تبیان، دستیار زندگی

   کار ویروس این است که وارد بدن می شود و پرچم همزیستی مسالمت آمیز را بالا می برد

که بدن در مقابلش مقاومت نکند. آرام آرام سیستم داخلی  سلول را به خدمت می گیرد و به تعبیر

اجتماعی استثمار می کند و خودش را رشد می دهد. بدین صورت اسم سلول می شود کارخانه

ی ویروس سازی. وقتی خوب رشد کرد، سلول را پاره می کند و پرچمش را برای ورود به

سلول بعدی بلند می کند و این شیشه را ادامه می دهد.
 

  خیلی عجیب است، کار شیطان هم همین است. از اول هم که سراغ آدم و حوا آمد، پرچم

"نصیحت" را بلند کرد¹ و قسم خورد تا خیالشان راحت باشد دو موضع گیری نکنند تا وقتی که

بالاخره آن ها را از بهشت بیرون کرد. 
 

  در واقع سلاح اصلی شیطان برای انحراف آدم ها "دروغ" و "بی صداقتی" است با نام صداقت

و نصیحت. منافقانه وارد می شود و خودش را از اعضای خانواده قرار می دهد. به قول دکتر

شریعتی خوب به آدم حمله نمی کند، بد از او دفاع می کند. ویروس خطرناک تر  از میکروب

است. میکروب از اول، جنگی وارد می شود. تک می زند بدن هم سریع پاتک. سپاه گلبول های

سفید خودشان را به لب مرز بدن  می رسانند و با میکروب وارد جنگ می شوند. مقداری از

خودشان شهید می شوند، تعدادی میکروب را هم می کشند. لاشه های اینها همراه ترشحات ضد

میکروبی گلبول ها توده ای عفونی را تشکیل می دهند که "چرک" یا "عفونت" است. این عفونت

ها با آنتی بیوتیک برطرف می شود. با کپسول هم از بین نرود با پنی سیلین کلکش کنده می

شود. 
 

  اما تهاجم غیر نظامی مثل ورود ویروس های فرهنگی بسیار خطرناکند. به درون جامعه در

لانه های غرایز و شهوات و نیازهای حیاتی وارد می شوند و با حرکتی خزنده فرهنگ یک ملت

را استحاله می کنند. آدم ها هم همینطور استحاله می شوند. کار ویروس این است که جنگ تن به

تنش را با لباس صلح و آزادی و صداقت پیش می برد ولی رفته رفته سیستم دفاعی بدن را از

کار می اندازد؛ مثل HIV. چه باید کرد؟
 

  پرسش مهم این است که چگونه ویروس را بشناسیم؟ واکسینه شدن چگونه است؟ بالاخره برای

ورود شیطان عده ای در درون وجود همه ی آدم ها هستند که شیطان را دعوت می کنند و برای

آمدنش چراغ سبز نشان می دهند. وقتی آمد از او استقبال می کنند، پرچم زندگی مسالمت آمیز او

را همه جا پخش می کنند. این ها سپاهیان نفس اماره اند. به قول سعدی:

   تو با دشمن نفس همخانه ای     چه در بند پیکار بیگانه ای؟

و به قول پروین اعتصامی:
 

  کار مده نفـــس تبهـــکار را       در صف گل جا مده این خار را
   کِشته نکو دار که موش هوی    خورده بسی خرمـن و خروار را

"ویروس گناه" مثل موش، دزدانه وارد انبار گندم کارهای خوب می شود و همه را تباه می کند و

به جایش فضله می ریزد. یک فرق میکروب با ویروس چیزی شبیه دشمن بیرونی و درونی

است. به قول مولوی:

ای شهان کشتیم ما خصم برون
ماند خصمی زو بتر در اندرون
کشتن این، کار عقل و هوش نیست
شیر باطن سخره ی خرگوش نیست
دوزخ است این نفس و دوزخ اژدهاست
کو به دریاها نگردد کم و کاست
هفت دریا را درآشامد هنوز
کم نگردد سوزش این خلق سوز
سنگ ها و کافران سنگ دل
اندر آیند اندر او زار و خجل
عالمی را لقمه کرد و در کشید
معده اش نعره زنان هل من مزید؟
چون که وا گشتم ز پیکار برون
روی آوردم به پیکار درون
قد رجعنا من جهاد الاصغریم
با نبی اند جهاد اکبریمب
قوتی خواهم ز حق دریا شکاف
تا به سوزن بر کنم این کوه قاف
 

  باید از "خدا" کمک خواست و با "خود" مبارزه کرد. با امیال خود، هوس های خود که به

شدت آدم را به سوی خود می کشند. در این صورت است که گوهر "خودخدایی" از لابلای

حجاب های ضخیم "نفسانیات" آشکار می شود. بهترین راه ویروس ستیزی، کم خوردن و کم

آشامیدن است² که قهراً شهوت را کنار می زند. به قول سعدی: 

چنان قحط سالی شد اندر دمشق

که یاران فراموش کردند عشق

یا:

اندرون از طعام خالی دار
تار در آن نور معرفت بینی

1- انی لکما لمن الناصحین و قاسمهما   (اعراف ۲۱)
2- جاهدوا شهواتکم بقلة الطعام و الشراب   (رسول اکرم (ص)/ میزان الحکمه، واژه ی "جهاد")

اگر یک قورباغه تیزهوش وشاد را بردارید وداخل یک ظرف آب جوش بیندازید قورباغه چه کار می کند؟
بیرون می پرد!

