تبیان، دستیار زندگی

امام سجاد (ع) : بار خدايا درود فرست بر دوستان ايشان كه به مقام و مرتبه آنان ( خلافت و رئاست عامه و فضيلت و برتريشان بر همه مردم كه تو قرار داده اي ) اقرار دارند ، راه روشنشان را پيروي مي نمايند ( طبق دستورشان رفتار مي كنند ) دنبال آثار و نشانه هاشان مي روند ، به دستاويز ( به دين و راهنمايي ) شان چنگ مي زنند ، به دوستيشان تمسك مي جويند ( به وجوب طاعتشان اعتقاد دارند ) به امامت و پيشواييشان اقتدا مي نمايند ، براي امر و فرمانشان تسليم و فرمانبرانند ، در طاعت و پيرويشان مي كوشند ، ايام روزگار ( دولت و ظهور خلافت ) ايشان ( ايام حضرت صاحب الأمر ، المهدي المنتظر - صلوات الله وسلامه عليه - كه دولت او دولت ايشان است ) را انتظار دارند و چشمهاشان به سوي آنان دوخته اند ( هميشه چشم به راه ظهور دولت ايشانند ، حضرت اميرالمؤمنين - عليه السلام - فرموده : كسي كه امر ما " ظهور امام زمان - عجل الله تعالي له الفرج - " را منتظر و چشم به راه باشد مانند كسي است كه در راه خدا كشته و به خون خود طپيده باشد ) درودهاي با بركت و نيكي و پاكيزه و فزاينده هنگام بامدادان و شبانگاهان

اللهم و صل علي أوليائهم المعترفين بمقامهم ، المتبعين منهجهم ، المقتفين اثارهم ، المستمسكين بعروتهم ، المتمسكين بولايتهم المؤتمين بإمامتهم المسلمين لأمرهم ، المجتهدين في طاعتهم ، المنتظرين أيامهم ، المادين إليهم أعينهم ، الصلوات المباركات الزاكيات الناميات الغاديات الرائحات .

امام سجاد (ع) : و بر ايشان و بر جانهاشان درود فرست ، و كارشان ( گفتار و كردارشان ) را بر تقوي و پرهيزكاري فراهم نما ، و احوالشان را اصلاح فرما ، و توبه آنان را بپذير ، زيرا تو بسيار توبه پذير و مهربان و بهترين آمرزندگاني ( چون سيئه و بدي را به حسنه و نيكي تبديل مي نمايي ) و ما را به سبب رحمت و مهربانيت در سراي سلامت و بي گزند ( بهشت ) با ايشان قرار ده ، اي مهربانترين مهربانان

و سلم عليهم و علي ارواحهم ، و اجمع علي التقوي أمرهم ، و أصلح لهم شؤونهم ، و تب عليهم ، إنك أنت التواب الرحيم ، و خير الغافرين ، و اجعلنا معهم في دار السلام برحمتك ، يا أرحم الراحمين .

امام سجاد (ع) : بار خدايا اين روز عرفه روزي است كه آن را شريف و گرامي و بزرگ داشته اي ، و رحمت را در آن گسترده ، و عفوت را انعام نموده ، و عطايت را در آن بسيار كرده ، و به سبب آن بر بندگانت تفضل و احسان فرموده اي ( حضرت علي ابن الحسين - عليهما السلام - فرموده : رسول خدا - صلي الله عليه و آله - در حجةالوداع " آخرين حجي كه آن حضرت در سال دهم هجرت بجا آورد " چون به عرفه توقف نمود و خورشيد مي خواست غروب نمايد فرمود : اي بلال به مردم بگو: خاموش شده بشنوند ، پس چون مردم خاموش گشته گوش دادند ، رسول خدا فرمود : پروردگار شما در اين روز بر شما نعمت داده نيكوكارتان را آمرزيد ، و نيكوكارتان را در بدكارتان شفيع و ميانجي گردانيد ، پس آمرزيده شده پراكنده شويد )

اللهم هذا يوم عرفة يوم شرفته و كرمته و عظمته ، نشرت فيه رحمتك و مننت فيه بعفوك ، و أجزلت فيه عطيتك ، و تفضلت به علي عبادك .

امام سجاد (ع) : بار خدايا و من آن بنده تو هستم كه پيش از آفرينش و پس از آفرينشت او را نعمت دادي ( نعمتهاي پيش از آفرينش چيزهايي است كه هستي شخص متوقف بر آن است مانند پدر و مادر ) پس او را از كساني قرار دادي كه به دين خود ( اسلام ) راهنمايي نمودي ، و براي انجام حق خويش ( آنچه واجب است از گفتار و كردار و اعتقاد ) توفيق دادي ، و او را به ريسمان ( يا زنهار ) خود ( قرآن و ائمه معصومين - عليهم السلام - ) نگاهداشتي ، و در حرب و گروه ( پيروان ) خويشتن درآوردي ، و به دوستداري دوستانت ( آنان كه از تو اطاعت مي نمايند ) و دشمني دشمنانت ( كساني كه خلاف امر و نهيت رفتار مي كنند ) رهبري فرمودي

اللهم و أنا عبدك الذي أنعمت عليه قبل خلقك له و بعد خلقك إياه ، فجعلته ممن هديته لدينك ، و وفقته لحقك ، و عصمته بحبلك ، و أدخلته في حزبك ، و ارشدته لموالاة أوليائك و معاداة أعدائك .

