تبیان، دستیار زندگی

من در این دهکده عشق تو را می خوانم ، وز پس آیینه ها نام تو را می بینم ، در دلم عشق تو را می کارم ، در سرم بوی تو را می فهمم ، در نگاهم خم ابروی تو را می نگرم ، در گلویم بغض تو را می شکنم ، من در این دهکده عشق تو را می خوانم...

با تو آغاز میکنم خوب من به نام تو می نویسم قصه ای تازه از الهام تو ، ای شروع دلپذیر و مثل خورشید بی نظیر، به تو تقدیم می کنم عشقم را از من بپذیر ، ای قشنگترین بهانه واسه گفتن ترانه ، من عشق جاودانم را به تو تقدیم می کنم ، در این غربت شبانه با صداقت ، عاشقانه قلبم را با این ترانه به تو تقدیم می کنم

ای طلوع ماندگار ، گل همیشه بهار، به تو تقدیم میکنم هر آنچه را که هست

انگار از ذهن زمان پاك شده ام . به گمانم تمام لحظه ها و احساساتم را تنها تو مي توانستي از اسارت برهاني . تو خواستي كه من با تو باشم ، اما نمي دانم چرا تنها لحظه اي خواستي؟! حال من مانده ام و دلتنگي . من ما نده ام و دنيايي حرف نگفته ، حالا من هستم و خستگي از ركود لحظه هاي كبود خاطره . انگار گم شده ام در هجوم سكوتي تلخ . اگر بودي ، اگر مي ماندي ، اگر تنها پاي حرفت مي ايستادي ،‌اينك من تنها نبودم. اينك اين همه تلخ حرف نمي زدم . كاش توان اين را داشتم تا مرز روياي سبز با هم بودن پرواز كنم و در آغوش مهرباني ها جاني تازه بيابم . اين جهان براي تو پر است از همه ، و براي من خالي از تو....
شايد بمانم ، شايد بروم . من كه سخت معتقد به بودن و ماندن بودم،‌كاخ آمالم را تو در هم شكستي . بدان كه قصد من بودن و به پاي همه چيز سوختن بود، اما انگار قصد تو از همان اول ، رفتن بود كه اگر نبود ، اينك اينگونه من رها نمي شدم ، در سرزميني غريب با انسانهاي غريب تر . بيا با هم قراري ديگر بگذاريم . بيا و هر وقت دلت تنگ شد ، به آسمان نگاه كن . بدان كه كسي هست كه عاشقانه تو را مي نگرد و اگر رفت ، باز هم در انتظار توست . از فاصله رخوتناك با تو بودن تا بي تو بودن گذشته ام و به لحظه هاي دوري از تو رسيده ام . فقط اين را بدان كه باز هم در تمامي لحظه ها احساس غريبي دارم . ولي تو....