سلام به  دوستان گل و خوبم

امیدوارم حالتون خوب باشه

یه سوال داشتم

کسی میدونه هارد دیسکهایی که الان تو بازار ایران هست تا چقدر ظرفیت دارن یعنی بیشترینشون چقدره و چه قیمتیه؟

سلام

تقریبا ده سال است که گوگل سر و کلش تو زندگی ما پیدا شده و ده سال پیش هیچ کس فکر نمی کرد اینترنت اینقدر پیشرفت کنه

به نظرتون ده سال دیگه اینترنت چجوریه؟

سلام بر دوستان جدید و قدیمی و خیلی قدیمی و قدیمی تر

امیدوارم حالتون خوب باشه

فرا رسیدن ماه مهمانی خدا بر شما مبارک باشه

کسی منو یادشه؟

فرترن: نخستین زبان برنامه‌سازی سطح بالا

در دسامبر 1953، بکوس یادداشتی برای رئیسش در آی‌بی‌ام، گوتبرت هرد، نوشت و پیشنهاد کرد که یک زبان برنامه‌سازی برای ماشین آی‌بی‌ام 704 طراحی شود. این پروژه به نام Formula Translation‌ یا به اختصار Fortran معروف شد. هدف آن خیلی روشن بود. بکوس می‌گوید:
«منظور من فقط به دست آوردن ابزاری بود که برنامه‌سازی با آن بسیار سریعتر انجام گیرد. اصلاً در فکر این نبودم که این ابزار ممکن است در ماشینهای دیگر هم مورد استفاده قرار گیرد. البته ماشینهای دیگر هم در آن زمان به ندرت یافت می‌شد.»
سرانجام هرد پروژه را تصویب کرد. بکوس تعدادی برنامه‌ساز با تجربه و چند ریاضیدان جوان تازه فارغ‌التحصیل شده استخدام کرد. در پائیز 1954 تیم برنامه‌سازی و تحقیقاتی او هدف روشنی پیش رو داشت: تولید زبانی که برنامه‌سازی را برای ماشین آی‌بی‌ام 704 ساده‌تر کند.آنها بزودی دریافتند که طراحی زبان، بخش‌ ساده کار است و چالش اصلی، ترجمه آن به زبان قابل درک برای ماشین است. یعنی برنامه‌ای که امروزه مترجم (کامپایلر) خوانده می‌شود. بکوس و تیم او الگوریتمهایی را که این روزها هر دانشجوی دوره کارشناسی می‌تواند به کمک آنها در طول یک ترم به طراحی و پیاده‌سازی یک کامپایلر جدید بپردازد در دست نداشتند. مخصوصاً روش خوبی برای طراحی قلب کامپایلر که تجزیه گر خوانده می‌شود به نظرشان نمی‌رسید.
طراحان فرترن می‌دانستند که برنامه‌سازان از زبان سطح بالای آنان چنانچه زبان ماشینی که تولید می‌کند از برنامه‌ای که خود برنامه‌ساز به زبان ماشین بنویسد، کارآیی کمتری داشته باشد استفاده نخواهند کرد. به این دلیل تقریباً نیمی از کار آنان صرف تولید یک کد ماشین کارآمد شد. به همین دلیل است که فرترن همواره به خاطر کارآیی خویش زبانزد می‌باشد.
آی‌بی‌ام 704 تنها در حدود 80 کاربر داشت، از جمله جنرال الکتریک، یونایتد ایرکرافت، لاکهید و برخی دیگر از صنایع هوایی. شرکت وستینگهاوس نخستین کاربر تجاری فرترن بود که در اپریل 1957، یک بسته کارتهای منگنه حاوی کامپایلر زبان را از طرف تیم بکوس دریافت کرد.
بکوس در این باره می‌گوید:
«آنها بسته کارتها را بدون هیچگونه دستورالعمل اضافی دریافت داشتند. تنها چیزی که به آنها گفته شد این بود که باید آن را اجرا کنند. کار آنها محاسبه فشار باد در طراحی بال هواپیما و چیزهای هیدرودینامیکی دیگر از این قبیل بود. پیش از این، این محاسبات را به کمک ماشین حساب و تونلهای باد انجام می‌دادند.»


