تبیان، دستیار زندگی

هر ذره ای در این عالم واسه بودن حرکت می کنه می خواد بیش تر وبیش تر از نیستی  و مرگ فاصله بگیره اما مرگ و زندگی همیشه با هم و در کنار همه.هر چی ذره ای به کمال نزدیکتر می شه از یه طرفی به مرگم نزدیکتر میشه مثله یه دایره می مونه اگه تو از یک نقطه صفر شروع کنی و یه دور کامل بزنی دوباره می رسی به نقطه صفر یا همون شروع اما این صفر با اون صفر فرق داره صفر قبلی هیچ نقشی نداشت فقط یه مکان بود واسه شروع حرکت اما صفر بعدی یه شکل داره یه نقشی که اسمش دایره اس پس وقتی توی این دنیا و هستی به من و تو امکان بودن دادن امکان خلق رخدادهای مختلف تلخ و شیرین و ماندگار یا فانی چرا ما چیزای خوب و ماندنی خلق نکنیم .خدا به ما فرصت داده تا ما خودمونو اعتقاداتمونو وافکارو اندیشه هامونو و احساسات و عاطفمون رو هر جوری که خودمون میخوایم و دوست داریم خلق کنیم و در دنیایی که بعد از مرگ واردش میشیم همونی باشیم که دوست داریم باشیم همونی که خودمون اونو خواستیم و انتخابش کردیم.این قشنگترین نوع عدالته این زیباترین حق انتخابه پس بیایم اندیشه هامون رو طوری کنیم که واقعا دوست داریم تا ابد اون طوری باشه بیایم کارامون رو افکارمون رو از نوع بهترینهاش انتخاب کنیم هر کاری که می کنیم به ابدی بودنش اول فکر کنیم بعد اگه پسندیدیم اونو انتخاب کنیم و از مرگ هیچ وقت نترسیم چون مرگ یعنی رسیدن به همون چیزایی که ما تو این دنیا انتخاب کردیم تا تا ابد با اونا باشیم و اونجوری باشیم اندیشه هایی که تو ذهنمون جا دا دیم  احساسات و زیباییهایی که در درونمون خلق کردیم.اگه خوب انتخاب کنیم مرگ میشه جاودانه شدن همه آرزوهامون همه اونچه برای ما بعنوان قشنگترین گزینشها  در این دنیا بود.