درواقع قورباغه فورا به این نتیجه می رسد که لذتی در کارنیست وباید برود! !!

حالا اگر همین قورباغه یا یکی از فامیلهایش را بردارید وداخل یک ظرف آب سرد بیندازید وبعد ظرف را روی اجاق بگذارید وبتدریج به آن حرارت بدهید قورباغه چه کار می کند؟

استراحت میکند...چند دقیقه بعد به خودش می گوید : ظاهرا آب گرم شده است وتا چشم به هم بزنید یک قورباغه آب پز آماده است!!!

نتیجه اخلاقی داستان!

زندگی به تدریج اتفاق می افتد.ماهم می توانیم مثل قورباغه داستانمان  کوتاهی کنیم و وقت را از دست بدهیم  وناگهان ببینیم که کار از کار گذشته است ...  

  همه ما باید نسبت به جریانات زندگیمان آگاه وبیدار باشیم.

رسش دوم ؟

اگر فردا صبح از خواب بیدار شوید وببینید که بیست کیلو چاق شده اید نگران نمی شوید؟

البته که می شوید!سراسیمه به بیمارستان تلفن می زنید :الو ،اورژانس،کمک،کمک ،من بیست کیلو چاق شده ام !

اما اگر همین اتفاق به تدریج رخ بدهد، یک کیلو این ماه،یک کیلو ماه آینده و... 

آیا بازهم همین عکس العمل را نشان میدهید؟ 

بعضی‌ها شعرشان سپید است، دلشان سیاه،

بعضی‌ها شعرشان نو است، فكرشان كهنه،

بعضی‌ها یك عمر زندگی می‌كنند برای رسیدن به زندگی،

بعضی‌ها زمین‌ها را از خدا مجانی می‌گیرند و به بندگان خدا گران می‌فروشند.

بعضی‌ها حمال كتابند،

بعضی‌ها بقال كتابند،

بعضی‌ها انبارداركتابند،

بعضی‌ها كلكسیونر كتابند

بعضی‌ها قیمتشان به لباسشان است، بعضی به كیفشان و بعضی به كارشان،

بعضی‌ها اصلا‏ قیمتی ندارند،

بعضی‌ها به درد آلبوم می‌خورند،

بعضی‌ها را باید قاب گرفت،

بعضی‌ها را باید بایگانی كرد،

بعضی‌ها را باید به آب انداخت،

بعضی‌ها هزار لایه دارند

بعضی‌ها ارزششان به حساب بانكی‌شان است،

بعضی‌ها همرنگ جماعت می‌شوند ولی همفكر جماعت نه،

بعضی‌ها را همیشه در بانك‌ها می‌بینی یا در بنگاه‌ها.

بعضی‌ها در حسرت پول همیشه مریضند،

بعضی‌ها برای حفظ پول همیشه بی‌خوابند،

بعضی‌ها برای دیدن پول همیشه می‌خوابند،

بعضی‌ها برای پول همه كاره می‌شوند.

بعضی‌ها نان نامشان را می‌خورند،

بعضی‌ها نان جوانیشان را میخورند،

بعضی‌ها نان موی سفیدشان را میخورند،

بعضی‌ها نان پدرانشان را میخورند،

بعضی‌ها نان خشك و خالی میخورند،

بعضی‌ها اصلا نان نمیخورند،

بعضی‌ها با گلها صحبت می‌كنند،

بعضی‌ها با ستاره‌ها رابطه دارند.

بعضی ها صدای آب را ترجمه می‌كنند.

بعضی ها صدای ملائك را می‌شنوند.

بعضی ها صدای دل خود را هم نمی‌شنوند.

بعضی ها حتی زحمت فكركردن را به خود نمی‌دهند.

بعضی ها در تلاشند كه بی‌تفاوت باشند.

بعضی ها فكر می‌كنند چون صدایشان از بقیه بلندتر است، حق با آنهاست.

بعضی ها فكر میكنند وقتی بلندتر حرف بزنند، حق با آنهاست.

بعضی ها برای سیگار كشیدنشان همه جا را ملك خصوصی خود می‌دانند.

بعضی ها فكر میكنند پول مغز می‌آورد و بی پولی بی مغزی.

بعضی ها برای رسیدن به زندگی راحت، عمری زجر می‌كشند.

بعضی ها ابتذال را با روشنفكری اشتباه می‌گیرند.

بعضی از شاعران برای ماندگار شدن چه زجرها كه نمی‌كشند.

بعضی ها یك درجه تند زندگی می‌كنند، بعضی‌ها یك درجه كند.

هیچكس بی‌درجه نیست.

بعضی ها حتی در تابستان هم سرما می‌خورند.

بعضی ها در تمام زندگی‌شان نقش بازی می‌كنند.

