تبیان، دستیار زندگی

جوانی خدمت امام حسین علیه السلام رسید و گفت، من مردی گناهکارم و نمی‏توانم خود را در انجام گناهان باز دارم، مرا نصیحتی فرما.

امام حسین علیه السلام فرمود:

«پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه می‏خواهی گناه کن.

اول: روزی خدا را مخور و هر چه می‏خواهی گناه کن.

دوم: از حکومت‏خدا بیرون برو و هر چه می‏خواهی گناه کن.

سوم: جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه می‏خواهی گناه کن.

چهارم: وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه می‏خواهی گناه کن.

پنجم: زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش می‏برد در آتش وارد مشو و هر چه می‏خواهی گناه کن.»

جوان اندکی فکر کرد و شرمنده شد و در برابر واقعیت‏های طرح شده چاره‏ای جز توبه نداشت.

سلام

یکی از اهداف انجمن قرآن پرداختن به علم اخلاق است...لذا پاسخ سوال زیر را از منظر اخلاق بررسی میکنیم...دوستان در حد توان خود و یا استفاده از کتاب و جستجو و مطالعه، پاسخی برای آن ثبت کنند.

چرا گناه میکنم؟

یا علی

سلام

در مرحله نخست از کتاب اخلاق در اسلام حجت الاسلام حایری شیرازی ( در سال 1362 انتشار یافته بود ) که الان فکر کنم ایت ا.. شده باشند براتون مطالبی قرار میدهم که به طور خلاصه علت گناه کردن را در نداشتن آرزو و هدف خوب در زندگی بیان میکنند(البته من این مطالب زیر را بصورت کپی شده از سایتی قرار میدهم).

ریشه حرکت و فکر و جهت انسان به سوی تعلقات و ارزوهای خودش است و تا زمانی که ارزوها وجود داشته باشند انسان هم تحرک دارد تا به ارزوی خودش برسد  و اگر برای لحظه ای انسان ارزویی در نظر نگرفته باشه ان لحظه ، لحظه افسردگی است

ارزوها 2 فایده دارند اول اینکه انسان را از حال سکون رها میکنند و او را به حرکت وامیدارند و تا لحظه ای که ارزو وجود داشته باشد انسان هم تحرک داره و اگر ان ارزو تمام بشه حرکت انسان هم متوقف میشه

   دوم اینکه انسان را تزلزل ناپذیر میکند(اگر ارزوی مناسبی داشته باشه )
ارزویی مناسب چه ارزویی است ؟

الف:
ما دو نوع ارزو داریم : 1- ارزوی با انتخاب عقل 2 – ارزو با انتخاب نفس

ارزویی ارزوی عقلی است که ناظر به کل هستی باشه و نه محدود به یک مقطع

ارزوی نفسانی ارزویی است که مقطعی باشه و فانی

انسانهایی که تنبل هستند و حرکتی  ندارند به این علت است که ارزوی نفسانی انتخاب کرده اند  ولی انچیزی که انسان به حرکت میاره ارزویی است که با انتخاب عقل باشه ، حرکت ارزو با انتخاب نفس حرکت وضعی است ولی حرکت ارزویی که با عقل انتخاب شده هم حرکت وضعی داره هم حرکت انتقالی و به انسان تحرک میدهد

ب:
طول ارزو متناسب با طول انسان باشه

انسان وجودی نامحدود است پس ارزویی که میکند هم باید نامحدود باشه و دنیا و اخرت انسان فرابگیره و محدود به گستره دنیا نباشه چون ارزوی دنیایی هر چه هم که وسیع باشد باز هم محدود است و انسان نامحدود و ارزوهای نفسانی  و این تعلقات به این علت در دعای اوحمزه نکوهیده شده که فانی هستند ولی انسان وجودی بیکران دارد و گستره ی رشد انسان نامحدود است ، وقتی این ارزوها محدود و فانی باشد(یعنی در گستره ی دنیا باشد ) انسان هم محدود میشود


گاهی انسان اگاهی دارد و میداند که ارزویی که کرده (ارزوی نفسانی) غیرقابل قبول است و براورده نخواهد شد ولی بعلت تعلقی که دارد (تعلق  داشتن یعنی اینکه محبت فلان چیز برداشتن )  با عقل خود بد برخورد میکنه و چراغ عقل میشکنه تا به ارزوی خود برسه  در ان لحظه دید انسان محدوده و یک احساس کور انسان به پیش میبره

وقتی ریشه تعلق و ارزوی انسان عوض شد مشکل انسان حل میشه ( اگر انسان به چیز باقی و فنا ناپذیر اعتقاد داشته باشه ارزویی هم که انتخاب میکنه نامحدود و بیکران است و از امورات فانی برای رسیدن به باقی به اسانی میگذره)

