تبیان، دستیار زندگی

صبح امروز، رهبر معظم انقلاب در یکی از بیمارستان‌های تهران تحت عمل جراحی قرار گرفتند.

به گزارش «تابناک»، رهبر معظم انقلاب اسلامی در آستانه‌ی رفتن به بیمارستان برای انجام عمل جراحی، در پاسخ به واحد مرکزی خبر گفتند: من یک عمل جراحی دارم و اکنون عازم بیمارستان هستم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: البته جای نگرانی نیست. این به معنای آن نیست که مردم دعا نکنند، لیکن انشاءالله جای نگرانی نیست و یک عمل خیلی معمولی و عادی است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پایان خاطرنشان کردند: انشاءالله لطف خدای متعال شامل خواهد شد و کارها به خوبی پیش خواهد رفت.

بر پایه این گزارش، رهبر معظم انقلاب اسلامی به دلیل عارضه پروستات صبح امروز (دوشنبه) در یکی از بیمارستان‌های دولتی، تحت عمل جراحی قرار گرفتند که بحمدلله این عمل با موفقیت به پایان رسید.

http://www.tabnak.ir/fa/news/432890/

میگن یه روز چرچیل داشته از یه کوچه باریکی که فقط امکان عبور یه نفر رو داشته…
رد می شده…
که از روبرو یکی از رقبای سیاسی زخم خورده اش می رسه…
بعد از اینکه کمی تو چشم هم نگاه می کنن… رقیبه می گه
من هیچوقت خودم رو کج نمی کنم تا یه آدم احمق از کنار من عبور کنه…
چرچیل در حالیکه خودش رو کج می کرده… می گه
ولی من این کار رو می کنم

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است
یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است
حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای
آنجا برای عشق شروعی مجدد است

ولادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، آقا امام رضا (علیه السلام) مبارکباد.

روزی نویسنده جوانی از جرج برنارد شاو پرسید:
«شما برای چی می نویسید استاد؟ »
برنارد شاو جواب داد:
«برای یک لقمه نان»
نویسنده جوان برآشفت که:
«متاسفم! برخلاف شما من برای فرهنگ مینویسم! »
وبرنارد شاو گفت:
«عیبی نداره پسرم هر کدام از ما برای چیزی مینویسیم که نداریم! »

قدرت ، انسان را فاسد نمی کند ولی اگر ابله به قدرت برسد ، آن را به فساد می کشاند

(برنارد شاو)

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بیکاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد.

(مولوی)

وقتی امیلی به خانه برگشت ، پشت در پاکت نامه ای را دید که نه تمبری داشت و نه مهر اداره پست روی آن بود. فقط نام و آدرسش روی پاکت نوشته شده بود. او با تعجب پاکت را باز کرد و نامه داخل آن را خواند :

امیلی عزیز ، عصر امروز به خانه تو می آیم تا تو را ملاقات کنم. « با عشق ، خدا»

امیلی همان طور که با دست های لرزان نامه را روی میز می گذاشت ، با خود فکر کرد که چرا خدا می خواهد او را ملاقات کند ؟ او که آدم مهمی نبود. در همین فکر ها بود که ناگهان کابینت خالی آشپزخانه را به یاد آورد و با خود گفت : « من که چیزی برای پذیرایی ندارم.

پس نگاهی به کیف پولش انداخت. او فقط 5  دلار و 40 سنت داشت. با این حال به سمت فروشگاه رفت و یک قرص نان فرانسوی و دو بطری شیر خرید. وقتی از فروشگاه بیرون آمد ، برف به شدت در حال بارش بود و او عجله داشت تا زود به خانه برسد و عصرانه را حاضر کند در راه برگشت زن و مرد فقیری را دید که از سرما می لرزیدند . مرد فقیر به امیلی گفت : خانم ، ما خانه و پولی نداریم بسیار سردمان است و گرسنه هستیم آیا امکان دارد به ما کمکی کنید؟

امیلی جواب داد : متاسفم. من دیگر پولی ندارم و این نان ها را هم برای مهمانم خریده ام.

مرد گفت : بسیار خود خانم متشکرم. و بعد دستش را روی شانه های همسرش گذاشت و به حرکت ادامه دادند.

همانطور که مرد و زن فقیر در حال دور شدن بودند . امیلی درد شدیدی را در قلبش احساس کرد. به سرعت دنبال آنها دوید : آقا ، خانم ، خواهش می کنم صبر کنید.

وقتی امیلی به زن و مرد فقیر رسید ، سبد غذا را به آنها داد و بعد کتش را درآورد و روی شانه های زن انداخت. مرد از او تشکر کرد و برایش دعا کرد.

وقتی امیلی به خانه رسید ، یک لحظه ناراحت شد چون خدا می خواست به ملاقاتش بیاید و او دیگر چیزی برای پذیرایی از خدا نداشت. همانطور که در را باز می کرد ، پاکت نامه دیگری را روی زمین دید. نامه را برداشت و باز کرد : امیلی عزیز ، از پذیرایی خوب و کت زیبایت متشکرم. « با عشق ، خدا»