تبیان، دستیار زندگی

امام حسین (ع) :

 از امام حسین (ع ) پرسیدند: یا ابن رسول الله روزگار را چگونه می گذرانی ؟ فرمودند: روزگار را در حالتی می گذرانم كه پرودگار بزرگ ناظر بر اعمال من است و آتش جهنم را در پیش روی خود مشاهده می كنم . مرگ در تعقیب من است و از گیر حساب بازپسین رهایی ندارم و در گرو اعمال خویشتن می باشم . آنچه دلم بخواهد، نمی شود و قدرت دفع مكروهی از خویشتن ندارم . كارها در دست دیگری است ، اگر اراده كند عذابم فرماید و اگر بخواهد، مورد عفوم قرار می دهد. بنابر این كدام مسكین است كه از من درمانده تر باشد؟

سئل الحسین بن علی (ع ) فقیل له : كیف أصبحت یا ابن رسول الله ؟ قال (ع ) : أصبحت و لی رب فوقی، و النار أمامی، و الموت یطلبنی، و الحساب محدق بی، و أنا مرتهن بعملی، لا أجد ما أحب ، لا أدفع ما أكره ، و الأمور بید غیری، فإن شاء عذبنی و إن شاء عفا عنی، فأی فقیر أفقر منی؟

بحار الانوار، ج 78، ص 116

مشفق كاشانى

شبى كه از خم وحدت شراب برمى‏داشت

ستاره ریخته بود، آفتاب برمى‏داشت

ریاض فیض حضورم ز خویشتن مى‏برد

ز چشمخانه دل تا حجاب برمى‏داشت

چمن به مقدم او شاخه شاخه گل مى‏ریخت

صبا به تهنیت او گلاب برمى‏داشت

به كام تشنه لبان از كرانه‏هاى سراب

سحر ز چشمه خورشید آب بر مى‏داشت

جهان به غلغله از قمریان باران بود

اگر دریچه ز باغ سحاب برمى‏داشت

خیال بال گشا، تا حریم او مى‏رفت

هماى پرده‏نشین سر زخواب برمى‏داشت

به جام شب‏زدگان مهر مردمى مى‏داد

ز شام سوختگان اضطراب برمى‏داشت

به خشم تا سر اهریمن افكند از پاى

به نام ایزد، تیغ شهاب برمى‏داشت

ز برق نعل سمندش شراره مى‏زد باد

عنان صبر اگر از ركاب برمى‏داشت

به رستخیز فلق مردى از سلاله نور

سپیده دم علم انقلاب برمى‏داشت

امام حسین (ع) :

 كسی كه بخشش كند، آقا و بزرگوار می شود و كسی كه بخل بورزد، خوار و پست می شود.

من جاد ساد، و من بخل رذل .

بحار الانوار، ج 78، ص

امام حسین (ع)

 بخشنده ترین مردم كسی است كه به كسی بخشش كند كه انتظار آن را ندارد.

إن أجود الناس من أعطی من لا یرجوه .

بحار الانوار، ج 78، ص 121

امام حسین (ع) :

 كسی كه گرفتاری و اندوه مؤمنی را برطرف كند و او را آسوده كند، خداوند گرفتاری و اندوه دنیا و آخرت را از او رفع می كند.

من نفس كربة مؤمن فرج الله عنه كرب الدنیا و الَخرة.

بحار الانوار، ج 78، ص 122

امام حسین (ع) :

 وقتی شنیدی كه كسی به عزت و آبروی مردم تعرض می كند، سعی كن كه تو را نشناسد.

إذا سمعت أحدا یتناول أعراض الناس فاجتهد أن لا یعرفك .

بلاغة الحسین ، ص 284

امام حسین (ع) :

 حوائج خود را از كسی درخواست نكن ، مگر از فرد متدین یا جوانمرد یا شریف و نجیب .

لا ترفع حاجتك إلا إلی أحد ثلاثة: إلی ذی دین أو مروة أو حسب .

بحار الانوار، ج 78، ص 118

امام حسین (ع) :

 مانند كسی عمل كن كه به مجازات در مقابل گناه و پاداش در مقابل نیكی اعتقاد دارد.

إعمل عمل رجل یعلم أنه مأخوذ بالإجرام مجزی بالإحسان .

بحار الانوار، ج 78، ص 127

امام حسین (ع)

 سلام كردن هفتاد حسنه و پاداش دارد كه 69 حسنه برای كسی است كه سلام می كند و یك حسنه برای كسی است كه جواب سلام را می دهد.

للسلام سبعون حسنة، تسع و ستون للمبتدئ و واحدة للرآد.

بحار الانوار، ج 78، ص 120

امام حسین (ع) :

 اگر حوادث سه گانه فقر، مرض ، مرگ نمی بود، بنی آدم در برابر هیچ چیز سر فرود نمی آورد.

لولا ثلاثة ما وضع ابن آدم رأسه لشیء: ألفقر و المرض و الموت .

نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص 80