اولین نرم‌افزارکابردی که به زبان فرترن نوشته شد با موفقیت اجرا گردید ولی دانشمندان وستینگهاوس بزودی تعداد زیادی خطا در کامپایلر فرترن پیدا کردند. تیم بکوس ظرف 6 ماه خطاهای گزارش شده را تصحیح کردند.
زبان فرترن هنوز پس از گذشت بیش از 40 سال یکی از زبانهای مطرح در زمینه کاربردهای علمی است. بهترین شاهد این مدعا هم ان است که فرترن هنوز در حال تکامل می‌باشد. به عنوان مثال، در سال 1992، یک کمیته استاندارد بین‌المللی، ویژگی تازه‌ای را به این زبان افزود که به موجب آن برنامه‌سازان می‌توانند به کامپایلر بگویند که چند رایانه مشترکاً یک حلقه DO را اجرا می‌کنند.
بکوس در اواخر دهه 1950 کار بر روی زبان فرترن را متوقف کرد. هر چند کار اصلی او در زمینه زبانهای برنامه‌سازی تازه آغاز شده بود.
در ماه می سال 1958، یک کمیته بین‌المللی متشکل از دانشمندانی از بخشهای تجاری و دانشگاهی در زوریخ تشکیل شد. هدف آنها، توسعه زبان فرترن و دستیابی به یک زبان واحد و استاندارد برای برنامه‌سازی بود. این زبان بعداً به نام الگول معروف شد.

جان بکوس در سال 1924 در فیلادلفیا متولد شد. دوران تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در پنسیلوانیا گذراند. او شاگرد تنبلی بود و از خواندن کتابهای درسی نفرت داشت. بالاخره با زحمت زیاد در سال 1942 مدرسه را تمام کرد و وارد دانشگاه ویرجینیا شد. پدرش می‌خواست که او شیمیدان شود. او دروس نظری را دوست داشت ولی از آزمایشگاه بدش می‌آمد. او تنبلیهای قبلی را در دانشگاه ادامه داد. بعد از دو ترم او تنها یک واحد را گذرانده و آنهم واحد موسیقی بود! سرانجام مسوولان دانشکده عذرش را خواستند و او در سال 1943 به ارتش پیوست.

---

در آنجا در یک آزمون استعدادسنجی شرکت کرد و نتیجه این آزمون، جانش را نجات داد؛ دوستانش به جبهه‌های جنگ فرستاده شدند و او به کالج هاورفورد برای آموزش پزشکی. اما درآنجا نیز 9 ماه بیشتر دوام نیاورد.
پس از خروج از دانشکده پزشکی، آپارتمان کوچکی در نیویورک به قیمت ماهانه 18 دلار اجاره کرد. او درباره آن روزها می‌گوید:
«واقعاً نمی‌دانستم از زندگی چه می‌خواهم. تصمیم گرفتم یک دستگاه صوتی خوب خریداری کنم زیرا خیلی به موسیقی علاقه داشتم. در آن روزها دستگاه خوب وجود نداشت بنابراین به یک مدرسه فنی رفتم تا درست کردن دستگاههای صوتی را یاد بگیرم. در آنجا معلم بسیار خوبی داشتم نخستین معلم خوبی بود که دیده بودم . او از من خواست که با او همکاری کنم و مشخصات بعضی از مدارها را محاسبه کنم. به یاد دارم که محاسبات ساده ولی بسیار وقتگیر و خسته‌کننده‌ای بود ولی مرا به ریاضیات علاقه‌مند ساخت. کاربردی بودن آن برایم خیلی جالب بود.»
بکوس در دانشکده علوم دانشگاه کلمبیا ثبت نام کرد تا با درسهای ریاضی بیشتر آشنا شود. او علاقه‌ای به ریاضیات نداشت ولی از جبر بدش نمی‌آمد. در بهار سال 1949، بکوس 25 ساله که تنها چند ماه تا اخذ لیسانس ریاضی فاصله داشت، هنوز برنامه خاصی برای زندگی آینده‌اش نداشت. در آن روزها یکبار بازدیدی از مرکز رایانه شرکت آی‌بی‌ام داشت و از نزدیک با ماشین حساب الکترونیکی SSEC که یکی از نخستین ماشینهای الکترونیکی آی‌بی‌ام(با لامپ خلاء) بود آشنا شد. این ماشین اطلاق بزرگی را اشغال کرده بود و انباشته از سیمها و لامپهای خلاء بود. ناگهان فکری به سرش زد و به راهنمای تور گفت که به دنبال کار می‌گردد. او به بکوس گفت که باید با مدیر قسمت صحبت کند. او ابتدا امتناع کرد زیرا سر و وضع مناسبی نداشت ولی با اصرار راهنمای تور به دیدار مدیر مربوط رفت و سپس در آزمونی شرکت کرد. نتیجه آزمون رضایت‌بخش بود و او به استخدام آی‌بی‌ام در آمد تا بر روی SSEC کار کند. SSEC یک رایانه به مفهوم امروزی نبود. حافظه‌ای برای ذخیره نرم‌افزار نداشت و برنامه‌ها را باید از طریق نوار منگنه کاغذی به آن می‌خوراندند. همچنین به دلیل به کار رفتن هزاران مولفه الکترومکانیکی، این ماشین قابلیت اطمینان پائینی داشت.
«کار کرد با SSEC جالب بود. همه چیز در اختیار خود آدم بود. باید بالاسر آن حاضر می‌بودیم زیرا هر دو سه دقیقه یکبار از کار می‌افتاد و باید می‌دانستیم که چگونه آن را دوباره به راه اندازیم.»
او 3 سال با SSEC کار می‌کرد و در خلال این مدت چیزهای زیادی آموخت. برنامه‌سازی هنوز در مراحل اولیه‌اش قرار داشت و بکوس نیز نخستین تجربیاتش را در زمینه محاسبات علمی کسب کرد.

