوامل موفقیّت شما محسوب میشود.
- یکی دیگر از راهکارهایی که میتواند مفید باشد، این است که نسبت به دیگران نگرشی مثبت داشته باشید، زیرا ممکن است علت رنجش از دیگران این باشد که نسبت به آنها دید منفیداشته و فکر میکنید که همه مخالف شما هستند و شما را دوست ندارند، این تصور باعث میشود که بدون دلیل از دیگران برنجید. اگر بعد از این نگرش خود را نسبت به دیگران تغییر دهید و بپذیرید که همه شما را دوست دارند اگر هم در مواردی به شما تذکرمیدهند یا سخت میگیرند، از آن جهت است که شما برای آنها مهم هستید و همه نگران حال شما هستند، از باب دلسوزیبه شما تذکر میدهند. حتّی ممکن است در برخی موارد رفتار و نحوه عملکرد دیگران با شما ناخوشایند باشد، این تا حدودی مربوط به این میشود که دیگران در روش برخورد، نقص دارند امّا هدف آنها خیر است. لذا اگر اینگونه فکر کنید، هیچگاه از دیگران نمیرنجید.
- اگر به صورت جدّی درصدد اصلاح این حالت نباشید، زود رنجی به مرور زمان تبدیل به عادت و حتی یک ویژگی شخصیّتیدر شما خواهد شد . توجه به این مسایل، ضرورت بازنگری و تصمیم جدّی در جهت رفتار شما را میطلبد که نسبت به دیگران نگرش مثبت داشته و اعتماد به نفس را در خویشتن تقویت نمایید.
- هم چنین سعی کنید علت زود رنجی خویش را شناسایی نموده، در جهت حلّ آن بکوشید؛ امکان ندارد که زودرنجی شما بدون جهت و بیدلیل باشد، حتماً دلیل و علّتی دارد ولو این که شما آن را نشناسید. بنابراین سعی کنید علت آن را بشناسید، هر موقعیتی که برای شما ناراحت کننده است از آن دوری نموده و یا از قبل تمرین کنید که اگر در چنین موقعیّتی دچار شوید چگونه باید برخورد کنید. به جای زود رنجی، صبرو تحملخویش را بالا برده و روحیه مقاومت، سرسختی و عزّت نفسرا در خویش تقویت نمایید.
مراجعه حضوری شما به اتفاق والدین تان نزد مشاوره توصیه می شود
با تشکر از تماس شما
مشاور :
خانم عطاريان
| پرسش :
چهارشنبه 29/9/1396
| پاسخ :
شنبه 9/10/1396
|
|
راهنمايی
|
13
سال
|
اعتماد به نفس
| تعداد مشاهده:
211 بار