تبیان، دستیار زندگی

جلد هفدهم - صفحه 229 -  قضاوت ، امر خطير، پرمسئوليت و پرزحمت

صفحه : 229

دسته اي كه اين طور هستند و تجليل از رضاخان و غمض عين از اين همه جنايتي كه آن آدم وارد كرد به ايران . هركس آن وقت را يادش هست ، و آن مسائلي كه در آن وقت يادش هست ، و آن مصيبتهايي كه براي بانوان پيش آوردند يادش باشد مي فهمد كه اين آدم چه عنصري بود. و آن وقت هم انگليسها كار مي كردند، انگليسها كي را انتخاب كردند براي سركوبي ، در هر صورت اينها از مسئله ما خارج است .

مي خواستم عرض كنم كه روحانيون امروز هم اگر در هر جا وارد بشوند اين طورنيست كه بخواهند يك سلطه اي پيدا كنند و مثلا فرمانفرمايي بكنند. شما ملاحظه مي كنيدآن رئيس جمهور است ، خوب مقام بالاتري دارد وضعش چه جوري است ؟ كيفيت سلوكش چه جوري است ؟ زندگي اش چه جوري است ؟ رفت و آمدش چه جوري است ؟ نشست و برخاستش با مردم چه جوري است ؟ خوب ، اين مسئله اي است كه مشاهد همه است . و آن رئيس مجلسش هست ، و اين آقا هم رئيس ديوانعالي كشورش هست . همه اينها را شما مشاهده مي كنيد. اين نيست كه اينها در خارج يك جور، كه آنهايك وضعي دارند كه شما مي بينيد، همان وضعي كه در زمان طلبگي خودشان داشتندهمان وضع را هم حالا دارند. منتها حالا يك خدمت وسيعتري انجام مي دهند. آن وقت يك خدمتهايي به معنويت نزديكتر انجام مي دادند. ما نبايد خيال بكنيم و كسي خيال بكند كه روحانيت در اينجا يك چيزي پيدا كرده و دنبالش دارد مي گيرد كه هي زيادش كند. اينها با رنج و زحمت اينجا مي آيند.

قضاوت ، امر خطير، پرمسئوليت و پرزحمت

قضاوت را مي دانند كه چقدر كار مشكلي است و پرمسئوليتي است ؛ شما هم مي دانيد،شما هم جز روحانيون هستيد. شما آقايان هم مي دانيد كه قضاوت چه امر مهمي است وچه پر مسئوليت و پر زحمت . بالاخره قاضي يك طرف قضيه از او ناراضي است . دو تاآدمي كه با هم منازعه مي كنند كم اتفاق مي افتد، نادر، كه آن كسي هم كه محكوم شده است آن هم شكرگزار باشد. قهرا آن كس كه محكوم شده است ناراضي مي شود. خوب ،