---

بهاران بر همه شما دوستان خجسته باد...

دورد بر دوستان خوب تبیانی

این هم آهنگ جام ملتهای اروپا 2008 كه شبكه 3 هی میذاره البته من كاملشو در 4shared گذاشتم تا همه برید دانلود كنید

اینم لینكش.........فقط نظر یادتون نره ها

http://www.4shared.com/file/51297567/ac978ca8/Euro_2008_ehsanrsl_.html

درود و سلام بر دوستان تبیانی

من آهنگی رو که شبکه سوم موقع پخش جام ملتهای اروپا میذاره دارم هر کی میخواد بگه تا براش یه جا آپ لود کنم

 توی قسمت نظرات میتونید درخواستتونو مطرح کنید....

نکاتی دررابطه با تهیه DVD

بررسی سرعت : سرعت درایوهای DVD-R می تواند با توجه به رسانه ذخیره سازی استفاده شده متغیر باشد .اکثر درایوهای DVD-R دارای سرعت ذخیره سازی معادل 4X می باشند.در مدل های قدیمی و یا درایوهای قابل حمل ، صرفا" سرعت 1X و یا 2X حمایت می گردد. در حال حاضر درایوهای DVD-RW و DVD-RAM دارای سرعتی معادل 2X می باشند .

سازگار بودن : در بین فرمت های استفاده شده بمنظور نوشتن اطلاعات ( یک مرتبه ) ، DVD-R و DVD+R دارای سازگاری مطلوبی با DVD Player و درایوهای DVD-ROM موجود ، می باشند . با توجه به جدید بودن دیسک های DVD+R ( قدمت DVD-R بمراتب بیشتر می باشد ) ، ممکن است برخی از درایوهای DVD-ROM و یا DVD Player قدیمی، قادر به خواندن آنان نباشند. با توجه به ماهیت تغییر پذیری دیسک های DVD با قابلیت نوشتن مجدد ، سازگاری آنان کمتر بوده و استفاده از آنان در برخی از درایوهای DVD-ROM و یا DVD Players میسر نمی باشد.

لحاظ نمودن مدت زمان فرمت :تمامی دیسک های نوری با قابلیت نوشتن مجدد،می بایست قبل از استفاده ، فرمت گردند.ولی درایو های DVD+RW بدلیل ارائه امکانات لازم و پیش بینی شده در Firmware ، بصورت on the fly فرمت شده و در این رابطه زمان بسیار اندکی صرف خواهد شد . بدیهی است بموازات کاهش زمان فوق ، مدت زمان فرآیند نوشتن نیز کاهش خواهد یافت .در مقابل ، یک درایو DVD-RW نیازمند استفاده از نرم افزار خاصی بمنظور فرمت نمودن دیسک می باشد (قبل از اقدام به نوشتن بر روی دیسک ) . فرآیند فرمت نمودن با توجه به نرم افزار و شماره نسخه مربوطه ، می تواند تا یکساعت بطول انجامد. نرم افزارهای جدید،رسانه ذخیره سازی DVD-RW را بصورت on the fly ، فرمت می نمایند .

استفاده از درایوهای داخلی بهمراه یک اینترفیس IDE در کامپیوترهای شخصی : با توجه به اینکه درایوهای DVD با قابلیت نوشتن مجدد، امکان خواندن DVD-ROM و CD را دارا می باشند ، می توان CD-ROM و یا DVD-ROM خود را بدون از دست دادن قابلیت خاصی ، جایگزین نمود.