بعضی از آدمها فاصله پیوندشان مانند پل است، بعضی مانند طناب و بعضی مانند نخ.

بعضی ها دنیایشان به اندازه یك محله است، بعضی به اندازه یك شهر،

بعضی به اندازه كرة زمین و بعضی به وسعت كل هستی.

بعضی ها به پز میگویند پرستیژ

بعضی ها خیلی جورهای مختلف هستند.

شما چطور؟ آیا شما هم از این بعضی ها هستید ؟؟؟

1) این‌قدر نزدیك تلویزیون ننشین؛ چشمت ضعیف می‌شود!
حتما شما هم وقتی كم‌سن‌وسال بوده‌اید، این توصیه را شنیده‌اید ولی انجمن چشم‌پزشكان آمریكا می‌گوید این توصیه، پایه علمی ندارد. چشم اغلب بچه‌ها قادر است نگاه از فاصله نزدیك را بدون هیچ مشكلی تحمل كند.
البته بعضی بچه‌ها هم هستند كه چشمشان نزدیك‌بین است و به همین دلیل، خیلی نزدیك به تلویزیون می‌نشینند. این دو را نباید با هم اشتباه كرد.

2) كامپیوتر چه ربطی دارد به خستگی چشم؟
ربطش این است كه وقتی زیاد جلوی مونیتور می‌نشینید، كمتر پلك می‌زنید. وقتی كمتر پلك می‌زنید، خشكی چشم‌ به سراغتان می‌آید و عضلات چشمتان خسته می‌شود. چاره‌اش این است كه هر 20 دقیقه یك‌بار به چشمتان استراحت بدهید و به یك نقطه دور خیره شوید.

3) اگر می‌خواهی چشمت پرنور شود، تا می‌توانی هویج بخور!
هیچ لزومی به این هویج‌درمانی نیست. هر چیزی كه ویتامین «آ» داشته باشد، به درد چشم می‌خورد؛ چه هویج باشد، چه هر میوه و سبزی دیگر. با یك رژیم غذایی متعادل براحتی می‌توانید ویتامین «آ» مورد نیاز چشمتان را تامین كنید.

4) شب‌كوری مختص پسربچه‌هاست
البته شب‌كوری در پسربچه‌ها شایع‌تر است (8 برابر دختربچه‌ها)؛ ولی در دختربچه‌ها هم دیده می‌شود.

5) ضعف چشم كه ارثی نیست!
اتفاقا هست. اگر پدر و مادری چشمشان ضعیف باشد، معمولا فرزندشان هم چشمش ضعیف می‌شود. حتی عینكی شدن هم در بچه‌هایی كه پدر یا مادرشان عینكی است، شیوع بیشتری دارد.

6) ممكن نیست پدر و مادری چشم‌آبی، فرزندی با چشم قهوه‌ای داشته باشند
اگرچه خیلی نادر است،‌ ولی كاملا ممكن است؛ چون ژن‌های متعددی در تعیین رنگ چشم دخالت دارند. هر فرد دو الگو از هر ژن دارد كه هر كدامش را از یكی از والدینش به ارث می‌برد. در واقع، به جای آن كه دو ژن اصلی در این مورد دخالت داشته باشند، یك ژن وجود دارد كه رنگ قهوه‌ای یا آبی را كنترل می‌كند و یكی رنگ سبز یا رنگ فندقی را. پس این امكان وجود دارد كه پدر و مادری چشم‌آبی، كودكی با چشم‌های قهوه‌ای داشته باشند (یا برعكس).

7) چشم انسان از چشم همه جانوران قوی‌تر است
اصلا این‌طور نیست. یك نمونه دم‌دستی‌‌اش گربه‌ها هستند كه حتما دیده‌‌اید چشمشان در تاریكی می‌درخشد. پشت شبكیه چشم گربه‌ها لایه‌ آینه‌مانندی از سلول‌های منعكس‌كننده نور وجود دارد كه نورِ تابیده‌شده به شبكیه را منعكس می‌كند و موجب می‌شود سلول‌های چشم گربه، دو بار در معرض نور قرار بگیرند و در نتیجه، در تاریكی خیلی بهتر از ما انسان‌ها ببینند. وجود این لایه به علاوه مردمك بیضی‌شكل گربه‌ها باعث می‌شود كه آنها فقط با یك‌ششم نوری كه ما برای دیدن نیاز داریم، به وضوح همه چیز را ببینند.

2- لذت، بدون وجدان

3- دانش، بدون شخصیت

4- تجارت، بدون اخلاق

5- علم، بدون انسانیت

6- عبادت، بدون ایثار

7- سیاست، بدون شرافت

این هفت مورد را گاندی تنها چند روز پیش از مرگش بر روی یک تکه کاغذ نوشت و به نوه اش داد. اعتقاد بر این است که وی این موارد را در جست و جوی خود برای یافتن ریشه های خشونت شناسایی کرد. در نظر گرفتن این موارد، بهترین راه جلوگیری از بروز خشونت در یک فرد و یا جامعه است.

خشونتی که آن را "خشونت پنهان" می نامند