شـــنیـــــده ام گـــل نرگس صــدای پا دارد
به وقــــت آمدنـــــــش کســی خبـر دارد
نهیـــب ده زلیـــخـا که گــریـــه را بس کن
کسی خــبـر زطلــوع مـاه کنعـــــان دارد
بـیار باده ی عشــــاق سربــدار و نـاول ها
زجشـن عاشقان ظلم ستیــزکسی خبر دارد
برای رقــص سمــاع در میان کمـــر بر بند
برای وصـل وداع کن ز دنیـــا و احـمل ها
خوشــــا به حال یــار که آگه است ز آمدنت
هم او خبــــــر ز طلوع آفتاب مغـــرب دارد
شنیده ام که گاه آمدنت جهان همه شوق است
بــرای دیــدن رخ عدل و داد مغــــرور است
شنیـــده ام که پنجــره ها غرق گل خواهد شد
حیـــاط خانه ی ما ستــاره بــاران خواهد شـد
درخــت کهـــنه دل ما پر از شکوفه خواهد شد
جــهــان پــیـر سرشت دوبــاره برنـا خواهد شد
گــل و گیـــــــاه و حشم غـــرق نور خواهد شـد
شنیــــده ام که شـــهر من از دود پاک خواهد شد
هر آنچه کینه و نفرت است زدل برون خواهـد شد
فرشته ها و عیسی مریم دست بر وضو خواهـد شد
حـــیاط مــرده ی قــــدس آب و جـارو خـواهد شد
صـف نماز عاشـقان مبارز دوباره بر پا خواهد شد
گل نرگس ! بیا
بـــیا ببین که حـــال مــا چــــــــگونه احوالیـــــست
زمین و دین و زمان در نبودنت چگونه جنـجالیست
بیــــــــا بیـا گــــــل نرگـــــس به خـواب مــن تو بیا
اگر برای عدل نیایی به جشن نیمــــــه شعبان تو بیا
بیــــــــا بیـا گــــــل نرگـــــس بـه جمکــــران تو بیا
اگر برای غزه نیایی به اشــک کودکان یتیـــم تو بیا
بیـــــــا بیـا گــــــل نرگــــس به درس و مشق کتاب
اگر به جــهل جـهان نه، به حـــلم عالمــــان تــو بیا
بیــــــــا بیـا گـــــل نرگـــــس به شعــــــر من تو بیا
اگر برای صلــــح جهان نه به شعر انتظار ما تو بیا
بیـــــــا بیـــا گـــــل نرگـــــس که آمدن عشــق است
چــــه در کـلام، چه در یاد، چه در شعر، فقط تو بیا