استفاده از اینترفیس های دیگر در صورت عدم وجود اتصالات IDE کافی :برای درایوهای خارجی می توان ، از پورت های FireWire و یا USB2.0 استفاده نمود. پورت های فوق ، سرعت مناسبی را در اینخصوص ارائه می نمایند . نوع پورت حمایت شده توسط یک درایو تاثیر مستقیمی بر قیمت آن داشته و می توان در صورت ضرورت و نیاز ، درایوی را تهیه نمود که از دو پورت اشاره شده حمایت می نماید . در برخی از سیستم ها ممکن است بدلیل عدم وجود شرایط لازم بمنظور استفاده از پورت های فوق ، نیازمند تهیه یک کارت FireWire و یا USB 2.0 باشیم .

اطیمنان از ارائه نرم افزارهای ضروری :تمامی تولید کنددگان بهمراه محصول تولیدی خود ، نرم افزارهائی را نیز ارائه می نمایند. از نرم افزارها ی فوق می توان بمظنور ایجاد و ویرایش ویدئوهای DVD ، استفاده نمود. برخی از تولید کنندگان علاوه بر نرم افزارهای فوق، اقدام به ارائه نرم افزارها ی لازم بمنظور Backup و انجام عملیات حرفه ای در ارتباط با فایل های ویدئوئی نیز می نمایند.

در زمان تهیه یک درایو DVD ، مشخص نمودن فرمت هائی که درایو مورد نظر قادربه حمایت از آنان است یکی از مسائل مهم بوده و اغلب اولین پرسشی است که از جانب تهیه کنندگان مطرح می گردد . درایوهای DVD همانند درایوهای CD-RW که از دیسک هائی با قابلیت نوشتن یک مرتبه و دیسک هائی با قابلیت نوشتن چندین مرتبه استفاده می نمایند ، از دو گزینه متداول در این زمینه یعنی DVD-R و DVD+R استفاده می نمایند ( مدل های فوق، دیسک هائی با قابلیت نوشتن یک مرتبه را شامل می شوند) . دیسک های DVD-RW و DVD+RW و DVD-RAM سه گزینه متداول در رابطه با دیسک هائی با قابلیت نوشتن مجدد می باشند . درایوهای DVD با قابلیت نوشتن مجدد ، نظیر DVD-Rom دارای چندین سرعت متفاوت می باشند:
- درایوهای DVD-RW : از 1X تا 2X
- درایوهای DVD+RW ، دارای سرعت 2.4X و 4X می باشند.
- درایوهای DVD-R : از 1X تا 4X
- درایوهای DVD+R، دارای سرعت 2.4X و 4X می باشند .
پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یک DVD در نظر گرفت :

سرعت نوشتن اطلاعات بر روی DVD با قابلیت نوشتن یک مرتبه
حداقل : 1X or 2X DVD-R پیشهادی : 2.4X DVD+R or 4X DVD-R, 4X DVD+R
دیسک های DVD با قابلیت نوشتن یک مرتبه که دو نوع DVD-R و DVD+R را شامل می شود ، سازگارترین فرمت DVD در حال حاضر می باشد .ویژگی فوق ،زمانیکه قصد استفاده از آنان در DVD Player ها وجود داشته باشد ، حائر اهمیت می باشد.در زمان انتخاب درایو DVD لازم است به این نکته دقت شود که درایو انتخابی از نسل قدیمی( نسل اول ) درایوهای DVD+RW نباشد. سرعت ، معیار دیگری در انتخاب یک درایو بوده و می بایست درایو انتخابی قادر به حمایت از سرعت 4X باشد.

سرعت نوشتن اطلاعات بر روی DVD با قابلیت نوشتن چندین مرتبه
حداقل : 1X DVD-RAM, 2X DVD-RW, 2.4X DVD+RW
پیشنهادی : 2X DVD-RAM, 2X DVD RW, 2.4X DVD+RW, 4X DVD+RW
در دیسک های DVD-RAM ، امکان ذخیره اطلاعاتی بالغ بر 4 / 9 گیگابایت وجود خواهد داشت ( دو طرف دیسک - کارتریج های دیسک ) .مشکل دیسک های فوق ،عدم سازگاری اکثریت آنان با درایوهای DVD-ROM می باشد. دیسک های DVD-RW و DVD+RW با اکثر درایوهای DVD-ROM ها و DVD PLAYER ها سازگار می باشند .سرعت ذخیره سازی در DVD-RW بمراتب کمتر از DVD+RW می باشد .

اینترفیس
حداقل : IDE پیشنهادی :( FireWire(IEEE1394 یا USB 2.0
درایوهای داخلی نسبت به درایوهای مشابه خارجی دارای قیمت مناسبتری می باشند. در صورتیکه قصد تهیه یک درایو خارجی وجود داشته باشد ، از سازگاری اینترفیس های آن با سیستم موجود، می بایست مطمئن گردید . در این رابطه می توان درایوی را انتخاب نمود که دارای اینترفیش های USB 2.0 و FireWire باشد .