پس مشکل اصلی تعلقات و ارزوهای انسان است که اگر فانی باشه انسان را فانی میکنه ولی اگر باقی باشه انسان را هم باقی میکنه و باعث رشد و حرکت انسان میشه

برای مثال

فرض کنید انسانی ترسو است و ما میخواهیم اونو شجاع کنیم علم روانشناسی میاد و عوامل ترس از انسان دور میکنه و میگه اینا که فکر میکنی ترسه میشه کنترل کرد و اینا با جان تو کاری نداره  اما علم روانشناسی نمیاد ریشه این ترس علل یابی کنه و اگر شجاعتی هم حاصل بشه شجاعت مصنوعی بدست میاد

اما اگر تعلق و ارزوی انسان به چیز فنا ناپذیر باشه این انسان هم فناناپذیر میشه

به این علت است که قران میگوید اگر عده ی کمی از شما مسلمانان صابر باشید بر فلان عده کثیر از کافران غلبه میکنید چون مسلمان به خدا تعلقت داره و ارزویش تقرب جستن به خداست ولی کافران برای حفظ ارزوهای فانی خود امده اند و اگر نشانه های شکست پیدا بشه زود فرار میکنند …

برای بقیه مسایل هم به همین صورت است انسان باید ارزو و تعلق خودش اصلاح کنه تا سعادتمند بشه

یا علی

سلام

خداوند وجودی نامحدود و فناناپذیر هست ، توانایی رشد و یادگیری انسان هم نامحدود است و میل به جاودانگی و ابدیت در انسان موج میزنه پس بهترین تعلق و ارزوی انسان خداست که در راه خدا قدم گذاشتن او هزاران شاخخ و برگ پیدا میکنه
اما در مطلب پیش نگفتیم چطور باید ارزویمان خدا باشد انسان وقتی خواستار چیزی است یعنی محبت انچیز برمیداره
برای اینکار کافی است اول  خودمان را از متعلقات فانی رها کنیم چون هرچقدر هم وسیع باشند باز هم محدودند و فناپذیر ولی انسان خواستار بینهایت ها است بعد از این کار باید محبت خدا را دل خودمان جاری کنیم که کافی است کمی با دل بیاندیشیم

حدیث قدسی :
ای فرزند ادم هر کس تو را بخاطر خودش میخواهد  اما من تو را بخاطر خودت میخواهم پس از من فرار نکن
واقعا اگر ببینیم هم به این پی میبریم که همینطور است کسانی که ما را دوست دارند بخاطر یک سری علل و سلسله عوامل هست که اگر ان سلسله عوامل از بین بره ان محبت ها و دوست داشتن ها هم از بین میره مگر ان دوستی ها و محبت هایی که در طول محبت خداوند باشه
ای فرزند ادم من تو را دوست دارم پس تو نیز مرا دوست داشته باش
خداوند بدون هیچ سلسله علل و عوامل انسان دوست داره ، همه ی محبت ها و کمک هایی که به انسان شده از جانب خداوند بوده و هست و تمام بدی ها از جانب خود ما انسان ها است اگر انسانی کاسه اش به عکس روی زمین بگیره باران را ایرادی نیست که چرا در این ظرف قطره ای جمع نمیشه چون این کاسه سروته گرفته شده ایراد از کاسه است و باران بر همه جا می بارد
جملات اینگونه بسیار است  کافی است با قلبمان در اینها تفکر کنیم

برگرفته از مرکز نشر اعتقادات اسلامی

یا علی

سلام

گناه تجلی گاه نقص های انسان است

به نام هستی بخش عالم

سلام

گناه میکنم چون مغرورم ...گناه میکنم چون ایمانم ضعیف است....گناه میکنم چون خودم روخیلی قبول دارم....

گناه میکنم ........

بحث اموزنده ای بود استفاده کردیم ..منتظر ادامه بحث هستیم

سلام

چون یادم میره خدا داره منو میبینه

چون خودمون رو نشناختیم با تشکر

سلام

 جهل و نادانی؛

 یكی از عوامل زمینه‎ساز گناه، جهالت و نادانی نسبت به خدا، هدف آفرینش انسان، و جهالت نسبت به آثار و پیامدهای دنیوی و اخروی گناه است. در روایات بسیاری به این موضوع اشاره شده است كه یكی از علل و زمینه‎های گناه، جهل انسان است.