امام سجاد (ع) : سپس او را فرمان دادي پس فرمان نبرد ، و منع نمودي پس باز نايستاد ، و از معصيت و نافرماني نهي فرمودي پس خلاف فرمانت نموده و نهيت را مرتكب گشته ، نه از روي دشمني با تو و نه از روي گردنكشي بر تو ، بلكه هوا و خواهش او را به آنچه جدا ساخته ( نهي كرده ) اي و به آنچه ترسانده اي خواند ، و دشمن تو و دشمن او ( شيطان ) او را بر آن ياري كرد ، پس با شناسايي بترسانيدن تو و اميدواري به عفو تو و اعتماد به گذشت تو بر نافرمانيت اقدام نمود در حالي كه با آن نعمتهايي كه به او بخشيده اي سزاوارتر بندگان تو بود كه به نافرمانيت اقدام ننمايد

ثم أمرته فلم يأتمر ، و زجرته فلم ينزجر ، و نهيته عن معصيتك فخالف أمرك إلي نهيك ، لا معاندة لك ، و لا استكبارا عليك ، بل دعاه هواه إلي ما زيلته و إلي ما حذرته ، و أعانه علي ذلك عدوك و عدوه ، فاقدم عليه عارفا بوعيدك ، راجيا لعفوك ، واثقا بتجاوزك ، و كان احق عبادك مع ما مننت عليه ألا يفعل .

امام سجاد (ع) : و اينك منم در جلو تو پست ، خوار ، فروتن ، زاري كنان و ترسان كه به گناهان بزرگ كه زير بار آن رفته ام و به خطاها و نادرست كاريهاي سترگ كه آن را بجا آورده ام اقرار كننده ام ، به عفو و گذشت زنهارجو و به رحمتت پناهنده ام ، باور دارم كه امان دهنده اي من را از تو امان نمي دهد ، و بازدارنده اي من را از تو بازنمي دارد

و ها أنا ذا بين يديك صاغرا ذليلا خاضعا خاشعا خائفا ، معترفا بعظيم من الذنوب تحملته ، و جليل من الخطايا اجترمته ، مستجيرا بصفحك ، لائذا برحمتك ، موقنا أنه لا يجيرني منك مجير ، و لا يمنعني منك مانع .

امام سجاد (ع) : پس ( چون با كمال تضرع و زاري به درگاهت روآورده و به گناهان معترف و از كردار پشيمانم ) به من عطا كن ستر و پوششي را از جانب خود كه به گناهكار عطا مي كني ، و به من ببخش عفوت را كه به كسي كه خود را تسليم تو مي نمايد مي بخشي ، و به من انعام فرما آمرزشت را كه در دستگاهت بزرگ نمي نمايد كه آن را بر كسي كه به تو اميدوار است انعام نمايي

فعد علي بما تعود به علي من اقترف من تغمدك ، وجد علي بما تجود به علي من ألقي بيده إليك من عفوك ، و امنن علي بما لا يتعاظمك أن تمن به علي من أملك من غفرانك .

امام سجاد (ع) : و در اين روز براي من بهره اي قرار ده كه به سبب آن به بهره اي از خشنودي ( رحمت ) تو برسم ، و من را از ( درگاهت از ) آنچه ( ثواب و پاداشهايي كه ) كوشش كنندگان در پرستش تو با آن بازمي گردند ، تهي دست برمگردان

و اجعل لي في هذا اليوم نصيبا أنال به حظا من رضوانك ، و لا تردني صفرا مما ينقلب به المتعبدون لك من عبادك .

امام سجاد (ع) : و من اگر چه كردارهاي شايسته اي را كه كوشش كنندگان در عبادتت پيش فرستاده اند ( بجا آورده اند ) نفرستاده ام ( بجا نياورده ام ) ليكن يگانه دانستن تو اين كه اضداد و امثال و مانندهايي براي تو نيست را پيش فرستاده ام ( به آن ايمان آورده ام ) و از درهايي كه امر فرموده اي از آنها به سوي ( رحمت ) تو آيند به درگاهت آمده ام ( حضرت صادق - عليه السلام - فرموده : اوصياء " پيغمبر - صلي الله عليه و آله - : ائمه معصومين - عليهم السلام - " ابواب و درهاي خداي عز وجل هستند كه از آن درها به سوي او مي روند ، و اگر ايشان نبودند خداي عز وجل شناخته نمي شد ، و خداي تبارك و تعالي " روز قيامت " به ايشان بر مردم احتجاج كرده برهان و دليل مي آورد ) و به آنچه ( ولايت و دوستي حضرت اميرالمؤمنين - عليه السلام - كه ) كسي جز با درخواست قرب و نزديك شدن به آن به تو نزديك نشود طلب قرب و نزديك شدن به درگاه تو نموده ام

و إني و إن لم اقدم ما قدموه من الصالحات فقد قدمت توحيدك و نفي الاضداد و الانداد و الاشباه عنك ، و أتيتك من الابواب التي أمرت أن تؤتي منها ، و تقربت إليك بما لا يقرب أحد منك إلا بالتقرب به .

امام سجاد (ع) : سپس توبه و بازگشت به سوي تو و خواري و زاري در درگاه تو و گمان نيك به تو و اعتماد به آنچه نزد توست را در پي طلب قرب به تو قرار داده ام ، و اميد به تو را كه هيچگاه اميدوار به تو از آن نوميد نمي گردد همراه آن نموده ام

ثم أتبعت ذلك بالانابة إليك ، و التذلل و الاستكانة لك ، و حسن الظن بك ، و الثقة بما عندك ، و شفعته برجائك الذي قل ما يخيب عليه راجيك .