 امام علی ـ علیه السّلام ـ در عهدنامة خود به مالك اشتر می‎فرماید:

 «در برابر خداوند كسی نافرمانی نمی‎كند مگر جاهل شقی»[1]

 و نیز از گفتار آن حضرت است كه:

«جهل مركز زشتی است، جهل ریشه و پایة زشتی است، جهل موجب تباهی معاد انسان است.»[2]

بنابراین سعی كن علم و دانش خویش را در مورد مسایل مهم زندگی بیشتر نموده و در مورد هدف خلقت جهان و آفرینش خویش بیش از پیش تدبّر و دقت كُن و بیاندیش.

[1] . نهج‎البلاغه، نامة 53.
[2] . محمدی ری‎شهری، میزان الحكمة، ج 2، ص 153، ذیل واژة جهل روایات بسیاری در این زمینه آمده است.

سلام

آلودگی محیط زندگی؛

بدون تردید یكی از زمینه‎های گناه، محیط فاسد و آلوده است چون هم از نظر آیات و روایات و هم به عقیدة روان‎شناسان و صاحبنظران علوم تربیتی، محیط یكی از عوامل تأثیرگذار در شكل‎دهی شخصیت و رفتار آدمی است. اگر محیط آلوده باشد انسان را به ناهنجاری و گناه می‎كشاند و اگر آراسته به فضایل و كرامت‎های انسانی باشد انسان را به سوی سعادت و نیك‎بختی سوق می‎دهد.
عوامل محیطی فراوان است، امّا مهم‎ترین آنها عبارتند از:

1. خانواده. 2. مدرسه. 3. دوستان. 4. عوامل فرهنگی از قبیل مطبوعات و رسانه‎ها؛ تمامی این عوامل محیطی در صورتی كه شرایط لازم را دارا نباشد و درست انتخاب نشده باشد، می‎تواند زمینة گناه و ناهنجاری را در انسان فراهم نماید، به ویژه دوستان ناباب كه به مرور زمان انسان را به انجام بدترین كارها وادار می‎سازد. تأثیر دوست بر رفتار انسان به حدّی است كه

در روایات آمده است: «انسان بر دین دوست خود است»[1]

 از همین‎رو مسألة انتخاب و گزینش در دوست‎یابی به عنوان یك اصل مطرح است و سعدی در این باره چنین سروده است:
تو اول بگو با كیان زیستی پس آنگه بگویم كه تو كیستی
بنابراین كناره‎گیری از انسان‎های گمراه و تبه‎كار امری ضروری است.

1. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج 74، ص 192.

سلام

غفلت‎زدگی:

غفلت یكی از بیماری‎های قلب است

كه انسان را از یاد خدا، مرگ، قیامت و ثواب و عقاب اخروی باز می‎دارد و در نتیجه انسان اقدام به انجام هر كاری می‎كند و هر گناهی را مرتكب می‎شود.

رسول گرامی ـ صلی الله علیه و آله و سلّم ـ در این باره می‎فرمایند:

«زمانی كه قلب انسان پاك باشد، جسدش پاك

 و هرگاه قلب او پلید باشد، جسدش هم پلید است.»[1]

آری! قلبی كه از یاد خدا غافل شده و شیطان بر آن مسلط شده باشد، منشأ انواع و اقسام گناه می‎شود و چون قلب مركز فرماندهی اعضا و جوارح انسان است، وقتی بیمار شد، چشم و گوش و دست و پا و زبان نیز اقدام به انجام هر كار خلافی می‎كنند، پس باید بكوشیم كه قلب خویش را با یاد و ذكر خدا زنده نگه داشته و هیچ‎گاه از خدا غافل نشویم.

محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج 70، ص 68

سلام

حرام خواری

یكی دیگر از عوامل مهم در وقوع جرم و گناه، لقمه حرام می‎باشد، وقتی به بزهكاران اطراف خود می‎نگریم، می‎بینیم كه بعضی از آنها تحصیل كرده‎اند، و دارای شناخت‎های علمی و دینی هم هستند، اما با وجود این، گناهان عجیب و غریبی از آنان سر می‎زند، حتی از یك جاهل نیز گناهكارترند. اینان كه با چراغ علم به سراغ كردارهای خلاف عقل و شرع می‎آیند كالاهای خود را گزینش‎تر می‎برند:
چو دزدی با چراغ آید گزیده‎تر برد كالا
از نظر علم و دین، مسلم است كه همانگونه كه غذا در جسم انسان، اثر دارد و موجب حفظ جسم و تقویت آن می‎گردد، در روح انسان نیز اثر دارد.

گناه و ناهنجای، سید مجید حسنی، ناشر: دارالغدیر قم، چاپ اول، ص 61